ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 614

จู่ๆ ประตูก็ถูกผลักให้เปิดออก

ฟู่เฉินหวนบุกเข้ามาในห้อง แต่เมื่อเขามองไปรอบ ๆ ก็ไม่เห็นใครนอกจากลั่วชิงยวน

ลั่วชิงยวนตกตะลึง

ทั้งคู่จ้องมองกันและกัน

ฟู่เฉินหวนขมวดคิ้ว จากนั้นก็หันหลังกลับและจากไป

ลั่วชิงยวนไม่รู้ว่าเหตุใดเขาจึงทำเช่นนี้?

หลังจากที่ฟู่เฉินหวนจากไป ซูโหยวก็รีบเชิญหมอหลวงมาอย่างรวดเร็ว จากนั้นลั่วชิงยวนจึงขอ

ให้เขาตรวจชีพจรของนาง

หลังจากตรวจชีพจรแล้ว ซูโหยวก็พาเขาไปโดยไม่พูดอะไร

ภายในห้องตำรา

หมอหลวงกล่าวด้วยความเคารพต่อฟู่เฉินหวน “ท่านอ๋อง พระชายามิได้ตั้งครรภ์พ่ะย่ะค่ะ”

ฟู่เฉินหวนอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “ท่านตรวจชีพจรของนางชัดเจนแล้วหรือยัง?”

หมอหลวงตอบว่า “อย่าได้กังวลพ่ะย่ะค่ะ ท่านอ๋อง กระหม่อมเป็นหมอหลวงมาหลายปีแล้วและได้วินิจฉัยชีพจรของเหล่าสนมในวังนับไม่ถ้วน กระหม่อมไม่มีวันตรวจชีพจรพลาดอย่างแน่นอนเด็ดขาดพ่ะย่ะค่ะ!”

ฟู่เฉินหวนพยักหน้า ความสงสัยของเขาหายไปแล้ว แต่กลับมีความกังวลฉายชัดในดวงตาของเขา

“มีอะไรผิดปกติเกี่ยวกับร่างกายและจิตใจของนางหรือไม่?”

ฟู่เฉินหวนครุ่นคิดและพูดว่า “มียาตัวใดบ้างที่ทำให้มิอาจสังเกตเห็นอาการของพิษได้ในตอนแรกที่กิน รวมทั้งมิอาจสัมผัสสิ่งผิดปกติของชีพจรได้ แต่จะค่อย ๆ ทำให้เกิดความสันสนทางจิต”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ หมอหลวงก็ขมวดคิ้วด้วยความสับสน ครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดว่า “กระหม่อมมิเคย

เห็นยาประเภทนี้มาก่อน แต่กระหม่อมไม่กล้าบอกว่าไม่มีอยู่จริงพ่ะย่ะค่ะ”

“กระหม่อมจะกลับไปอ่านตำราแพทย์เพื่อตรวจดูว่ามีสิ่งใดเป็นเช่นนี้หรือไม่”

ฟู่เฉินหวนพยักหน้า “ขอบคุณ”

จากนั้นซูโหยวก็ส่งหมอหลวงกลับไป

ภายในห้อง ลั่วชิงยวนกำลังอ่านตำราและไม่รู้ว่าเกิดสิ่งใดขึ้น