ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 616

ในที่สุดซ่งเชียนฉู่ก็มาถึงแล้ว

เมื่อซ่งเชียนฉู่ปรากฏตัวอย่างปลอดภัยต่อหน้าต่อตานาง หัวใจอันหนักอึ้งที่ลั่วชิงยวนแบกอยู่ก็ผ่อนคลายลงได้ในที่สุด

“ท่านได้รับบาดเจ็บเหมือนกันหรือ? ท่านเป็นเช่นไรบ้าง?” ซ่งเชียนฉู่เดินเข้ามาในห้องแล้วเอ่ยถามด้วยความกังวล

ลั่วชิงยวนผงะเล็กน้อย “เหมือนกัน? มีใครได้รับบาดเจ็บอีกอย่างนั้นรึ? เมื่อเร็ว ๆ นี้เกิดอะไรขึ้นกับเจ้า?"

นางมองไปยังใบหน้าของซ่งเชียนฉู่ที่ค่อนข้างซีดเซียว

“คนเหล่านั้นยังคงไล่ตามดีงูอย่างไม่ยอมแพ้ เวลานี้สถานการณ์แย่ลงเรื่อย ๆ ในครั้งนี้ข้าและเฉินเซี่ยวหานขึ้นไปเก็บสมุนไพรบนภูเขา แต่แล้วพวกเรากลับถูกซุ่มโจมตี”

“ข้าไม่เป็นไร แต่เฉินเซี่ยวหานได้รับบาดเจ็บสาหัส พวกเราอาศัยอยู่ในหมู่บ้านมาระยะหนึ่งแล้ว วันนี้อาการบาดเจ็บของเฉินเซี่ยวหานหายดีขึ้นเล็กน้อย เช่นนั้นข้าจึงพาเขากลับมา”

“ข้าได้ยินมาว่าตำหนักอ๋องกำลังตามหาข้า ข้าจึงวิตกกังวลยิ่ง”

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ท่าทีของลั่วชิงยวนก็ดูเคร่งขรึมขึ้นทันที นางครุ่นคิดก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า “คนเหล่านั้นน่าจะเป็นคนของสำนักวรยุทธเจียงฮู๋ พวกเขาสูญเสียอำนาจไปมากในยามนี้ เช่นนั้นแล้วพวกเขาจะส่งนักฆ่าสำนักวรยุทธเจียงฮู๋เพื่อตามล่าเจ้าได้เช่นไร?”

ในเวลานี้ยิ่งพวกเขาเคลื่อนไหวมากเพียงใดก็จะยิ่งถูกจับได้ง่ายขึ้นเพียงนั้น

“อาการบาดเจ็บของเฉินเซี่ยวหานเป็นเช่นไรบ้าง? ร้ายแรงหรือไม่?” ลั่วชิงยวนรู้สึกตัว ก่อนจะถามอีกครั้งด้วยความกังวล

ซ่งเชียนฉู่ตอบว่า “ไม่ต้องห่วง มีข้าอยู่ทั้งคน”

“ฟู่จิงหลี่ซื้อสมุนไพรอาหารบำรุงล้ำค่ามากมายไปเยี่ยมเขาแล้ว เขาไม่ตายหรอก”

ลั่วชิงยวนพยักหน้า “เช่นนั้นก็ดีแล้ว”

“ยื่นมือมาหน่อย” ซ่งเชียนฉู่เอ่ยขึ้นพร้อมกับรีบสัมผัสชีพจรของนาง

“ข้าได้ยินมาว่าไทเฮาวางยาท่าน เช่นนั้นท่านอ๋องจึงไปขอยาถอนพิษจากไทเฮา ท่านถูกพิษชนิดใดกัน? ขอข้าดูหน่อยว่าจะรักษาได้หรือไม่?”

ซ่งเชียนฉู่สัมผัสถึงชีพจรของนาง แต่คิ้วของนางก็ขมวดแน่นขึ้นเรื่อย ๆ “ไม่ว่าไทเฮาจะให้อะไรท่านกิน ข้าไม่คิดว่าสิ่งนั้นเป็นพิษหรอกนะ”

ลั่วชิงยวนยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ “ข้าไม่ได้ถูกวางยาพิษตั้งแต่แรกแล้ว นี่เป็นเพียงสารพิษเล็กน้อยที่เกิดจากฤทธิ์ของยาที่ข้าเคยกินมา ไม่ใช่เรื่องใหญ่อันใด”

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ ซ่งเชียนฉู่ก็ตกใจ “ข้างนอกมีข่าวลือว่าท่านกำลังจะตายมิใช่หรือ?”