ในที่สุดเวลาก็ผ่านมาเจ็ดวันแล้ว
พระตำหนักโช่วสี่
หน้ากระจกทองเหลือง ไทเฮากำลังลูบผมและถามว่า “นี่กี่วันแล้ว?”
จิ่นชูซึ่งอยู่ด้านข้างก็ตอบขึ้นว่า "วันนี้เป็นวันที่เจ็ดแล้วเพคะ"
ไทเฮาเลิกคิ้วเล็กน้อย “แปลกจริง ๆ ที่เขาไม่ได้อุ้มศพมาเอ่ยถามเรื่องราวกับข้าหรือแม้แต่จะจัดพิธีไว้ทุกข์”
จิ่นชูยิ้มและกล่าวว่า “ท่านอ๋องประสบความสำเร็จอย่างมากในยามนี้ รวมทั้งชื่อเสียงของเขาก็ได้รับการสรรเสริญอย่างยิ่ง หากเขานำศพมายังพระตำหนักโช่วสี่ เขาจะถูกกล่าวหาว่าไม่กตัญญูและไม่เคารพได้เพคะ”
“นอกจากนี้ เขาชอบลั่วเยวี่ยอิง เขาปฏิบัติต่อลั่วชิงยวนเพียงผิวเผินเท่านั้น เขากลัวว่าจะชื่อเสียงของเขาจะด่างพร้อยด้วยการเนรคุณ เช่นนั้นแล้วเขาจะต่อต้านไทเฮาเพื่อเปิดเผยการตายของลั่วชิงยวนได้เช่นไรเพคะ?”
ไทเฮายิ้มจาง ๆ แล้วพูดถามว่า “หมอหลวงได้เตรียมการไว้แล้วหรือไม่?”
“จัดการเรียบร้อยแล้วเพคะ ทว่า ไม่กี่วันก่อนลั่วเยวี่ยอิงได้ไปก่อความวุ่นวายครั้งใหญ่ที่ตำหนักอ๋อง หากลั่วชิงยวนเสียชีวิต ทุกคนคงคิดแต่เพียงว่าลั่วเยวี่ยอิงฆ่านาง และจะไม่มีใครตั้งคำถามกับไทเฮาได้เพคะ”
เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ ไทเฮาก็ประหลาดใจเล็กน้อย “เซียวเอ๋อร์ได้จัดการเรื่องนี้แล้วหรือไม่?”
“จัดการแล้วเพคะ”
“ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว เราได้แก้ปัญหาลั่วเยวี่ยอิงที่น่ารำคาญผู้นี้ไปพร้อม ๆ กันเลย”
“สตรีที่ดีทว่าเอาแต่วิ่งตามบุรุษเช่นนี้ ช่างไร้ค่านัก มิหน้ำซ้ำสตรีเช่นนางยังต้องการแต่งงานเข้าตระกูลเหยียนเสียด้วย”
น้ำเสียงของไทเฮาดูถูกเหยียดหยาม
ทว่า ไม่กี่วันต่อมา ก็ยังไม่มีข่าวการตายอย่างกะทันหันของลั่วชิงยวนออกมาจากตำหนักอ๋องผู้สำเร็จราชการ มีคนไปที่ตำหนักอ๋องเพื่อสอบถามเกี่ยวกับข่าวนี้ แต่กลับพบว่าลั่วชิงยวนยังคงมีชีวิตอยู่อย่างชัดเจน!
เมื่อไทเฮารู้ข่าว นางก็โกรธมาก “ไร้สาระ! ลั่วชิงยวนยังมิตายอีกงั้นรึ?”
“ไม่น่าแปลกใจเลยที่ฟู่อวิ๋นโจวมิเคยมาหาข้า!”
จิ่นชูขมวดคิ้วและพูดอย่างหนักแน่นว่า “ท่านอ๋องอาจเจอหมอที่สามารถล้างพิษให้ลั่วชิงยวนได้เพคะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...
คิดถึงอาเหลาอ่ะ... หายไปไหน2วันแล้วนะ...
สนุกมากค่ะ เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อ ดำเนินเรื่องดี เป็นเรื่องแรกที่อ่านทุกตอนเลยค่ะ...