ลั่วชิงยวนยังคงมีสีหน้าเรียบเฉยและนิ่งสงบ “มาแล้วรึ?”
“มาแล้ว พวกมันอยู่รอบ ๆ ลานตำหนักนี้!” ลั่วอวิ๋นสี่พูดอย่างประหม่า “เมื่อมาถึงข้าก็รู้สึกได้ มีคนจำนวนมากซุ่มซ่อนอยู่ที่นี่ พวกมันทั้งหมดน่าจะเป็นยอดฝีมือ!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ลั่วชิงยวนก็ประหลาดใจเล็กน้อยพร้อมกับเลิกคิ้วขึ้น
นางยิ้มแล้วพูดว่า “เจ้าแน่ใจหรือไม่ว่า เจ้าสัมผัสถึงคนเหล่านั้นได้ทั้งหมด?”
“ตอนนี้เขายังอยู่ในร่างของเจ้าหรือ? เจ้าไม่กลัวหรือ?”
ลั่วอวิ๋นสี่ส่ายหน้า “ข้าได้ปรับตัวเข้ากับการมีอยู่ของเขาแล้ว เขาทำให้ข้ารู้สึกได้ถึงกลิ่นอายที่ปกติข้าไม่อาจรู้สึกได้”
“อย่างเช่น เมื่อข้ามาที่นี่ ข้ารู้สึกได้ว่ามีคนจำนวนมากซุ่มซ่อนอยู่!”
แม่นมเติ้งอดไม่ได้ที่จะยิ้ม “อย่ากังวลไปเจ้าค่ะ”
“พวกนั้นไม่ได้มาที่นี่ฆ่าเพื่อพระชายา”
“พวกเขาล้วนเป็นองครักษ์ลับที่ท่านอ๋องส่งมาเพื่อปกป้องพระชายา พวกเขาอยู่ที่นี่มาหลายวันแล้ว”
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ลั่วอวิ๋นสี่ก็มองไปยังลั่วชิงยวนด้วยความประหลาดใจ “ปกป้องเจ้ารึ?”
“ดูเหมือนว่าทัศนคติของฟู่เฉินหวนที่มีต่อเจ้าจะเปลี่ยนไปมากแล้วจริง ๆ”
ลั่วชิงยวนพยักหน้าและพูดว่า "แต่ข้ายังไม่ไว้ใจพวกเขา ช่วงนี้เจ้ามาพักที่นี่ดีหรือไม่?"
เมื่อมีเตี่ยฉุยอยู่รอบ ๆ นางก็รู้สึกสบายใจมากขึ้น
“ดีเลย” ลั่วอวิ๋นสี่ตอบรับโดยไม่คัดค้าน
ตอนนี้นางมุ่งเน้นไปที่การฝึกฝนวรยุทธอย่างเดียว โดยหวังว่าจะเชี่ยวชาญวรยุทธได้โดยเร็วเพื่อที่จะได้แก้แค้น
ถึงจะอยู่ที่ใดนางก็ไม่สนใจอีกต่อไปแล้ว
……
ในคืนที่ลั่วอวิ๋นสี่มาถึง ฟู่เฉินหวนก็ไม่ได้อยู่ในตำหนักอ๋องแล้ว ทว่า นักฆ่ากลับปรากฏตัวขึ้นที่ลานตำหนัก
แต่ฟู่เฉินหวนได้วางกำลังซุ่มโจมตีในลานตำหนักไว้แล้ว และทันทีที่นักฆ่าปรากฏตัว เขาก็ถูกจับทันที
แต่ทันทีที่ถูกจับได้ อีกฝ่ายก็ฆ่าตัวตาย
วันรุ่งขึ้น ลั่วชิงยวนตกใจมากเมื่อรู้เรื่องนี้
วันนั้นฟู่เฉินหวนโกรธพร้อมกับไล่นางออกจากเรือนนอนของเขา ปรากฏว่าฟู่เฉินหวนคิดไว้แล้วว่าไทเฮาจะต้องส่งคนมาฆ่านาง เช่นนั้นเขาจึงใช้ห้องที่นางเคยอาศัยอยู่เป็นเหยื่อล่อและวางกับดักเพื่อซุ่มโจมตีอีกฝ่าย
แม้ว่าเขาจะล้มเหลวในการจับเหยื่อทั้งเป็น แต่นักฆ่าก็ไม่อาจหลบหนีได้
เขากำลังปกป้องนางอยู่งั้นหรือ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...
คิดถึงอาเหลาอ่ะ... หายไปไหน2วันแล้วนะ...
สนุกมากค่ะ เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อ ดำเนินเรื่องดี เป็นเรื่องแรกที่อ่านทุกตอนเลยค่ะ...