“เอาล่ะ ไปพักผ่อนกันเถอะ”
……
“ล้มเหลวอีกแล้ว ล้มเหลวอีกแล้ว ไยการฆ่าลั่วชิงยวนจึงยากกว่าการฆ่าฟู่เฉินหวนไปเสียได้!” เหยียนผิงเซียวโกรธ เขาวางถ้วยน้ำชาในมือลงอย่างแรง
เสียงอ่อนโยนจากสตรีผู้หนึ่งก็ดังขึ้นมาจากด้านข้าง “ช่วงนี้ ทุกอย่างล้วนผิดพลาดไปหมด เรื่องดีงูก็ล้มเหลว แม้แต่เรื่องลั่วชิงยวนก็ล้มเหลวเช่นกัน”
“ใช้กำลังคนไปมากมายเช่นนี้ เห็นได้ชัดว่าฟู่เฉินหวนต้องการปกป้องลั่วชิงยวน ไม่ว่าจะส่งนักฆ่า
ไปกี่คนก็ล้วนไร้ประโยชน์”
เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ เหยียนผิงเซียวก็ดูเคร่งขรึมก่อนจะพูดว่า “ข้าไม่ต้องการที่จะประสบความสูญเสียอีกต่อไปแล้ว แต่ไทเฮาหมายหัวลั่วชิงยวนและนางจะต้องถูกสังหาร”
“ข้าไม่มีทางเลือก”
หลังจากพูดจบ เหยียนผิงเซียวก็ลุกขึ้นและเดินไป “ฉิงเอ๋อร์ เจ้ามีวิธีกำจัดลั่วชิงยวนโดยเร็วที่สุดหรือไม่?”
“ท้ายที่สุดแล้วข้าก็ต้องร่วมมือกับไทเฮาอยู่ดี”
สตรีผู้นั้นครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “วิธีน่ะมี แต่ต้องสูญเสียพลังชีวิตไปเล็กน้อย”
“ฉิงเอ๋อร์ โปรดช่วยข้าด้วย เรื่องดีงูข้าจะคิดหาวิธีแก้ปัญหาต่อไปเอง! ข้าจะเอาสิ่งนี้มาให้เจ้าเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บของเจ้าอย่างแน่นอน!”
เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น สตรีผู้นี้ก็ยิ้มออกมาเบา ๆ แต่นางก็ไม่ได้จริงจังมากนัก
กว่าเขาได้รับดีงู อาการบาดเจ็บของนางก็คงหายดีแล้ว
นางไม่ยึดติดความหวังเหล่านี้อีกต่อไปแล้ว
แต่หลังจากที่เหยียนผิงเซียวจากไป นางก็ส่งคนไปหาซ่งเชียนฉู่อยู่เพื่อแย่งชิงดีงูนั้น!
……
เมื่อกลางดึกที่ผ่านมา
ตำหนักอ๋องได้รับการปกป้องอย่างแน่นหนา
แต่จนถึงเที่ยงคืนก็ไม่มีนักฆ่าคนใดปรากฏตัว
องครักษ์ทำงานอย่างหนัก แต่พวกเขาก็ไม่อาจต้านทานความง่วงในยามดึกได้
ในห้องจือเฉาก็มักจะหลับและรู้สึกง่วงนอนบ่อยครั้ง
ลั่วอวิ๋นสี่ก็หาวเช่นกัน "คืนนี้พวกเขาจะไม่มาหรือ?"
“อย่างไรเสีย พวกเขาก็ล้มเหลวทุกครั้ง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
กำลังสนุกเลยค่ะต่อๆค่ะ...
เนื้อเรื่องไม่มีความฉลาดเลย แต่ละคน บ้าบอมาก...
ตายๆ ไปซะ นางเอกไร้น้ำยา ทำอะไรก้ไม่ได้ดีซักอย่าง...
พระชายยา เหี้ยไร ไร้น้ำยาสิ้นดี เหมือนนางทาส...
นางเอกก็หน้าด้านชิบหาย ผัวเกลี่ยดขนาดนี้ ก็ยังหน้าด้านทน...
🫠...
อ๋องคือโง่มากอะ เหมือนจะฉลาดแต่ก็ไม่พกสติเลย นางเอกก็โดนทรมานเกิน...
กลับมาแล้ว ว้าวววววววววววว...
หายยาววววววววววววว😒😒😒...
อัพต่อหน่อยค่ะแอด พลีสสสสสสสสสสสส...