ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 645

แสงเย็นส่องออกมาทำให้ร่างสีดำแตกสลายอย่างรุนแรง

ทว่า หลังจากที่ร่างสีดำสลายไป ก็ไม่มีอะไรเหลือเลย!

ลั่วชิงยวนรู้สึกประหลาดใจ นี่ไม่ถูกต้อง

ทันใดนั้น คิ้วของนางก็กระตุก แย่แล้ว นี่เป็นการล่อเสือออกจากถ้ำ

นางรีบวิ่งไปที่ด้านข้างของฟู่เฉินหวนทันที

ในขณะนี้มีลมแรงพัดเข้ามาในห้อง

ร่างสีดำพุ่งตรงไปหาคนทั้งสองที่อยู่ในห้อง แต่กลับถูกสะท้อนออกไปด้วยแสงที่ลอดออกมาจากร่างของฟู่เฉินหวน ร่างสีดำนั้นก็กระแทกประตูออกไป

จากนั้นร่างสีดำก็โจมตีอีกครั้ง และลมแรงก็พัดสิ่งของต่าง ๆ มากมายในห้องที่ปลิวว่อนและกระแทกอย่างแรง

ฟู่เฉินหวนยืนขึ้นพร้อมกับยกมือขึ้นป้องกันเศษซากเหล่านั้น

นางตกใจมาก แม้ว่านางจะมองไม่เห็นสิ่งนั้นได้ แต่นางก็สัมผัสได้ถึงการมีอยู่ของสิ่งนั้นในขณะนี้

ลมที่โหมกระหน่ำและสิ่งของที่ลอยอยู่ในห้องกำลังโจมตีเขาอย่างบ้าคลั่ง

เมื่อลั่วชิงยวนตามเข้ามา โต๊ะก็ถูกลมพัดจนกระแทกฟู่เฉินหวนเข้าอย่างแรง

ลั่วชิงยวนตกใจพร้อมกับรีบวิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว

ฟู่เฉินหวนยกเท้าขึ้นแล้วเตะอย่างเต็มแรงจนทำให้โต๊ะแตกกระจาย ชิ้นส่วนเหล่านั้นกระเด็นไปทั่วทุกทิศทาง

ในขณะที่ลั่วชิงยวนกำลังจะหลบตัว เขาก็เอื้อมมือออกไปคว้าตัวนางเอาไว้ ก่อนจะล้มลงกับพื้น หลังจากกลิ้งไปสองสามตลบจนเข้าไปอยู่ใต้เตียง

ลั่วชิงยวนกลับมามีสติอีกครั้ง และเห็นฟู่เฉินหวนกำลังอยู่ข้าง ๆ นาง

แจกันในห้องและเครื่องประดับบนตู้เหล่านั้นแตกกระจายทีละชิ้น

เศษชิ้นส่วนที่แตกกระจายนั้นคมมากอย่างไม่น่าเชื่อ ทำให้ไม่มีใครกล้าจะเข้ามาในห้องนี้เลย

ไม่ไกลกันนัก ที่ใต้โต๊ะข้างกำแพง หลิวไท่เฟยยังคงพึมพำกับตัวเองด้วยความหวาดกลัว “ได้โปรดปล่อยข้าไปเถอะ ปล่อยข้าไป”

ลั่วชิงยวนขมวดคิ้ว “หลิวไท่เฟยยังอยู่ตรงนั้น”

ฟู่เฉินหวนพูดขณะที่เขากำลังจะออกไป “เจ้ารอตรงนี้ ข้าจะออกไปเอง”

หลังจากพูดจบเขาก็เตรียมพร้อมจะออกไป