ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 65

นี่เป็นผลให้น้ำหนักตัวเพียงเพิ่มขึ้นแต่ไม่ลดลง

จือเฉาช่วยนางแต่งตัว สีหน้าเคร่งขรึมและพูดว่า “เสื้อผ้าดูแน่นขึ้นอีกแล้ว จะทำเยี่ยงไรดี บางทีพระชายาอาจต้องกินให้น้อยลงหรือไม่เจ้าคะ?”

ลั่วชิงยวนพูดอย่างจริงจังว่า “สาวน้อยโง่เขลา ถ้ากินน้อยร่างกายก็จะไม่มีกำลัง บาดเจ็บแค่ไหนก็เข้มแข็งให้เหมือนวัว ดีกว่าอ่อนแอแล้วล้มลงด้วยหมัดของใคร เข้าใจหรือไม่?”

“ดังนั้นเจ้าเองก็ควรกินให้มากขึ้นด้วย!”

จือเฉาพยักหน้า กลับพูดอย่างเขินอายว่า “แต่พระชายาตัวอ้วนท้วน ก็มิได้แข็งแรงเหมือนวัวนี่เจ้าคะ”

ลั่วชิงยวนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย พูดอย่างชอบธรรมว่า “อย่างน้อยข้าก็ดูแข็งแกร่งเหมือนวัว เพียงเท่านี้ก็ทำให้ผู้คนหวาดกลัวได้แล้ว!”

“เจ้าค่ะ”

ใส่เสื้อผ้าเสร็จ ลั่วชิงยวนยืดเข็มขัดที่แน่นเล็กน้อยออก ก้าวออกไป วางแผนจะฝึกชี่กงที่ลานจวน

แม่นมเติ้งรีบเดินเข้าไปในลานจวนแล้วพูดว่า “พระชายาเจ้าคะ องค์ชายห้าเสด็จมาเจ้าค่ะ”

ลั่วชิงยวนเลิกคิ้ว รีบโบกมืออย่างเร็ว “ไม่พบ ๆ บอกเขาไปว่าข้ากำลังนอนอยู่!”

นางหันหลังกลับและเข้าไปในเรือน

ใครจะรู้ว่าฟู่อวิ๋นโจวจะมาปรากฏตัวที่ทางเข้าเรือน บังเอิญเห็นสิ่งนี้เข้า จึงมิได้ก้าวเข้าไปอีก พลางยิ้มอย่างเขินอายและพูดว่า “ข้ามากะทันหันเอง ถ้าวันนี้ลั่วชิงยวนไม่สะดวก ข้าจะมาวันอื่นอีกรอบแล้วกัน!”

ลั่วชิงยวนใช้เท้าเขี่ยพื้นอย่างเขินอาย กัดฟันเดินเข้าไป “ท่านอ๋องโปรดอย่าเข้าใจผิด หม่อมฉันแค่...”

ฟู่อวิ๋นโจวยิ้มอย่างอ่อนโยน “ไม่เป็นไร ข้าเข้าใจความกังวลของเจ้า คงจะเป็นเพราะเสด็จพี่ที่ทำให้เจ้าลำบากใจอีก”

“คราวนี้ข้ามาส่งโอสถให้เจ้า ได้ยินมาว่า ก่อนหน้านี้แม่บ้านเติ้งไปที่ห้องโอสถเพื่อขอเครื่องยาสมุนไพรพวกนี้ แต่คนที่ห้องโอสถมิยอมให้ หมอเทวดากู้รักษาข้าอยู่ เขามีพอดี ข้าก็เลยขอเขา เอามาส่งให้เจ้า”

ฟู่อวิ๋นโจวเปิดกล่องผ้าแล้วส่งมอบให้

ลั่วชิงยวนเห็นตัวยาหลายชนิดอยู่ข้างใน ตาก็เป็นประกายขึ้น นี่เป็นเครื่องยาสมุนไพรที่นางต้องเอามาใช้รักษาโรคอ้วน!