ดวงตาของฟู่เฉินหวนเย็นชา ขณะที่เขาสั่งซูโหยว “ไปเตรียมรถม้าอีกคัน”
“องค์ชายห้าอ่อนแอจำเป็นต้องให้หมอกู้ร่วมติดตามไปด้วย รถม้าก็คงมิอาจวิ่งได้เร็วนัก เช่นนั้นพวกเราออกเดินทางล่วงหน้าไปก่อนเถอะ”
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ฟู่อวิ๋นโจวก็หยุดชะงักในขณะที่เขากำลังจะก้าวขึ้นรถม้า สีหน้าของเขาแข็งทื่อ และรอยยิ้มบนใบหน้าเขาก็ดูอึดอัดเล็กน้อย
“หากอย่างนั้นท่านก็ออกเดินทางไปก่อนเถอะ” ฟู่อวิ๋นโจวพูดกับลั่วชิงยวนด้วยรอยยิ้ม
จากนั้นเขาก็ถอยกลับไปทันที
ลั่วชิงยวนรู้สึกอนาถใจเล็กน้อย ขณะมองดูสีหน้าเศร้าหมองของฟู่อวิ๋นโจว
“ไปกันเถอะ!” ฟู่เฉินหวนออกคำสั่งและขี่ม้าออกไปทันที
รถม้ามุ่งหน้าตามมาเขามาติด ๆ
ความเร็วเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ทั่วทั้งร่างลั่วชิงยวนก็สั่นสะเทือนอย่างแรง
ฟู่อวิ๋นโจวยืนอยู่ในขณะที่รถม้ากำลังแล่นผ่านไปอย่างกะทันหัน ทันใดนั้น เขาก็ตกใจจนเซถอยหลังออกไป ก่อนจะล้มลงกับพื้นโดยไม่ได้ตั้งใจ
เมื่อสูดผงฝุ่นที่ลอยขึ้นมา เขาจึงไออย่างรุนแรงและไม่สามารถลุกขึ้นจากพื้นได้เป็นเวลานาน
ลั่วชิงยวนมองดูฉากนั้นด้วยความโกรธ
“ฟู่เฉินหวน ท่านมิจำเป็นต้องมุ่งเป้าไปที่เขาเช่นนี้ได้หรือไม่?” ลั่วชิงยวนยกม่านขึ้นพร้อมกับมองไปยังร่างที่กำลังขี่ม้าอยู่ข้างหน้า
ฟู่เฉินหวนมิได้หันหน้ากลับมามอง แต่เสียงของเขาเย็นชาอย่างมาก "เกิดอะไรขึ้นงั้นรึ? เจ้าเจ็บปวดหัวใจหรืออย่างไร?”
“หากรู้สึกลำบากใจก็ลงไปอยู่กับเขาได้”
แม้ว่าเขาจะพูดเช่นนี้ แต่เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้หยุดรถม้าที่รวดเร็วนี่เลย หากลั่วชิงยวนกระโดดลงไปไม่รู้ว่าแขนหรือขาของนางจะหักกันแน่
“ท่านช่วยมีเหตุผลหน่อยได้หรือไม่? ปกติแล้วท่านเข้ากันมิได้งั้นหรือ? เหตุใดท่านต้องมุ่งเป้าไปที่เขาตลอดเวลาด้วย?”
ถึงอย่างไรแล้ว ฟู่อวิ๋นโจวก็เป็นคนมิใช่เครื่องมือ
ถึงแม้เขาจะเป็นตัวประกันที่สามารถทำอะไรก็ได้ แต่อย่างไรแล้วก็ไม่ควรตั้งตนเป็นปรปักษ์กับเขาถึงเพียงนี้
“ข้าบอกไปแล้วว่าหากเจ้ารู้สึกมิสบายใจก็ลงไปอยู่กับเขาได้”
ทันทีที่ฟู่เฉินหวนพูดจบอย่างเย็นชา เขาก็ควบม้าเร่งความเร็วออกไป
รถม้าก็เร่งความเร็วขึ้นด้วยเช่นกัน ลั่วชิงยวนเกือบจะล้มลงไปที่พื้นรถม้า
นี่หมายความว่านางควรลงไปติดตามฟู่อวิ๋นโจวหรือไม่? เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ต้องการให้นางลงจากรถม้า
หลังจากออกจากเมือง ฟู่จิ่งหลีก็ขี่ม้าของเขาไปที่รถม้า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...
คิดถึงอาเหลาอ่ะ... หายไปไหน2วันแล้วนะ...
สนุกมากค่ะ เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อ ดำเนินเรื่องดี เป็นเรื่องแรกที่อ่านทุกตอนเลยค่ะ...