ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 670

“ขึ้นรถม้าไป”

ลั่วเยวี่ยอิงรู้สึกดีใจเมื่อได้ยินคำพูดนี้

ทว่า ลั่วชิงยวนกลับตกตะลึงเมื่อได้คำพูดดังกล่าว ทันใดนั้น ความโกรธก็ปะทุขึ้นในใจของนาง

นางปฏิเสธอย่างชัดเจน แต่ฟู่เฉินหวนกลับต้องการให้นางขึ้นรถม้า!

“แต่นี่จะไม่ทำให้พี่หญิงของหม่อมฉันมิพอใจหรือเพคะ?” ลั่วเยวี่ยอิงถามอย่างขี้ขลาด

“มิเป็นไร” ฟู่เฉินหวนส่งลั่วเยวี่ยอิงขึ้นรถม้าโดยตรงพร้อมกับช่วยพยุงนาง

ทันทีที่ลั่วเยวี่ยอิงขึ้นรถม้า นางก็ยิ้มอย่างภาคภูมิใจให้กับลั่วชิงยวน

ลั่วชิงยวนเต็มไปด้วยความโกรธ

ฟู่เฉินหวนมองไปที่นางแล้วพูดว่า “เจ้าลงมา”

ลั่วชิงยวนตกใจมาก เขายังเรียกนางลงไปอีกงั้นหรือ?

ลั่วชิงยวนกำฝ่ามือของนางไว้แน่น

นางลงจากรถม้าด้วยความโกรธ

ฟู่เฉินหวนกำลังจะให้ลั่วชิงยวนขี่ม้าตัวเดียวกับเขา

ทว่า ในขณะนี้ กลับมีรถม้าอีกคันเข้ามาใกล้

จากนั้นรถม้าก็หยุดลง

“พระชายา?” คนในรถม้าโผล่ศีรษะออกมา

ลั่วชิงยวนประหลาดใจเล็กน้อย นางมิเคยเห็นบุรุษตรงหน้ามาก่อน แต่เขากลับดูคุ้นเคย!

จนกระทั่งนางเห็นฉินไป๋หลี่ก็ยื่นศีรษะออกจากรถม้าเช่นกัน

นางจึงเพิ่งรู้ว่านี่คือรถม้าของตระกูลฉิน

บุรุษผู้นี้น่าจะเป็นฉินเชียนหลี่พี่ชายคนโตของฉินไป๋หลี่

“พระชายา รถม้าของท่านเสียงั้นหรือ?” ฉินเชียนหลี่สังเกตเห็นรถม้าที่กำลังซ่อมแซมอยู่ข้าง ๆ เขา

ขณะที่ฟู่เฉินหวนกำลังจะเอ่ยปาก ลั่วชิงยวนก็ชิงพูดก่อนว่า "ใช่ รถม้าเสีย บนรถม้าของท่านมีคนอยู่หลายคนหรือไม่? ท่านช่วยพาข้าไปด้วยได้หรือไม่?"

ฉินเชียนหลี่ยิ้มอย่างสุภาพและพูดว่า “แน่นอน ข้ามิรังเกียจ”

เช่นนั้นลั่วชิงยวนจึงก้าวไปข้างหน้าทันที