ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 672

ลั่วชิงยวนตัวสั่นไปทั้งร่าง

ผู้คนรอบข้างต่างตกตะลึงเช่นกัน หลายคนก็จ้องมองไปที่ลั่วชิงยวน

ลั่วชิงยวนซึ่งนั่งอยู่ในตำแหน่งที่ไม่โดดเด่น จู่ ๆ ก็กลายเป็นศูนย์กลางของความสนใจ

ไม่มีใครพูดสิ่งใดจนต้องโถงเงียบมาก

จากนั้นเหยียนหน่ายซินก็ถามขึ้นอีกครั้ง “คนผู้นี้มิใช่หรือ?”

หลายคนมองหน้ากัน แต่กลับไม่มีใครกล้าพูด เพราะท้ายที่สุดแล้ว ฟู่เฉินหวนก็นั่งอยู่ที่นั่น

แต่ก็มีบางคนรอดูความสนุกอย่างไม่สนใจ

เว่ยอวิ๋นเซี๋ยมองไปที่ลั่วชิงยวน ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความเกลียดชังพร้อมกับเย้ยหยันว่า “ฝูเสวี่ยนางมิใช่พระชายาอ๋อง บุตรสาวของอัครเสนาบดี ลั่วชิงยวนหรอกหรือ?!”

“นางเพียงมีรูปร่างที่ดีจึงสามารถล่อลวงบุรุษบางคนในหอได้ แต่ใบหน้านางน่าเกลียดเหมือนคางคก แล้วนางจะเต้นบนเวทีได้อย่างไรเล่า ไม่สู้อย่าทำให้ตัวเองขายหน้าจะดีกว่า”

“หากนางจะแสดงเพลงยั่วยวนในวันนี้ นั่นจะมิทำให้ท่านอ๋องเสื่อมเสียหรอกหรือ?”

การเย้ยหยันอย่างไร้ยางอายของเว่ยอวิ๋นเซี๋ย ทำให้ใบหน้าของฟู่เฉินหวนเย็นชาอย่างยิ่ง

ลั่วชิงยวนมองไปที่เว่ยอวิ๋นเซี๋ยด้วยสายตาเย็นชา สตรีผู้นี้ความจำสั้นเสียจริง นางถูกส่งไปยังหอฝูเสวี่ย ครั้งที่แล้ว แม้ว่านางจะหลบหนีได้อย่างหวุดหวิด แต่กลับได้ยินมาว่านางหวาดกลัวมากเช่นกัน

คิดมิถึงเลยว่าวันนี้นางจะกล้ายั่วยุลั่วชิงยวน

รนหาที่ตาย!

นางมองเว่ยอวิ๋นเซี๋ยด้วยสายตาอาฆาต ก่อนที่นางจะยิ้มออกมาเบา ๆ “คุณหนูเว่ยค้นพบวิธีการมากมายถึงเพียงนี้ ข้าคิดว่าท่านคงได้เรียนรู้มาอย่างมากมายจากหอฝูเสวี่ย”

“แต่ปากของท่านที่เป็นเช่นนี้ ข้าไม่รู้ว่าท่านเรียนรู้มาจากผู้ใด เด็กสาวจากหอฝูเสวี่ย มิอาจพูดคำสกปรกเช่นท่านได้”

เมื่อพูดถึงหอฝูเสวี่ย การแสดงออกของเว่ยอวิ๋นเซี๋ยก็เปลี่ยนไปทันที

คนรอบข้างต่างก็ประหลาดใจมากเช่นกัน

“หอฝูเสวี่ยคือที่แบบใด เว่ยอวิ๋นเซี๋ยเคยไปที่หอฝูเสวี่ยมาก่อนหรือ?” คุณชายผู้หนึ่งถามคนที่อยู่ข้าง ๆ เขาอย่างสงสัย

อีกฝ่ายก็สับสนเช่นกัน “หอฝูเสวี่ย มิใช่หอนางโลมหรือ? เหตุใดเว่ยอวิ๋นเซี๋ยจึงไปที่หอนางโลม”