ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 673

ฟู่เฉินหวนถือจอกสุราไว้ในมือ ใบหน้าของเขามืดมน

เมื่อลั่วเยวี่ยอิงที่อยู่ด้านข้างเห็นฉากนี้ นางก็ลุกขึ้นยืนทันทีและพูดว่า “เอาล่ะ หม่อมฉันจะร่ายรำแทนพี่หญิงของหม่อมฉันแล้วกัน!"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ฟู่เฉินหวนก็ขมวดคิ้วและคว้าข้อมือของลั่วเยวี่ยอิงไว้

ลั่วชิงยวนให้ความสนใจกับปฏิกิริยาของฟู่เฉินหวน

เมื่อเหยียนหน่ายซินขอให้นางร่ายรำ ฟู่เฉินหวนกลับมิพูดอะไรเลย แต่ขณะที่ลั่วเยวี่ยอิงต้องการร่ายรำแทนนาง ฟู่เฉินหวนกลับคว้าข้อมือของลั่วเยวี่ยอิงโดยไม่รู้ตัว

เขายังรู้อีกด้วยว่าการถูกขอให้ร่ายรำในเวลานี้ไม่ใช่เรื่องดี

เพียงดูก็รู้ว่า อัปยศอดสูเพียงใด

นางเป็นพระชายาอ๋อง แต่นางกลับถูกขอให้ร่ายรำเพื่อทุกคนดูในฐานะสตรีจากหอนางโลม

เมื่อองค์จักรพรรดิเห็นว่าฟู่เฉินหวนมิได้พูดอะไร เขาก็รู้ถึงทัศนคติของอีกฝ่าย โดยธรรมชาติแล้วเขาจะไม่มีวันปล่อยให้ลั่วชิงยวนแสดงการเต้นรำเด็ดขาด

ขณะที่เขากำลังจะพูดเพื่อหยุดเหยียนหน่ายซิน

ทันใดนั้น ลั่วชิงยวนก็ลุกขึ้นยืน

นางมองไปที่ลั่วเยวี่ยอิงและฟู่เฉินหวนด้วยสายตาเย็นชาก่อนจะพูดว่า “หม่อมฉันจะร่ายรำเอง”

ฟู่เฉินหวนเองก็มิได้แสดงท่าทีอะไรเช่นกัน หากลั่วชิงยวนแสดงการร่ายรำที่นี่ในวันนี้ สิ่งที่เสียไปก็ไม่ใช่ความอับอายของนาง

ผู้คนจะพูดถึงฟู่เฉินหวนเพียงเท่านั้น

ฟู่เฉินหวนสะดุ้ง สายตาอันเย็นชาของเขาจับต้องไปที่นาง

สตรีผู้นี้เป็นบ้าอะไรอีกแล้ว?

เหยียนหน่ายซินมีจุดประสงค์บางอย่างจึงได้เข้าร่วมการล่าสัตว์ในฤดูใบไม้ผลิครั้งนี้ แต่นี่ก็เป็นโอกาสสำหรับองค์จักรพรรดิที่จะต่อสู้กับตระกูลเหยียนด้วยเช่นกัน

เช่นนั้นเขาจึงไม่พูดอะไรและยอมรับสิ่งที่เหยียนหน่ายซินทำ แต่เขาต้องการแสดงให้ทุกคนเห็นว่า สตรีอย่างเหยียนหน่ายซินสมควรแล้วหรือที่จะเป็นฮองเฮาของใต้หล้านี้

แต่เหตุใดลั่วชิงยวนถึงเข้ามายุ่งเกี่ยวกับแผนการของเขาอยู่เสมอ?