ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 675

ในตอนแรกเหยียนหน่ายซินอดทนกับสิ่งนี้ แต่ลั่วชิงยวนแกว่งดาบใส่นางหลายต่อหลายครั้ง!

ด้วยระยะของดาบที่เข้ามาใกล้ ก็ทำให้ผมของนางถูกตัดไปหลายครั้ง อีกทั้งรังสีสังหารที่เปล่งออกก็ยิ่งทำให้เหยียนหน่ายซินรู้สึกเหมือนกำลังจะถูกแทงด้วยดาบจนตาย

เหยียนหน่ายซินจะทนกับสิ่งนี้ได้อย่างไร นางตบโต๊ะด้วยความโกรธ “ลั่วชิงยวน ทำเช่นนี้หมายความเยี่ยงไร?!”

ทว่า สิ่งที่ลั่วชิงยวนตอบโต้นางกลับเป็นการแกว่งดาบใส่นางอย่างดุเดือด

การแสดงออกของเหยียนหน่ายซินเปลี่ยนไปอย่างมาก “เรียกคนเข้ามา! เรียกคนเข้ามา!”

เหยียนหน่ายซินตื่นตระหนก

ราชองครักษ์เห็นว่าสถานการณ์ไม่ถูกต้อง พวกเขาจึงกำลังจะชักดาบออกมา แต่จักรพรรดิกลับลอบมองพร้อมกับส่งสัญญาณให้พวกเขา พวกเขาจึงกลับไปยืนประจำในตำแหน่งเดิม

หากปราศจากคำสั่งของจักรพรรดิก็ไม่อาจมีผู้ใดกล้าขยับเขยื้อนในห้องโถงแห่งนี้

จากนั้นพวกเขาก็เฝ้าดูอย่างช่วยมิได้ขณะที่ลั่วชิงยวนแกว่งดาบใส่เหยียนหน่ายซิน หลายคนกลั้นหายใจขณะที่มองดู ลั่วชิงยวนคงมิได้จะฆ่าเหยียนหน่ายซินจริง ๆ ใช่หรือไม่

อย่างไรก็ตามความจริงไม่เป็นเช่นนั้น

ดาบยาวแหลมคมในมือของลั่วชิงยวนวาดผ่านไปที่แก้มของเหยียนหน่ายซิน ก่อนที่นางจะใช้เท้าเหยียบลงบนโต๊ะของเหยียนหน่ายซินพร้อมกับตีลังกากลับหลังอย่างสมบูรณ์แบบ

ทันใดนั้น เสียงปรบมือก็ดังก้อง

ทว่า เหยียนหน่ายซินกลับรู้สึกหวาดกลัวมาก นางทำได้เพียงนั่งบนเก้าอี้ด้วยขาที่อ่อนแรง

นางรู้สึกว่ากำลังถูกการร่ายรำของลั่วชิงยวนเหยียดหยามและทำให้นางเสียหน้า

นางจึงตะโกนด้วยความโกรธทันที “พอแล้ว!”

“ลั่วชิงยวน หยุดได้แล้ว!”

นางคือฮองเฮาในอนาคต ลั่วชิงยวนกล้าที่จะปฏิบัติต่อนางเช่นนี้เพียงเพราะมีความกล้าที่จะทำเช่นนั้นหรือ?

อย่างไรก็ตาม ลั่วชิงยวนกลับทำเป็นหูทวนลมและยังคงร่ายรำดาบในมือต่อไป

เหยียนหน่ายซินพูดพล่ามไม่หยุด ดวงตาของลั่วชิงยวนเย็นชาและเต็มไปด้วยเจตนาสังหาร นางหันกลับมาพร้อมกับชี้ดาบในมือไปที่เหยียนหน่ายซิน

เหยียนหน่ายซินตกใจ การกระทำเช่นนั้นอีกแล้วหรือ?

นางรีบถอยหลังไปสองสามก้าวแล้ววิ่งไปหาจักรพรรดิ “ฝ่าบาท! ลั่วชิงยวนกำลังมุ่งเป้ามาที่หม่อมฉัน!”

อย่างไรก็ตาม ฟู่จิ่งหานได้จริงจังกับการแสดงนั้น เขาเพียงแค่ยิ้มเบา ๆ แล้วพูดว่า “การรำดาบนี้เป็นสิ่งที่เจ้าต้องการเห็นมิใช่รึ? ลั่วชิงยวนกำลังแสดงให้เจ้าดู ข้าอยู่ที่นี่ นางมิกล้าทำร้ายเจ้าหรอก!”