ลั่วชิงยวนจะปล่อยให้เหยียนหน่ายซินตบนางได้อย่างไร เช่นนั้นนางจึงยกมือขึ้นเพื่อคว้าข้อมือของอีกฝ่าย
เหยียนหน่ายซินตกใจ สีหน้าของนางเต็มไปด้วยความโกรธ
ลั่วชิงยวนปล่อยข้อมือนางอย่างรุนแรงพร้อมกับเย้ยหยัน “ท่านมิได้เป็นคนเชื้อเชิญให้ข้าร่ายรำหรอกหรือ? เหตุใดท่านจึงโกรธอีกแล้ว?”
“เจ้ายังต้องการให้ข้าอธิบายในสิ่งที่เจ้าทำอีกงั้นรึ? ลั่วชิงยวน เจ้าตั้งใจทำทุกอย่าง! เจ้าตั้งใจทำให้ข้าอับอาย!” เหยียนหน่ายซินโกรธจัดและตำหนิอีกฝ่ายอย่างรุนแรง
ลั่วชิงยวนยังคงมีท่าทีสงบ นางเอ่ยอย่างใจเย็น “ท่านมิได้ตั้งใจจะทำให้ข้าขายหน้าโดยขอให้ข้าร่ายรำหรอกหรือ? อย่างนั้นก็ถือว่าเลิกแล้วต่อกัน”
“ข้าแตกต่างจากเจ้า!” เหยียนหน่ายซินโกรธมาก
นางคือว่าที่ฮองเฮา!
หากกล้าที่จะทำให้นางขายหน้า แสดงว่าคนผู้นั้นกำลังรนหาที่ตาย!
เว่ยอวิ๋นเซี๋ยก็ยังเย้ยหยันอีกด้วยว่า “ใช่แล้ว คุณหนูเหยียนมิใช่คนที่พระชายาเปลือกปลอมอย่างท่านจะเทียบได้ ท่านควรตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูเงา กล้าดีอย่างไรถึงเปรียบเทียบตัวเองกับคุณหนูเหยียน”
“อัปลักษณ์ก็ช่างปะไร ทว่ากลับมิเจียมเนียมเจียมตัว กล้ายั่วยุคุณหนูเหยียนในที่ต่อหน้าธารกำนัลเช่นนี้”
เว่ยอวิ๋นเซี๋ยต้องการให้เหยียนหน่ายซินจัดการลั่วชิงยวน
วันนี้ลั่วชิงยวนได้เปิดเผยเรื่องที่นางไปหอฝูเสวี่ยแล้ว นับจากนี้ไปข่าวลือภายนอกเหล่านั้นก็สามารถฆ่านางทั้งเป็นได้!
ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าจะมีใครกล้าหมายหมั้นกับนางอีก แม้แต่ชื่อเสียงของตระกูลก็ยังได้รับผลกระทบและกลายเป็นหัวข้อสนทนา
ทั้งหมดนี้ล้วนเกิดจากลั่วชิงยวน นางเพียงอยากให้ลั่วชิงยวนตาย!
ด้วยคำพูดของเว่ยอวิ๋นเซี๋ย เหยียนหน่ายซินจึงมีความมั่นใจมากยิ่งขึ้น “ดูสิ ทุกคนเห็นได้ชัดว่าเจ้ากำลังตั้งใจแกล้งข้า!”
“วันนี้เจ้าอย่าได้คิดที่จะเดินออกไปจากที่นี่เลย!”
ดวงตาของเหยียนหน่ายซินเต็มไปด้วยความเกลียดชัง
“มานี่! จับตัวลั่วชิงยวนไว้!” เหยียนหน่ายซินสั่งด้วยความโกรธ
ราชองครักษ์ไม่ขยับ ทว่าผู้คุ้มกันของเหยียนหน่ายซินซึ่งอยู่ภายนอกการควบคุมของวังกำลังเดินเข้ามา
หลังจากที่ผู้คุ้มกันเข้ามาแล้ว เขาก็จับตัวลั่วชิงยวนกดลง
ลั่วชิงยวนดิ้นรนสองสามครั้ง แต่ไม่ได้พยายามหลบหนีแต่อย่างใด นางอยากจะเห็นว่าเหยียนหน่ายซิน ทำอะไรได้มากเพียงใดเมื่ออยู่ต่อหน้าจักรพรรดิ
นางยังมิได้เป็นฮองเฮา แต่นางกลับมีอำนาจมากกว่าฮองเฮาอยู่ก่อนแล้ว
ทุกการกระทำของเหยียนหน่ายซินถือได้ว่าเป็นตัวแทนของตระกูลเหยียน ยิ่งนางไร้สาระมากเท่าไร ผู้คนก็จะยิ่งเกลียดชังตระกูลเหยียนมากขึ้นเท่านั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...
คิดถึงอาเหลาอ่ะ... หายไปไหน2วันแล้วนะ...
สนุกมากค่ะ เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อ ดำเนินเรื่องดี เป็นเรื่องแรกที่อ่านทุกตอนเลยค่ะ...