ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 680

เหยียนหน่ายซินยิ้มอย่างภาคภูมิใจและพูดว่า “ว่าอย่างไร ท่านอยากจะวาดภาพหรือไม่?”

ฉินไป๋หลี่อดทนแล้วอดทนอีก หากเขาไม่ได้รับเงินสนับสนุน สถานการณ์ของพี่ใหญ่ของเขาคงเป็นอันตรายมาก!

เขากลัวเมื่อคิดถึงคำแนะนำของลั่วชิงยวนบนรถม้า

“ข้าจะวาด!” ฉินไป๋หลี่ยังคงประนีประนอม

“เช่นนั้นท่านต้องวาดภาพให้ดี ข้าจะแขวนภาพวาดนี้ไว้ในตำหนักของจักรพรรดิในภายหน้า”

เหยียนหน่ายซินนั่งลงบนเก้าอี้

นางรับใช้ยื่นถ้วยน้ำชาวางไว้ด้านข้าง

เหยียนหน่ายซินนั่งดื่มชาอย่างสบาย ๆ พลางดูฉินไป๋หลี่วาดภาพความงามให้นาง

นางต้องการเห็นว่าภาพวาดของฉินไป๋หลี่นั้นดีเพียงใด ผู้คนมากมายต่างก็พูดเสียงเดียวกันในทางที่ดี แม้แต่องค์จักรพรรดิก็ยังเต็มไปด้วยการสรรเสริญชื่มชมภาพเหล่านั้นและถึงกับออกปากว่าภาพวาดของนางนั้นด้อยกว่าของฉินไป๋หลี่

นางไม่เชื่อ!

ฉินไป๋หลี่วาดรูปสตรีที่งดงามแล้วมอบให้เหยียนหน่ายซิน

เหยียนหน่ายซินเหลือบมองมัน จากนั้นนางก็เย้ยหยันเบา ๆ ก่อนที่จะหยิบภาพนั้นขึ้นแล้วฉีกออกเป็นสองชิ้นด้วยเสียงดังแควก

นางโยนภาพนั้นลงพื้นด้วยความรังเกียจ “ท่านจะใช้ภาพเยี่ยงนี้หลอกข้างั้นรึ?”

“นางรับใช้ของข้าทุกคนวาดภาพได้ดีกว่านี้มาก!”

“วาดใหม่!”

น้ำเสียงของเหยียนหน่ายซินเต็มไปด้วยความไม่พอใจ

เวินซีหลานซึ่งอยู่ด้านข้างมีสีหน้าบูดบึ้ง นางกำลังจะก้าวไปข้างหน้า ทว่า กลับมีลมหนาวพัดมารอบตัวนางไว้

ฉินไป๋หลี่ตอบกลับทันทีว่า “ได้สิ”

เขาหันกลับมาพลางส่ายหน้า ก่อนจะชี้นิ้วส่งสัญญาณให้เวินซีหลานไม่ต้องทำอะไร

ตระกูลเหยียนนั้นมิอาจรุกรานได้

เพื่อเห็นแก่หน้าพี่ใหญ่ของเขา เขาก็มิอาจทำให้เหยียนหน่ายซินขุ่นเคืองได้

เช่นนั้นฉินไป๋หลี่จึงวาดภาพขึ้นใหม่อีกภาพหนึ่ง แต่หลังจากที่เหยียนหน่ายซินมองดูภาพนั้นแล้ว นางก็โยนมันลงที่เท้าแล้วกระทืบอย่างแรง

“ท่านกำลังล้อเล่นกับข้ารึ! นี่มิใช่ภาพวาดสตรีที่งดงามเลย! วาดใหม่อีกครั้ง!”