ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 682

ลั่วชิงยวนเลิกคิ้วพร้อมกับคว้าข้อมือของเหยียนหน่ายซินไว้

เมื่อเห็นอาวุธที่แหลมคมบนนิ้วของเหยียนหน่ายซิน ดวงตาของนางก็เปลี่ยนเป็นเย็นชา “เจ้าใช้สิ่งนี้แทงดวงตาของฉินไป๋หลี่หรือไม่?”

“เจ้าต้องการใช้สิ่งนี้ฆ่าข้าด้วยอีกงั้นรึ?”

ลั่วชิงยวนคว้าแขนของเหยียนหน่ายซินพร้อมดวงตาดุร้าย นางผลักมือนั้นอย่างแรงกลับไปที่คอของเหยียนหน่ายซิน

“อ๊าก!” เหยียนหน่ายซินกรีดร้องพร้อมก่นด่าด้วยความโกรธ “ลั่วชิงยวน เจ้าจบสิ้นแล้ว! ทั้งตระกูลของเจ้าจบสิ้นแล้ว!”

ลั่วชิงยวนเย้ยหยัน “คงจะดีที่สุดหากเจ้าทำลายครอบครัวของข้าให้สิ้นทั้งหมด! ข้าจะขอบคุณบรรพบุรุษทั้งแปดรุ่นของเจ้าเลยเชียว!”

คนรอบข้างล้วนตกตะลึง ลั่วชิงยวนช่างโหดเหี้ยมไร้ความปรานีอย่างแท้จริง นางคงไม่ฆ่าเหยียนหน่ายซินจริง ๆ ใช่หรือไม่?

กลไกแหลมคมเล็ก ๆ บนแหวนของเหยียนหน่ายซินนั้นเล็กมาก เมื่อแทงเข้าไปที่คอของนาง ก็สามารถทำให้เกิดอาการบาดเจ็บที่ผิวหนังเล็กน้อย

หลังจากระบายความโกรธจนพอใจแล้ว ลั่วชิงยวนก็คิดว่าจะปล่อยนางไป

นางเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ในวันนี้ข้าคือคนที่ทุบตีเจ้า เช่นนั้นก็จดจำไว้ให้ดี หากเจ้ามีเรื่องอะไรก็มาที่จวนอัครเสนาบดีของข้า!”

หลังจากที่ลั่วชิงยวนพูดจบ นางก็ดึงเหยียนหน่ายซินขึ้นมาและเตะอีกฝ่ายอีกครั้ง

เหยียนหน่ายซินล้มลงแทกพื้นอย่างแรง ผมของนางขาดวิ่น นางตกอยู่ในสภาพน่าอับอายอย่างมาก

พร้อมกับจ้องมองลั่วชิงยวนด้วยความเกลียดชัง “ลั่วชิงยวน ฝากเจ้าไว้ก่อนเถอะ!”

“เอาสิ ข้าจะรอ ทั้งตระกูลของข้ากำลังรออยู่” ลั่วชิงยวนยิ้มเยาะพลางมองดูอีกฝ่าย

เหยียนหน่ายซินซึ่งสะดุดล้มกำลังเดินจากไปโดยมีนางรับใช้ประคองเคียงข้าง

ฉินเชียนหลี่ก้าวไปข้างหน้าและโค้งคำนับให้กับลั่วชิงยวนทันที “ขอบคุณ พระชายา!”

“ท่านมิจำเป็นต้องรุนแรงกับเหยียนหน่ายซินถึงเพียงนั้น ข้าเกรงว่านางจะมีความแค้นต่อท่าน”

ลั่วชิงยวนพูดอย่างใจเย็น “ข้ามิได้ทำเพื่อท่าน ข้ามิชอบนางมานานแล้ว อีกอย่างเมื่อคืนนี้นางยังมุ่งเป้ามาที่ข้าด้วย นางก็ทำให้ข้าขุ่นเคืองเช่นกัน”

“ตีแล้วก็แค่ตี ข้ามิเชื่อว่าพฤติกรรมของนางจะทำให้นางได้เป็นฮองเฮา”

ลั่วชิงยวนต้องการยืนหยัดเพื่อฉินไป๋หลี่ หากนางไม่ลงมือฉินเชียนหลี่จะต้องจัดการอย่างแน่นอนเพราะเขารักน้องชายของเขามาก

แต่เขาจะต้องคำนึงถึงสถานการณ์โดยรวมอย่างแน่นอน ซึ่งนั่นจะทำให้เขาไม่กล้าลงมือรุนแรงจนเกินไปนัก อีกทั้งเขาก็ไม่อาจระบายความโกรธได้อย่างอิสระ เช่นนั้นแล้วก็มีแต่จะทำให้ตระกูลเหยียนขุ่นเคือง

จะดีเสียกว่าหากนางเป็นผู้ลงมือเอง

ทว่า หลังจากเหตุการณ์เมื่อคืน เหยียนหน่ายซินก็เกลียดนางเช่นกัน

“ไป ไปเอาน้ำสะอาดมาให้ข้าหน่อย ข้าจะดูตาให้ฉินไป๋หลี่"