แต่นางกลับหยุดการเคลื่อนไหวกะทันหัน
เมื่อนึกถึงบางสิ่งบางอย่าง ดวงตาของนางก็สว่างขึ้น
เหยียนหน่ายซินยกมุมริมฝีปากขึ้นแล้วค่อย ๆ วางมือลง “จู่ ๆ ข้าก็นึกถึงสิ่งที่น่าสนใจยิ่งกว่านี้ขึ้นมาได้”
“ข้าเดาว่าข้าคงมิใช่คนผู้เดียวที่อยากรู้ว่าหน้าตาเจ้าน่าเกลียดเพียงใด ให้ทุกคนได้ดูด้วยจะดีกว่า”
“ให้ทุกคนได้ค้นพบสิ่งที่อยู่ภายใต้หน้ากากลึกลับนี้ด้วยกัน ดูจะเป็นเป็นเรื่องที่น่าสนใจมากกว่า”
“จริงหรือไม่?”
ลั่วชิงยวนสัมผัสได้ถึงความชั่วร้ายเล็ก ๆ ในน้ำเสียงหยิ่งผยองของเหยียนหน่ายซิน
เหยียนหน่ายซินออกจากห้องเก็บฟืน เมื่อนางกลับมาอีกครั้ง นางก็นำชุดคลุมสีดำมาให้ลั่วชิงยวนใส่
นางหยิบหมวกม่านยาวอีกใบมาสวมให้หญิงสาว ขดริมฝีปากแล้วพูดพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ ว่า “เจ้าสังหารองค์ชายห้า ก่ออาชญากรรมร้ายแรงเช่นนี้ย่อมต้องโทษตัดศีรษะ ข้าจะให้โอกาสเจ้าได้มีชีวิตอยู่ หากเจ้ารอดไปได้ ข้าจะไว้ชีวิตเจ้าและทำเหมือนเรื่องนี้มิเคยเกิดขึ้น!”
ลั่วชิงยวนมิรู้ว่าเหยียนหน่ายซินต้องการจะทำอะไร แต่มันคงมิใช่เรื่องดีแน่
หลังจากนั้นมินาน เหยียนหน่ายซินก็นำชามน้ำซึ่งมีกลิ่นหอมพิเศษมา
มีคนหลายคนกดหัวไหล่ของลั่วชิงยวนเอาไว้ ในขณะที่เหยียนหน่ายซินกรอกน้ำจากชามลงบนหน้ากากของลั่วชิงยวนอย่างได้ใจ
หลังจากเทน้ำใส่หน้ากากของลั่วชิงยวนแล้ว เหยียนหน่ายซินก็ยิ้มอย่างพอใจ “ขอให้เจ้าโชคดี”
……
ตอนเย็น
องค์จักรพรรดิและคนอื่น ๆ กลับจากการล่าสัตว์อีกครั้งพร้อมสัมภาระเต็มพิกัด
ทุกคนแสดงความยินดีให้กัน และองค์จักรพรรดิก็อารมณ์ดีมาก
งานเลี้ยงอาหารค่ำถูกจัดขึ้นในวัง อาหารมากมายถูกนำเข้ามาอย่างไม่ขาดสาย ทั่วทั้งโถงตลบอบอวลไปด้วยกลิ่นหอม ทุกคนในโถงต่างหิวกระหาย
หลังจากที่นั่งแล้วก็ได้ดื่มเหล้าชั้นดีและอาหารโอชะ บรรยากาศที่กลมกลืนกันและเสียงหัวเราะอย่างต่อเนื่อง
ในเวลานี้เหยียนหน่ายซินเดินเข้าไปในห้องโถงอย่างช้า ๆ “วันนี้ทุกคนอารมณ์ดี เช่นนั้นหม่อมฉันจะช่วยให้ทุกท่านสนุกสนานกันอย่างเต็มที่! ขอแสดงความยินดีกับองค์จักรพรรดิที่กลับมาพร้อมสัตว์ป่ามากมายเพคะ!”
เมื่อเห็นเช่นนี้ องค์จักรพรรดิจึงขมวดคิ้วด้วยความสงสัยว่าเหยียนหน่ายซินต้องการจะทำอะไร
“เจ้าจะทำให้ทุกคนสนุกสนานกันอย่างเต็มที่ได้อย่างไร?” องค์จักรพรรดิหยิบเครื่องดื่มขึ้นมาแล้วถามอย่างใจเย็น
เหยียนหน่ายซินยิ้มอย่างภาคภูมิใจและปรบมือ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...
คิดถึงอาเหลาอ่ะ... หายไปไหน2วันแล้วนะ...
สนุกมากค่ะ เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อ ดำเนินเรื่องดี เป็นเรื่องแรกที่อ่านทุกตอนเลยค่ะ...