ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 694

คนที่ดูเหตุการณ์อยู่ภายนอกต่างวิตกกังวล

เสียงของสัตว์ร้ายดังขึ้นในหูของลั่วชิงยวน ความกลัวในหัวใจนางก็ยิ่งกินพื้นที่มากขึ้น

ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงทั่วร่างกายของนางทำให้ลั่วชิงยวนมิแข็งแกร่งเท่าที่ควร แต่นางก็เลือกที่จะกัดฟันทนต่อไป

นางจะมาตายที่นี่มิได้!

นางมิยอมตายในสถานที่อัปยศเช่นนี้!

เหยียนหน่ายซิน!

ดวงตาของลั่วชิงยวนเต็มไปด้วยความดุร้าย เมื่อนางต่อต้านการโจมตีของหมาป่า นางก็ยกขาขึ้น เตะหน้าท้องของมันอย่างแรง และเตะมันออกไป

หมาป่าไม่รู้สึกเจ็บปวดและเข้าตะครุบนางอย่างบ้าคลั่งอีกครั้ง

ลั่วชิงยวนตบฝ่ามือลงบนพื้น พลิกตัว กระโดดขึ้นไปในอากาศ และหลีกเลี่ยงการโจมตีของหมาป่า

ในเวลาเดียวกัน ก็เตะเข้าที่หัวหมาป่าอย่างแรง

นางเตะหมาป่าแรงจนร่างของมันกระแทกเข้ากับกรงเหล็ก

ภายใต้การโจมตีอย่างหนักหน่วง ลั่วชิงยวนมองเห็นช่องโหว่ที่บริเวณข้อต่อของกรงเหล็ก

“น่าตื่นเต้นมากทีเดียว!”

“ความแข็งแกร่งของคนพวกนี้มิธรรมดาเลย!”

แม้ว่าคนในวังจะไม่พอใจกับสิ่งนี้ แต่พวกเขาก็ยังคงหลงใหลไปกับมัน ทั้งประหม่าและน่าตื่นเต้นถึงขีดสุด

ทันทีที่ฟู่เฉินหวนนั่งลง เขาก็ขมวดคิ้วและรู้สึกสับสนเมื่อเห็นร่างในกรง

“นั่นใครกัน?”

ลั่วเยวี่ยอิงซึ่งอยู่ข้างกายเขาตอบว่า “นี่คือทาสชั่วของคุณหนูเหยียน นางบอกว่าหากอีกฝ่ายเอาชนะหมาป่าได้ คนพวกนี้จะได้รับการยกเว้นจากความผิดทุกประการ ดูเหมือนว่าจะเป็นการแสดงที่คุณหนูเหยียนเตรียมไว้สำหรับเทศกาลล่าสัตว์ในฤดูใบไม้ผลิเป็นพิเศษ”

หลังจากได้ยินสิ่งนี้ ฟู่เฉินหวนก็มิได้คิดอะไรมากไปกว่านี้อีก

เหยียนหน่ายซินยืนอยู่หน้ากรงเหล็ก เดินเหวี่ยงแซ่ไปรอบ ๆ อย่างต้องการบังสายตาของฟู่เฉินหวนไว้เสียหน่อย

เขาไม่เคยสนใจสิ่งเหล่านี้ แต่หากเหยียนหน่ายซินคิดจะฆ่าใครสักคนจริง ๆ ในโอกาสเช่นนี้ คนในฐานะฮองเฮาอย่างนางก็ไม่มีสิทธิ์ทำเช่นนี้!

ลั่วชิงยวนและหมาป่าต่อสู้มาหลายรอบแล้ว ลั่วชิงยวนจงใจนำหมาป่าพุ่งเข้าหากรงเหล็กหลายครั้ง แม้ว่าหมาป่าจะได้รับบาดเจ็บ แต่กลิ่นที่ติดตัวนางก็ยังคอยกระตุ้นมันอยู่และรุนแรงมากทีเดียว

นางกระโดดขึ้นไปบนกรงเหล็กหลายครั้ง และกรงเหล็กก็เริ่มคลายตัวมากขึ้น

แต่ลั่วชิงยวนได้รับบาดเจ็บอยู่ก่อนแล้ว และเมื่อเผชิญหน้ากับหมาป่าที่ดุร้ายเช่นนี้ นางก็รู้สึกเหนื่อยล้าเล็กน้อยเช่นกัน