ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 703

“ด้วยวิธีนี้นางถึงจะสามารถได้โบยบินไปกับคนที่นางรักได้”

“เจ้าซึ่งเป็นสหาย กล้าหลอกลวงเบื้องสูง พยายามช่วยให้เหยียนหน่ายซินพ้นจากโทษประหาร อะไรทำให้เจ้ามิกลัวตายได้ถึงขนาดนี้กัน?”

“หรือว่าเจ้าคือคนรักของเหยียนหน่ายซินผู้นั้นเล่า?”

ลั่วชิงยวนมั่นใจอย่างชัดแจ้งว่า บุคคลนี้น่าจะเป็นคนรักของเหยียนหน่ายซิน แต่เหยียนหน่ายซินอาจมิชอบเขา

ที่นางพูดเช่นนี้เพียงเพราะนางต้องการเอ่ยถึงความผิดของเหยียนหน่ายซินเรื่องการหลอกลวงองค์จักรพรรดิ

ด้วยวิธีนี้ ตระกูลเหยียนจะได้รู้ว่าเหยียนหน่ายซินจงใจก่อให้เกิดหายนะดังกล่าวเพื่อมิให้ตัวเองต้องกลายเป็นฮองเฮา และต้องการให้องค์จักรพรรดิและฟู่เฉินหวนใช้ประโยชน์จากเรื่องนี้ พวกเขาจะต้องโกรธมากและไม่อยากจะช่วยเหยียนหน่ายซินติดต่อไป

หากตระกูลเหยียนมิปกป้องเหยียนหน่ายซิน เช่นนั้นเหยียนหน่ายซินจะต้องตายอย่างมิต้องสงสัย!

ทันทีที่คำพูดของนางหลุดออกมา ทุกคนก็ตกตะลึง

องค์จักรพรรดิรีบถามขึ้น "จริงหรือ?"

ลั่วชิงยวนพยักหน้า “หม่อมฉันได้ยินกับหูของตัวเองเลยเพคะ”

โม่เชียนซึ่งนอนอยู่บนพื้น จู่ ๆ ก็เริ่มตัวสั่นอย่างประหม่า และละล่ำละลักพูด "ฝ่าบาท! นั่นมิจริงพ่ะย่ะค่ะ! นี่เป็นการใส่ร้ายกันเห็น ๆ!"

องค์จักรพรรดิรับสั่งทันที “ใครก็ได้! ไปสืบมาให้ข้า!”

“สืบค้นความจริงมาให้กระจ่าง!”

หากพวกเขาทั้งสองมีความสัมพันธ์กันจริง ก็จะต้องมีหลักฐานการติดต่อกันของพวกเขาอย่างแน่นอน!

ในเวลานี้ ลั่วชิงยวนสังเกตเห็นว่าพื้นด้านหน้าของโม่เชียนที่กำลังคุกเข่าอยู่กับพื้นนั้นเปียกชื้น

เมื่อมองดูให้ถนัดตาแล้ว ก็จะเห็นว่าเป็นเหงื่อของโม่เชียนที่ทำพื้นชุ่ม!

เหตุใดเขาจึงกลัวปานนั้น? เมื่อกี้เขาเพิ่งขอความเมตตาแทนเหยียนหน่ายซินอย่างกล้าหาญมิใช่หรือ?

นางก้าวไปข้างหน้าคว้าโม่เชียนไว้และตรวจค้นร่างกายของเขา

แน่นอนว่านางรู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่างที่แขนเสื้อของเขา มันคือจดหมายสองสามฉบับ

ทันทีที่นางหยิบมันออกมา โม่เชียนก็คว้ามันกลับไปอย่างบ้าคลั่ง เขาหมายจะกลืนมันท้องไปเสียเดี๋ยวนั้น

ฟู่เฉินหวนก้าวไปข้างหน้าคว้าสิ่งนั้นไว้ และเตะโม่เชียนออกไป

ลั่วชิงยวนสะดุ้งเล็กน้อย จากนั้นจึงเห็นฟู่เฉินหวนส่งของให้นาง