“นี่ก็เย็นย่ำแล้ว! วันพรุ่งหม่อมฉันจะเข้าวังแต่เช้า แล้วค่อยทูลขอฝ่าบาทก็คงยังมิสายเกินไปเพคะ!”
หัวใจของฟู่เฉินหวนเด้งมาอยู่ในลำคอ และเขาขัดจังหวะคำพูดของลั่วชิงยวนทันที
องค์จักรพรรดิพยักหน้า “มิเป็นไร! มิต้องรีบ!”
ลั่วชิงยวนตกตะลึง
นางขมวดคิ้วมุ่นและหันไปมองฟู่เฉินหวน
ฟู่เฉินหวนเสมองไปทางอื่น มิกล้ามองนาง และเอ่ยปากสั่ง “ทุกท่าน เตรียมตัวให้พร้อมแล้วออกเดินทางลงเขาในวันพรุ่ง”
หลังจากพูดเช่นนั้น เขาก็มองไปที่ลั่วชิงยวนอีกครั้ง “ข้าจะส่งเจ้ากลับไปพักผ่อนก่อน”
ลั่วชิงยวนมองไปทางอื่นอย่างใจเย็น และเอ่ยอย่างเย็นชา “หม่อมฉันยังอยากเดินเล่นอยู่”
“เช่นนั้นเจ้าก็ควรระวัง” หากมีเซียวชูคอยติดตามนางอยู่เช่นนี้ ย่อมไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับนาง
ในเวลานี้ฉินเชียนหลี่และฉินไป๋หลี่มา ฟู่เฉินหวนไปทำงาน
“พระชายา คราวนี้เกิดอะไรขึ้น…?” ฉินเชียนหลี่พูดด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างตำหนิตัวเอง
ลั่วชิงยวนตอบทันที “เรื่องนี้เป็นเรื่องระหว่างข้ากับเหยียนหน่ายซิน และไม่เกี่ยวข้องกับท่าน”
“ดวงตาของคุณชายรองรู้สึกอย่างไรบ้าง?” ลั่วชิงยวนถามด้วยความกังวล
ฉินไป๋หลี่พูดอย่างรวดเร็ว “ดวงตาของข้าดีขึ้นมากแล้ว พระชายา ท่านมิต้องกังวล”
หลายคนออกจากลานแล้วเดินไปรอบ ๆ
ลั่วชิงยวนกำลังเฝ้าดูผู้คนในวังที่กำลังเดินไปมาอย่างกวักไกว่ ฉินเชียนหลี่สังเกตเห็นและถามว่า “พระชายากำลังมองหาใครสักคนอยู่หรือ?”
ลั่วชิงยวนพยักหน้า “คุณชายใหญ่ ท่านรู้หรือไม่ว่า ผู้ใดจัดพื้นที่อยู่อาศัยในวังแห่งนี้”
ฉินเชียนหลี่กล่าวว่า “ข้าหลวงของวังชั้นในน่าจะเป็นผู้ดูแลจัดการ ข้าคุ้นเคยกับเขาแล้ว หากพระชายาอยากรู้อะไร ท่านก็ถามมาได้เลย”
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ดวงตาของลั่วชิงยวนก็สว่างขึ้น ก่อนที่นางจะกระซิบ “ข้าต้องการรายชื่อตำหนักในวังอย่างละเอียดมากที่สุด! ข้าต้องการห้องที่มีนางรับใช้และขันทีในวังอาศัยอยู่”
ฉินเชียนหลี่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่แล้วเขาก็พูดด้วยความตกใจ “พระชายาต้องการค้นหาฆาตกรที่ลอบสังหารองค์ชายห้าหรือ?”
ลั่วชิงยวนพยักหน้า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
หลงเข้ามาอ่านเสียเวลาตั้งนาน ในเรื่องมีแต่พวกสติไม้เต็ม พระเอกปัญญาอ่อน+ ไบโพล่า กลับกลอกชิบหาย นางเอกก็โง่จนเอียนหวังพึ่งพอ ช่วยพอ.มันทำห่าอะไร ทำดีไม่เคยได้ดี ประสาทแดก...
นังเอกนี่ควายมั้ย โง่บรม...
กำลังสนุกเลยค่ะต่อๆค่ะ...
เนื้อเรื่องไม่มีความฉลาดเลย แต่ละคน บ้าบอมาก...
ตายๆ ไปซะ นางเอกไร้น้ำยา ทำอะไรก้ไม่ได้ดีซักอย่าง...
พระชายยา เหี้ยไร ไร้น้ำยาสิ้นดี เหมือนนางทาส...
นางเอกก็หน้าด้านชิบหาย ผัวเกลี่ยดขนาดนี้ ก็ยังหน้าด้านทน...
🫠...
อ๋องคือโง่มากอะ เหมือนจะฉลาดแต่ก็ไม่พกสติเลย นางเอกก็โดนทรมานเกิน...
กลับมาแล้ว ว้าวววววววววววว...