ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 714

ลั่วชิงยวนสะดุ้งและเงยหน้าขึ้นเพื่อพบกับดวงตาที่ประหลาดใจและตกตะลึงของฟู่เฉินหวน

"เจ้า..."

ลั่วชิงยวนมองเขาอย่างเย็นชา หันหลังกลับและจากไป

ฟู่เฉินหวนตามไปทันอย่างรวดเร็ว “เจ้าได้ยินทุกอย่างหรือ?”

ลั่วชิงยวนหยุดและมองดูเขา “ท่านได้บรรลุข้อตกลงกับไทเฮาแล้ว และยังต้องการใช้เรื่องนี้ตั้งเป็นเงื่อนไขกับหม่อมฉันอีกหรือ”

“ฟู่เฉินหวน ท่านคิดว่าทุกสิ่งในใต้หล้าอยู่ภายใต้การควบคุมของท่านเช่นนั้นหรือ?”

นางถูกฟู่เฉินหวนหลอกใช้ครั้งแล้วครั้งเล่า เป็นเพียงเบี้ยในมือของเขา ความห่วงใยเป็นครั้งคราวที่แสดงออกมานั้นมีแต่นางเท่านั้นที่จริงจัง

เมื่อเห็นว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ ฟู่เฉินหวนจึงดึงลั่วชิงยวนไปที่มุมถนนแล้วอธิบายว่า “นี่เป็นทางออกที่ดีที่สุดในตอนนี้! สิ่งที่เหยียนหน่ายซินพูดมีแต่เจ้าเท่านั้นที่ได้ยิน ไม่มีใครเป็นพยานยืนยันเรื่องนี้ได้!”

“เหยียนหน่ายซินอาจมิถูกตัดสินว่ามีความผิดฐานหลอกลวงองค์จักรพรรดิ แต่จะยิ่งทำให้นางต้องโทษเรื่องที่ใส่ความเจ้าได้ง่ายขึ้น!”

“นี่ทำให้เกิดประโยชน์สูงสุดภายใต้เงื่อนไขที่จำกัด!”

ลั่วชิงยวนมองเขาด้วยความตกใจและขมวดคิ้วมุ่น “ท่านอ๋องมิทราบด้วยซ้ำว่าหม่อมฉันโกรธเรื่องใด”

นางผลักฟู่เฉินหวนออกไปอย่างเย็นชาแล้วเดินจากไป

สิ่งที่ทำให้นางโกรธก็คือการที่เขาวางแผนทุกอย่างเอาไว้ และนางก็ตกอยู่ในแผนการของเขาด้วย

ใครจะทนให้ถูกเอาเปรียบซ้ำแล้วซ้ำอีกได้?

หลังจากไปด้วยความโกรธ ลั่วชิงยวนก็หัวเราะให้กับตัวเองอีกครั้ง ได้แต่สงสัยว่านางกำลังคาดหวังอะไร เพราะนางมิใช่คนที่ฟู่เฉินหวนจะปฏิบัติอย่างจริงใจเสียหน่อย

ฟู่เฉินหวนตามลั่วชิงยวนไป เขาขมวดคิ้วและครุ่นคิดอย่างหนัก ยังไม่รู้ว่าลั่วชิงยวนโกรธตัวเองเรื่องอะไร และก้าวขึ้นรถม้าออกจากวังไป

ทั้งสองอยู่ภายในรถม้าโดยมิได้พูดอะไรเลย

เมื่อมาถึงประตูตำหนักอ๋อง ลั่วชิงยวนก็ลงจากรถม้าและกลับไปที่เรือนของตนโดยมิหันไปมองดูฟู่เฉินหวนอีก

เมื่อกลับถึงห้อง นางก็เห็นลั่วอวิ๋นสี่อยู่ที่นี่

“ลั่วเยวี่ยอิงย้ายเข้ามาในตำหนักแล้ว และข้าเกรงว่านางจะคอยมาขัดขวางเจ้า เจ้าอยากจะฉวยโอกาสนี้ปลิดชีพนางหรือไม่?” ลั่วอวิ๋นสี่เกลียดลั่วเยวี่ยอิงมาก นางต้องการแก้แค้นและต้องการฆ่าลั่วเยวี่ยอิง ให้ตายไปเสีย!

ลั่วชิงยวนส่ายหน้า “นางอยู่ในตำหนักเช่นนี้ หากมีอะไรเกิดขึ้น ฟู่เฉินหวนคงมิพ้นนึกถึงข้าคนแรก”