ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 731

ฟู่เฉินหวนรู้สึกตัว เดินตามทัน และกลับไปที่ตำหนัก

เนื่องจากมีการเคลื่อนไหวมากมายในตำหนักกลางดึก ลั่วเยวี่ยอิงจึงลุกขึ้นและมายังลานตำหนัก

จากนั้นก็เห็นลั่วชิงยวนและฟู่เฉินหวนกลับมาด้วยกัน

ในขณะนั้น ใบหน้าของลั่วเยวี่ยอิงก็ซีดลง “ท่าน!”

ลั่วชิงยวนเหลือบมองนางอย่างเย็นชา มิแยแส และเดินตรงไปที่คุกใต้ดิน

ลั่วเยวี่ยอิงตกใจมากจนนางถอยหลังไปก้าวหนึ่ง นั่นคนหรือผี?

ลั่วชิงยวนยังมิตายเหรอ?

“ท่านอ๋อง นาง…” ลั่วเยวี่ยอิงกำลังเสียศูนย์และดูตื่นตระหนก

ฟู่เฉินหวนปลอบใจนาง "นางยังไม่ตาย"

"เจ้าวางใจได้"

“นี่ก็ดึกแล้ว กลับไปพักผ่อนเถอะ”

หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็ให้คนไปส่งลั่วเยวี่ยอิงกลับเรือน

ลั่วเยวี่ยอิงตกใจมาก นางโกรธจนอาเจียนเป็นเลือด ทันทีที่กลับถึงห้อง

……

ที่คุกใต้ดิน

ลั่วชิงยวนขอให้ผู้คุมทั้งหมดล่าถอยไป มิให้มีการทรมานใด ๆ และสอบสวนกู้หงปิ่งเพียงลำพัง

ฟู่เฉินหวนกำลังนั่งอยู่ในห้องข้าง ๆ ดื่มชาและฟังอย่างเงียบ ๆ

“ข้าเห็นโลงศพของเจ้าในอำเภอชิงฉวี ข้ารู้ว่าเจ้าต้องการทำอะไร เจ้าสามคนคงมีชีวิตที่ยากลำบาก หากทั้งสามคนมีอัตลักษณ์เดียวกัน เช่นนั้นเจ้าทั้งสามคงถูกกำหนดให้ต้องเจอจุดจบ”

“เป็นเรื่องน่าเศร้าที่ต้องใช้ชีวิตทั้งชีวิตอย่างคนไร้นาม”