กู้หงปิ่งตอบอย่างมิแยแส “ตระกูลเหยียนไงเล่า”
“เราเพียงติดต่อกับเหยียนผิงเซียวและรับคำสั่งจากเขาเท่านั้น”
“ข้ารับคำสั่งจากตระกูลเหยียนเท่านั้น ความลับอื่นใดข้ามิรู้เลย”
คำตอบนี้อยู่ในความคาดหมายของลั่วชิงยวนเช่นกัน
นางรู้ว่าหมอกู้เป็นคนของตระกูลเหยียน และเป็นมือเป็นเท้าให้ไทเฮา
“เจ้ารู้เรื่องกลียุคในวังมากแค่ไหน?”
กู้หงปิ่งส่ายหน้า “ข้ามิรู้อะไรเลย”
“พี่ใหญ่และพี่รองของข้าอาจรู้อะไรบางอย่าง เพราะพวกเขาเกี่ยวข้องกับภารกิจนี้โดยตรง มีแต่ข้าที่มิรู้เรื่องนี้”
ลั่วชิงยวนสอบปากคำเขาอยู่เป็นเวลานาน แต่มิพบเบาะแสที่เป็นประโยชน์อีกแล้ว
รวมถึงเรื่องที่มียอดฝีมือซ่อนอยู่ในตระกูลเหยียนด้วย กู้หงปิ่งรู้แค่ว่ามีคนเหล่านั้นอยู่ แต่มิเคยเห็นพวกเขาและไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับพวกเขาเลย
ลั่วชิงยวนเชื่อว่าเขาจะไม่โกหก เขาได้ทรยศต่อเจ้านายของเขาแล้ว และมิจำเป็นต้องปิดบังอะไรอีก
หลังจากหมดคำถาม ลั่วชิงยวนก็มาที่ห้องขังข้าง ๆ “ท่านมีอะไรจะถามเขาหรือไม่?”
ดวงตาของฟู่เฉินหวนมืดมน เขามิเคยคาดคิดว่าคนที่เขาไว้วางใจมากที่สุดจะเป็นสายลับที่ศัตรูของเขาวางไว้ตั้งแต่แรก
“ไม่มีแล้ว” ฟู่เฉินหวนลุกขึ้นและออกจากห้องขังไป
ลั่วชิงยวนมอบยาพิษให้กับกู้หงปิ่ง
ก่อนที่กู้หงปิ่งจะรับยาพิษ เขาก็มองนางอย่างจริงใจ “เจ้าคงมาจากแคว้นหลีใช่หรือไม่?”
“ข้าหวังว่าเจ้าจะรักษาสัญญา ชาติหน้าฉันใด ข้ามิอยากถูกใครใช้เป็นเครื่องมืออีกต่อไปแล้ว”
ลั่วชิงยวนตกตะลึง
ทันใดนั้นก็รู้สึกสงสารพวกเขาทั้งสามคน
นางมิรู้ว่าเมื่อใดที่ตระกูลเหยียนเข้าควบคุมพวกเขา พวกเขาถูกใช้เป็นเครื่องมือมาตลอดชีวิต
“แน่นอน”
หลังจากได้รับคำตอบของนาง กู้หงปิ่งก็เงยหน้าขึ้นและกลืนยาพิษลงคอไป พิษออกฤทธิ์ทันทีและเขาก็เสียชีวิตลงหลังจากนั้นไม่นาน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...
คิดถึงอาเหลาอ่ะ... หายไปไหน2วันแล้วนะ...
สนุกมากค่ะ เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อ ดำเนินเรื่องดี เป็นเรื่องแรกที่อ่านทุกตอนเลยค่ะ...