ฟู่เฉินหวนเริ่มพูดอย่างช้า ๆ “เหล่าพ่อค้าซีหยางที่ถูกจับได้ล้วนเป็นสมาชิกของสมาคมการค้าซีหยางเฟิงตู”
“ในเดือนที่ผ่านมา สมาคมการค้าซีหยางเฟิงตูมีเงินหมุนเวียนอย่างน้อยหลายสิบล้านตำลึง”
“ตอนคนของข้าติดตามคดีนี้ไปถึงซีหยาง ทุกคนที่เกี่ยวข้องกับคดีนี้ล้วนหายตัวไปอย่างลึกลับ ไม่มีใครรู้ว่าเป็นหรือตาย”
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ลั่วชิงยวนก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ นางเลิกคิ้วและมองไปที่ฟู่เฉินหวน “ท่านต้องการให้หม่อมฉันช่วยสืบสวนคดีนี้หรือไม่?”
ใบหน้าของฟู่เฉินหวนเย็นชา “เจ้าอยากรู้อะไรงั้นหรือ?”
ลั่วชิงยวนยิ้มและวางจดหมายลับลง “หม่อมฉันมิได้ขอให้ท่านบอกอะไรมากนัก หากท่านทำตัวผิดปกติ หม่อมฉันจะรู้ว่าว่าท่านมีเจตนาอะไร”
“การหายตัวไปอย่างแปลกประหลาดนับว่ามิใช่เรื่องปกติ ทั้งยังมิรู้ว่าเป็นตายร้ายดีอย่างไร นับว่าแปลกประหลาดมาก”
ลั่วชิงยวนหัวเราะเบา ๆ หันหลังกลับและจากไป
เขาอยากหลอกล่อให้นางงับเหยื่อ อยากหลอกใช้นางอีกแล้ว
นางจะกระโดดลงกองไฟเหมือนทุกครั้งงั้นหรือ?
อย่างไรก็ตาม ขณะที่นางกำลังจะก้าวออกจากห้องตำรา เสียงเย็นชาของฟู่เฉินหวนก็ดังขึ้น…
“ตอนนี้ตระกูลฟ่านก็เป็นหนึ่งในสมาคมการค้าซีหยางเฟิงตูด้วย”
ขั้นตอนของลั่วชิงยวนหยุดกะทันหัน
หันกลับไปมองด้วยความตกใจ
“ตระกูลฟ่าน? ฟ่านซานเหอ?”
ซีหยาง?
ลั่วชิงยวนตกตะลึง
นางตระหนักได้ว่าสองคำนี้ฟังดูคุ้นหู ลั่วหลางหลางติดตามฟ่านซานเหอผู้เป็นสามีไปยังบ้านตระกูลฟ่านที่ซีหยางมิใช่หรือ?
นางกลับมาที่โต๊ะทันที “หม่อมฉันจำได้ว่าครอบครัวของฮูหยินผู้เฒ่าฟ่านมีกิจการที่ซีหยางมิใช่หรือ? เรื่องนี้เกี่ยวอันใดกับตระกูลฟ่าน?”
ฟู่เฉินหวนตอบช้า ๆ “ฮูหยินผู้เฒ่าฟ่านเป็นญาติกับตระกูลเสวี่ยซึ่งเมื่อรวมกับตระกูลเฉินแล้ว จะมีอำนาจในสมาคมการค้าซีหยางเฟิงตูมากกว่าเดิม หลังจากที่ฟ่านซานเหอแต่งตระกูลเฉินแล้ว ตระกูลเสวี่ยก็ช่วยให้ตระกูลฟ่านเข้าสู่สมาคมการค้าซีหยางเฟิงตูได้”
ทันทีที่คำพูดดังกล่าวหลุดออกมา ลั่วชิงยวนก็จับได้เพียงประโยคเรื่องการแต่งงานของฟ่านซานเหอกับตระกูลเฉินเท่านั้น!
“เดี๋ยวก่อน ท่านพูดว่ากระไรนะ? ฟ่านซานเหอกำลังจะแต่งกับตระกูลเฉิน ฟ่านซานเหอที่ไหนแต่งงานกัน ท่านแน่ใจหรือว่าเป็นฟ่านซานเหอ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...
คิดถึงอาเหลาอ่ะ... หายไปไหน2วันแล้วนะ...
สนุกมากค่ะ เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อ ดำเนินเรื่องดี เป็นเรื่องแรกที่อ่านทุกตอนเลยค่ะ...