ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 741

“ข้ามิเป็นไร” เฉินซวนอี๋ส่ายหน้า

เขาจ้องมองที่ลั่วชิงยวนด้วยสีหน้าโกรธเคือง “นางสตรีสารเลวนี่เป็นใครมาจากที่ใด? จัดการนางเสีย!”

ฟ่านซานเหอจ้องมองลั่วชิงยวนด้วยสีหน้าน่าเกลียด "บ่าวรับใช้ของตำหนักอ๋องผู้สำเร็จราชการรังแกคนได้เช่นนี้เชียวหรือ?"

“ฮูหยินของข้ากำลังตั้งท้อง หากเจ้าทำให้นางแท้งขึ้นมา ข้าจะไม่มีวันปล่อยเจ้าไป!”

เมื่อเห็นฟ่านซานเหอปกป้องเฉินซวนอี๋เช่นนี้ ลั่วชิงยวนก็พลันนึกถึงความรักที่เขาเคยมีต่อลั่วหลางหลางและคำสัญญาอันศักดิ์สิทธิ์จากปากเขา

“เหอะ สามี”

“สิ่งสุดท้ายที่ข้าควรจะเชื่อคือคำสัญญาของเจ้า”

เมื่อเฉินซวนอี๋ได้ยินสิ่งนี้ นางก็โกรธมากยิ่งขึ้นและตบฟ่านซานเหออย่างแรง "มัวอ้ำอึ้งอะไรอยู่! กำจัดนางออกไปสิ! ข้าถูกตบ ท่านยังมัวทำตัวมิสมกับเป็นสามีอยู่อีก!"

ฟ่านซานเหอตื่นตระหนกขึ้นทันทีและต้องออกคำสั่ง “ใครก็ได้ จับนางไว้!"

จากนั้นเขาก็มองไปที่ลั่วชิงยวนอย่างเย็นชา "วันนี้ข้าจะจัดการกับเจ้าก่อน แล้วค่อยไปขอประทานอภัยจากท่านอ๋อง!"

คนรับใช้ในจวนเดินเข้ามาจับตัวลั่วชิงยวนทันที

ลั่วชิงยวนมิได้ลงมือแม้แต่น้อย

เสียงเย็นชาดังมาจากด้านหลัง

“เจ้าคิดจะทำอะไรกับพระชายาของข้า?”

“หลังจากที่เจ้าจัดการกับนาง ต่อให้เจ้าจะใช้ชีวิตของทุกคนในตระกูลมาชดใช้ให้ข้า ก็คงมิพอ”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ฟ่านซานเหอก็กลัวจนขาสั่น

ขณะนั้นเขามองไปที่ลั่วชิงยวนด้วยความตกใจ "เจ้า… เจ้าคือพระชายาหรือ?"

“ท่านบอกว่าพระชายาหน้าตาอัปลักษณ์มิใช่หรือ?”

สตรีเลอโฉมอยู่ตรงหน้านางผู้นี้มีตรงไหนที่เรียกว่าอัปลักษณ์กัน?

เฉินซวนอี๋ก็ตกตะลึงเช่นกันเมื่อเห็นชายผู้สูงส่งและสง่างามเข้ามาใกล้ นางถูกเขาดึงดูดเสียจนไม่อาจละสายตาจากเขาได้

“ท่านอ๋อง? หรือว่า... อ๋องผู้สำเร็จราชการ?”

ฟ่านซานเหอพยักหน้าด้วยสีหน้าน่าเกลียด รู้สึกเสียใจกับสิ่งที่เพิ่งพูดออกไป