“หลางหลาง ก่อนหน้านี้เจ้ากับฟ่านซานเหอก็เข้ากันได้ดีมิใช่หรือ? เหตุใดจู่ ๆ เขาจึงปฏิบัติต่อเจ้าเช่นนี้”
ฟ่านซานเหอตบแต่งกับภรรยาหลวงอีกคนจริง ๆ ซึ่งลั่วชิงยวนจินตนาการมิออกเลย
ลั่วหลางหลางถอนหายใจอย่างเสียใจ "อันที่จริง มันเป็นความผิดของข้าเอง"
“ข้ามิอยากมีลูกกับเขา”
“แต่เขาอยากมี”
“พอเวลาผ่านไป เขาก็ทนคำวิจารณ์ของคนนอกและเครือญาติของตระกูลเสวี่ยมิได้ ดังนั้นเขาจึงตบแต่งภรรยาหลวงอีกคนเข้ามาในที่สุด และตอนนี้เฉินซวนอี๋มีลูกอยู่ในท้องของนาง”
ลั่วชิงยวนสะดุ้งเล็กน้อย “มิอยากมีลูกหรือ? เป็นเพราะ… ท่านตาของเจ้าหรือ?"
ลั่วหลางหลางพยักหน้าและพูดด้วยสีหน้าเศร้า "ท่านตาของข้าตายเพราะเขา นี่เป็นปมในใจที่ข้ามิอาจปล่อยวางได้"
“ยิ่งข้าใกล้ชิดเขามากเท่าใด ข้าก็ยิ่งรู้สึกผิดและโทษตัวเองมากขึ้นเท่านั้น”
หลังจากได้ยินสิ่งนี้ ลั่วชิงยวนก็เข้าใจเหตุผล
แต่ถึงอย่างนั้นนางก็ยังมิสามารถให้อภัยฟ่านซานเหอได้
“แต่เขาก็ผิดคำสัญญากับเจ้า”
“ครั้งนั้นเขาสัญญาเอาไว้อย่างไร? เพื่อที่จะช่วยชีวิตเขา ท่านมหาราชครูรับผิดแทนเขา ปลิดชีพตนไป ด้วยเหตุผลนี้เขาควรปฏิบัติต่อเจ้าอย่างดีสิ! เขาควรจะรักเจ้าอย่างสุดหัวใจไปตลอดชีวิตที่เหลือของเขา และมิทำให้เจ้าต้องได้พบกับความอยุติธรรม"
“เพียงเพราะเรื่องลูก จะยอมให้คนอื่นมาทำลูกให้เขาก็ได้ แต่ก็มิควรให้เขาตบแต่งกับสตรีนางอื่นในฐานะภรรยาหลวงอีกคน!”
“เจ้าเป็นหลานสาวของท่านมหาราชครู! เฉินซวนอี๋มีคุณสมบัติอะไรมาเทียบเทียมเจ้าได้?”
“หากฟ่านซานเหอให้เกียรติเจ้าและหมายจะรักษาสัญญา เช่นนั้นพวกเขาจึงมิควรทำสิ่งที่ไร้สาระเช่นนี้!”
ลั่วชิงยวนยังคงโกรธมาก
ลั่วหลางหลางยิ้มอย่างช่วยมิได้และมิพูดอะไร
ลั่วชิงยวนมองดูนางอีกครั้ง “ฮูหยินผู้เฒ่าฟ่านอยู่ที่ไหน นางเห็นด้วยจริง ๆ หรือ?”
ลั่วหลางหลางตอบว่า “ฮูหยินผู้เฒ่าฟ่านขึ้นเขาไปฝึกฝนจิตใจ”
“ฝึกฝนจิตใจ? บนภูเขา?” ลั่วชิงยวนตกใจมาก
ลั่วหลางหลางอธิบายว่า “หลังย้ายจากเมืองหลวง ฮูหยินผู้เฒ่าก็มิค่อยดีนัก เพราะนางอายุมากแล้ว"
“ต่อมา เนื่องจากฟ่านซานเหอกำลังจะแต่งงานกับเฉินซวนอี๋ นางเป็นลมหลายครั้ง ข้าเป็นห่วงสุขภาพของนางมาก ข้าจึงส่งนางไปฝึกฝนจิตใจบนภูเขาเสีย”
“อย่างนี้เอง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อ่านมาสามร้อยกว่าตอน ยอมรับว่านางเอกเป็นคนเก่ง เก่งแต่ทำเรื่องโง่ๆ โง่จนอ่านไปเจ็บอกไป โมโหจนจะเป็นลม ทำเพื่อผู้ชายแบบอิอ๋องไม่รู้กี่รอบ อีกกี่ตอนนางเอกถึงจะฉลาด...
หายไปไหน ไม่อัพหลายวันแล้ว ติดอยู่ตอนที่ 1386 รออ่านนะคะ เป็นกำลังใจให้น๊า...
รู้ว่ารวยแย่เองก่อความวุ่นวายไม่จบไม่สิ้น ทำไมไม่วางยาให้เป็นใบ้ บางบทก็ฉลาดเกินบทจะโง่ก็สุดจริง...
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...