ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 744

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ สีหน้าของลั่วชิงยวนก็เปลี่ยนไป

“ว่ากระไรนะ?!”

จือเฉาพูดต่อว่า “ตอนที่พระชายากำลังพูดคุยกับคุณหนูหลางหลาง บ่าวสอดส่ายสายตาไปเรื่อย”

“แต่บ่าวมิแน่ใจว่ามันเป็นของคุณหนูหลางหลางหรือไม่”

“อย่างไรเสีย หากมิได้รับบาดเจ็บแล้วจะมีผ้าพันแผลเปื้อนเลือดได้อย่างไร?”

ลั่วชิงยวนขมวดคิ้ว และเข้าใจความกังวลของจือเฉาในทันใด

เกรงว่าผ้าพันแผลเปื้อนเลือดอาจจะเป็นของคนอื่น

มีผู้ได้รับบาดเจ็บอยู่…

แต่ความคิดนี้ลดโผนไปอยู่คู่หนึ่ง ลั่วชิงยวนขมวดคิ้วและพูดว่า “เก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับด้วย! หลางหลางมิใช่คนแบบนั้น แม้ว่าผ้าพันแผลเปื้อนเลือดนั่นจะเป็นของคนอื่น ก็แปลว่านางมีเหตุผลที่ต้องทำแบบนั้น”

อาจจะเป็นความลับเรื่องอื่น ที่ลั่วหลางหลางมิได้เอ่ยถึงเรื่องนั้นกับตน

เมื่อมาถึงโรงเตี๊ยม

นางก็ได้พบว่าฟู่เฉินหวนใจกว้างถึงขนาดเช่าโรงเตี๊ยมไว้ทั้งสองชั้น

ยกเว้นห้องที่มียามอยู่ด้วย ห้องอื่น ๆ ว่างเปล่า น่าจะเพื่อความปลอดภัย

เมื่อขึ้นไปชั้นบน

ลั่วชิงยวนเข้ามาในห้อง

เห็นฟู่เฉินหวนอ่านรายงานลับอีกครั้ง

ลั่วชิงยวนก้าวไปข้างหน้าและนั่งลง รินชาให้ตัวเองแล้วถามว่า “คนของท่านส่งรายงานลับมาเร็วเพียงนี้เชียวหรือเพคะ?”

ฟู่เฉินหวนตอบช้า ๆ “ตำแหน่งของร้านค้าที่เกี่ยวข้องกับสมาคมการค้าเฟิงตูในเมืองถูกสำรวจมาครบถ้วนแล้ว”

“แล้วเรายังพบที่อยู่ของเหล่าพ่อค้าที่หายตัวไปแล้วด้วย เจ้าพอจะว่างเข้าไปดูวันไหนหรือ?”

ลั่วชิงยวนจิบชาแล้วพูดว่า “วันพรุ่ง”

เนื่องจากนางมากับฟู่เฉินหวนนางก็ควรช่วยเขาตรวจสอบเรื่องนี้

“ได้สิ”

ฟู่เฉินหวนยื่นแผนที่ซึ่งแสดงที่อยู่อาศัยของพ่อค้าที่หายตัวไปอย่างลึกลับให้นาง