ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 767

“ช่างน่าอิจฉาจริง ๆ!”

ฟู่เฉินหวนยังคงสงบ แต่ในใจรู้สึกพอใจมาก

ลั่วชิงยวนรีบเรียกพวกสาว ๆ ให้มารวมกัน

“มาคุยเรื่องธุรกิจกันเถอะ”

“หอฝูเสวี่ยและหอเจาเซียงยังสามารถรับคนเพิ่มได้ วันนี้ได้พบกับพวกเจ้าถือว่าเป็นวาสนา”

เมื่อถึงจุดนี้ สาว ๆ หลายคนแทบจะกลั้นความตื่นเต้นไว้มิไหว

คนหนึ่งลังเลและพูดว่า “แต่เราขายตัวเองให้กับหออี๋ชุนแล้ว”

ลั่วชิงยวนพูดอย่างใจเย็น “มิสำคัญ ข้าสามารถไถ่ตัวพวกเจ้าได้”

“จริงหรือ?”

“พระชายา หากท่านต้องการสิ่งใดก็ถามข้าได้เลย!”

ลั่วชิงยวนกวักนิ้วเรียกพวกนางให้เข้ามาใกล้

นางถามขึ้น “มีคนชื่อหลิ่วซิ่งเอ๋อร์อยู่ที่นี่บ้างหรือไม่?”

ทันทีที่คำพูดดังกล่าวหลุดออกไป เด็กผู้หญิงหลายคนก็ตกใจเล็กน้อย

จากนั้นพวกนางก็พยักหน้า

“หลิ่วซิ่งเอ๋อร์อยู่กับฟ่านซานเหอ คุณชายใหญ่ตระกูลฟ่านและตั้งครรภ์ นางเกือบจะได้ไถ่ตัวออกไปแล้ว”

“แต่แล้วเฉินซวนอี๋ก็เข้ามาก่อความวุ่นวาย นางให้ยาขับเด็กแก่หลิ่วซิ่งเอ๋อร์ หลิวเซียงเอ๋อจนถึงตอนนี้ยังต้องรักษาตัวอยู่เลยเจ้าค่ะ”

“หมอบอกว่า อาการบาดเจ็บทางร่างกายสาหัสมาก รักษาตัวไปเรื่อย ๆ อย่างน้อยก็ต้องใช้เวลาครึ่งปีจึงจะฟื้นตัวได้ และยังต้องกินยาอย่างต่อเนื่องด้วยเจ้าค่ะ”

“แม่เล้ามิอยากใช้เงินกับนางเพราะเห็นว่าไม่มีผลตอบแทน ตอนนี้นางทำได้แค่รอวันตายเท่านั้นเจ้าค่ะ”

เด็กผู้หญิงหลายคนรู้สึกเสียใจแต่ก็จนปัญญา มิรู้วิธีช่วยหลิ่วซิ่งเอ๋อร์

ลั่วชิงยวนขมวดคิ้วและพยักหน้าอย่างครุ่นคิด “อย่างนี้นี่เอง”

“ชีวิตของหลิ่วซิ่งเอ๋อร์ยังคงน่าสังเวชจริง ๆ”

หงฝูถอนหายใจและพูดว่า “ถูกต้อง หลิ่วซิ่งเอ๋อร์สามารถอยู่รอดได้จนถึงขณะนี้เพียงเพราะพวกเราพี่น้องช่วยกันเอาเงินมาซื้อยาให้ แต่ข้ามิรู้ว่าพวกเราจะสามารถช่วยนางได้อีกนานเพียงใดเจ้าค่ะ”

“บุรุษหาได้มีคนใดเชื่อถือได้ไม่ ตอนแรกอวี๋ซวี่หลินมิได้บอกด้วยว่าเขารักหลิ่วซิ่งเอ๋อร์จวนจะตาย แต่ก็มิเคยคิดไถ่ตัวหลิ่วซิ่งเอ๋อร์เลย”

“เกิดเรื่องกับหลิ่วซิ่งเอ๋อร์มาตั้งนานแล้ว และเขามิเคยปรากฏตัวอีกเลย! เขาหายไปอย่างไร้ร่องรอย!”