ลั่วชิงยวนก็มีท่าทีตกใจเช่นกัน ฮองไทเฮาท่านนี้พูดจาเถรตรงไม่ไว้หน้ากันเลยแม้แต่น้อย
นี่มิใช่ครั้งแรกที่ลั่วชิงยวนเข้าพบฮองไทเฮา แต่เป็นครั้งแรกที่ถูกฮองไทเฮาเรียกตัวมาโดยลำพัง ลั่วชิงยวนไม่รู้ว่าว่า ฮองไทเฮากำลังคิดจะทำอะไร นางเพียงแค่อยากจะนั่งเงียบ ๆ เท่านั้น
จนกระทั่งไทเฮาเหยียนหันมามองลั่วชิงยวนอีกครั้ง
“เจ้ากำลังงุนงงอะไรเล่า ของว่างและเครื่องเคียงเหล่านี้ ไทเฮาผู้นี้จัดเตรียมไว้ให้เจ้าเป็นพิเศษ ลองชิมดูว่าถูกปากหรือไม่ หากว่าเจ้าชอบ ข้าจะจัดเตรียมให้เจ้าในงานเลี้ยงพระราชวังในครั้งหน้า”
ลั่วชิงยวนมีท่าทีตกใจเล็กน้อย นางมิได้รู้สึกภูมิใจนักที่ฮองไทเฮาตั้งใจจัดเตรียมอาหารสำหรับจัดเลี้ยงในวังที่ถูกปากกับนางเป็นพิเศษขนาดนี้
“ขอบพระทัยน้ำพระทัยอันดีงามของฝ่าบาทเพคะ เพียงแต่วันนี้หม่อมฉันไม่รู้สึกอยากอาหารมากสักเท่าไหร่ ไม่ใช่เพราะว่าอาหารที่งานเลี้ยงในวังไม่ถูกปาก ฝ่าบาทไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับตัวของหม่อมฉันเลยพ่ะย่ะค่ะ”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ใบหน้าของฮองไทเฮาพลันปรากฎรอยยิ้มปลื้มปีติออกมาในทันที
“ข้ามองคนมิผิดเลย ช่างเป็นหญิงสาวที่รู้จักคิดจริง ๆ ตอนแรกก่อนที่อ๋องผู้สำเร็จราชการจะแต่งงาน ข้าก็รู้สึกว่า เจ้าเหมาะสมที่จะเป็นพระชายาอ๋องมากกว่า ทั้งอ่อนโยน มีคุณธรรม เข้าใจหลักการสำคัญและกฎเกณฑ์ จะเอามาเปรียบเทียบกับผู้หญิงจากบ้านเล็กบ้านน้อยได้อย่างไรกันเล่า”
คำพูดของฮองไทเฮาแสดงออกถึงการเหน็บแนมลั่วเยวี่ยอิงอย่างเห็นได้ชัด
ลั่วเยวี่ยอิงก้มหน้าลงมองพื้น รู้สึกกระอักกระอ่วนจนอยากจะมุดพื้นดินหนีไปเพื่อออกจากสถานการณ์นี้
ลั่วชิงยวนมิได้รู้สึกดีใจเลยสักนิดที่ได้ยินคำพูดของฮองไทเฮา นางเพียงแค่ยิ้มอย่างไม่ใส่ใจเพียงเท่านั้น
“เป็นเกียรติอันสูงสุดของชิงยวนที่ได้รับพระกรุณาธิคุณความเมตตาจากฝ่าบาทเพคะ”
ความเมตตาที่เกิดขึ้นโดยที่ไม่ทันตั้งตัวมาก่อน
ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นความเมตตาที่มาจากฮองไทเฮาอีก
นางเข้าใจกระจ่างแล้ว
จะมิทำให้ตัวเองหลงเคลิ้มไปกับคำชมเหล่านี้อย่างเด็ดขาด
ใบหน้าของฮองไทเฮาแต้มรอยยิ้มแสนนุ่มนวลพลางพยักหน้าไปด้วย แววตาของเธอเต็มไปด้วยความโปรดปรานในตัวของลั่วชิงยวน จากนั้นจึงเอ่ยออกมาด้วยความซึ้งใจ
“ช่างเป็นหญิงสาวที่ดีเสียเหลือเกิน น่าเสียดายที่อ๋องผู้สำเร็จราชการมิรู้ว่าต้องทะนุถนอมเพชรเม็ดงามนี้เช่นไร ข้ารู้สึกเสียใจกับเจ้าจริง ๆ”
หลังสิ้นคำ สีหน้าของฮองไทเฮาก็เปลี่ยนไปขรึมลง ลักษณะที่น่าเกรงขามนี้สามารถทำให้ผู้ที่เห็นรู้สึกหวาดกลัวข้างในใจได้อย่างง่ายดาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
พระเอกก็โง่ นางเอกก็งี้เง่าไม่สมเหตุสมผลอะไรสักอย่าง ตอนแรกก็อวยยศเป็นถึงปรมาจารย์ แต่สกิลอ่อนด๋อยมาก เสียเวลาอ่านจริงๆ จะครึ่งเรื่องละยังไม่มีสาระอะไรเลย...
หลงเข้ามาอ่านเสียเวลาตั้งนาน ในเรื่องมีแต่พวกสติไม้เต็ม พระเอกปัญญาอ่อน+ ไบโพล่า กลับกลอกชิบหาย นางเอกก็โง่จนเอียนหวังพึ่งพอ ช่วยพอ.มันทำห่าอะไร ทำดีไม่เคยได้ดี ประสาทแดก...
นังเอกนี่ควายมั้ย โง่บรม...
กำลังสนุกเลยค่ะต่อๆค่ะ...
เนื้อเรื่องไม่มีความฉลาดเลย แต่ละคน บ้าบอมาก...
ตายๆ ไปซะ นางเอกไร้น้ำยา ทำอะไรก้ไม่ได้ดีซักอย่าง...
พระชายยา เหี้ยไร ไร้น้ำยาสิ้นดี เหมือนนางทาส...
นางเอกก็หน้าด้านชิบหาย ผัวเกลี่ยดขนาดนี้ ก็ยังหน้าด้านทน...
🫠...
อ๋องคือโง่มากอะ เหมือนจะฉลาดแต่ก็ไม่พกสติเลย นางเอกก็โดนทรมานเกิน...