ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 788

ลั่วชิงยวนหยิบเศษกระดาษทั้งหมดออกมาดู และพบว่ามีข้อความเดียวกันนี้เขียนไว้ และนางมิได้เป็นคนเขียน แต่คนคนนั้นกำลังเลียนแบบลายมือของนาง!

และลอกเลียนได้คล้ายมาก

นางค่อย ๆ ปะติดปะต่อและวิเคราะห์เนื้อหาที่เขียนในเอกสารเหล่านี้

เช่นนั้นเอง ผลลัพธ์ที่นางได้จากปะติดปะต่อกัน ทำให้นางเสียวงสันหลังวาบ

“หม่อมฉันจัดการเรื่องต่าง ๆ เกือบเสร็จแล้ว จะไปเจอท่านที่หมู่บ้านปี้หลิ่งในวันพรุ่ง”

หมู่บ้านปี้หลิ่ง?

จู่ ๆ หนังศีรษะของลั่วชิงยวน ก็ชาไป ชายคนนั้นไปที่หมู่บ้านปี้หลิ่ง เพื่อตามหาฟู่เฉินหวน! แถมยังแกล้งทำเป็นนางอีกด้วย!

ฟู่เฉินหวนตกอยู่ในอันตราย!

ลั่วชิงยวนรีบจัดการทุกอย่างให้กลับสู่สภาพเดิมทันที นางหันหลังกลับและวิ่งออกจากห้องลับไป

ขณะที่ปัดขี้เถ้าธูปบนโต๊ะ เสวี่ยชวนเฟิงก็เข้ามา เมื่อเห็นนางรีบร้อน เขาก็อดมิได้ที่จะถามขึ้นว่า “ท่านเห็นอะไรในห้องลับหรือ?”

ลั่วชิงยวนเดินตรงออกไป “ข้าจะออกจากเมืองซีหยางสักสองสามวัน เจ้าระวังตัวด้วย”

เสวี่ยชวนเฟิงขมวดคิ้ว “มีอะไรอยู่ในห้องลับกันแน่? ขอข้าเข้าไปดูได้หรือไม่?”

ลั่วชิงยวนพูดอย่างเย็นชา “เจ้าเข้าไปมิได้ มิเช่นนั้นเจ้าต้องตาย”

บุคคลนั้นน่าจะออกเดินทางไปหมู่บ้านปี้หลิ่งตั้งแต่ตอนกลางวันแล้ว นางต้องรีบไปที่หมู่บ้านปี้หลิ่งในคืนนี้ มิเช่นนั้นจะจะมิทันการ

แม้ว่าฟู่เฉินหวนจะมียันต์ป้องกันอยู่กับตัว แต่เขาจะต่อกรกับชายชุดดำจากแคว้นหลีได้อย่างไร

หลังจากออกเดินทาง ลั่วชิงยวนเช่าม้าและออกเดินทางไปที่หมู่บ้านปี้หลิ่งในชั่วข้ามคืน

เสวี่ยชวนเฟิงยืนอยู่ที่ประตูห้อง หันกลับไปมองยังทางเข้าห้องลับบ่อย ๆ ด้วยความอยากรู้ มิรู้ว่ามีอะไรซ่อนอยู่ข้างใน

แต่หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ปิดประตูแล้วเดินออกจากห้องไป

ลั่วชิงยวนขี่ม้าออกจากเมือง โชคดีที่นางเคยดูแผนที่มาก่อนจึงรู้ตำแหน่งของหมู่บ้านปี้หลิ่ง

ควบม้าไปจนค่ำของวันรุ่งขึ้น นางก็มาถึงภูเขานอกหมู่บ้านปี้หลิ่งในที่สุด

หมู่บ้านปี้หลิ่งอยู่บนภูเขา ดังนั้นเส้นทางต่อไปจึงมิสามารถขี่ม้าเข้าไปได้ ทำได้เพียงตัดผ่านภูเขาไปด้วยการเดินเท้าเท่านั้น