เมื่อได้ยินสิ่งนี้ สีหน้าของลั่วชิงยวนก็เปลี่ยนไป
“ลั่วเยวี่ยอิง?” ลั่วชิงยวนรู้สึกเหลือจะเชื่อ ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ฟู่เฉินหวนพาลั่วเยวี่ยอิงยังตำหนักอ๋อง นี่มันหมายความว่าอย่างไร
เขาบ้าไปแล้วหรือ?
ลั่วชิงยวนโกรธและออกไปหาฟู่เฉินหวน
เมื่อนางพบฟู่เฉินหวน ลั่วเยวี่ยอิงก็อยู่ที่นั่นด้วย และทั้งสองคนกำลังกินอาหารเย็นในศาลากลางสวน
ในสวน ลั่วชิงยวนเฝ้ามองจากระยะไกล ดูพวกเขาสองคนกำลังกินข้าวเย็นและคุยกันอย่างมีความสุข
ดวงตาของลั่วชิงยวนเปลี่ยนเป็นเย็นชา
นางกำลังโกรธ หากเข้าไปขัดจังหวะเช่นนี้จะดูเหมือนเป็นมือที่สามที่ทำลายความสุขของพวกเขา ทำให้ตนดูน่าขัน
ลั่วชิงยวนเหลือบมองอีกครั้ง ก่อนหันหลังเดินออกมา
“พระชายา!” จือเฉาตกตะลึงและติดตามไปอย่างรวดเร็ว
“เหตุใดพระชายามิเข้าไปเล่าเจ้าคะ?”
ดวงตาของลั่วชิงยวนเย็นชา น้ำเสียงยิ่งเย็นชาหนักกว่า “เขาทำเช่นนี้ ชัดเจนว่าต้องการปกป้องลั่วเยวี่ยอิง ข้าอยากจะดูว่าเขาต้องการรับลั่วเยวี่ยอิงเป็นอนุหรือไม่”
นั่นจะทำให้คนหัวเราะจนฟันร่วงเลยทีเดียว
ในศาลา
ลั่วเยวี่ยอิงร้องไห้และพูดว่า “หม่อมฉันขออภัยเพคะ ท่านอ๋อง ก่อนหน้านี้หม่อมฉันหลอกลวงท่าน”
“ก่อนหน้านี้เหยียนผิงเซียวเคยอยากทำร้ายท่าน เขาบังคับให้หม่อมฉันทำร้ายท่านอ๋อง หม่อมฉันมิยอม วันนี้เขาจึงวางแผนใส่ร้ายหม่อมฉัน เช่นนี้ก็เพราะต้องการทำลายหม่อมฉัน…”
“ขอบพระทัยท่านอ๋องที่ยินดีรับฟังคำอธิบายของหม่อมฉัน”
ลั่วเยวี่ยอิงก้มหน้าสำลักสะอึกสะอื้น
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ฟู่เฉินหวนก็ขมวดคิ้ว ดูเคร่งเครียด “เหยียนผิงเซียวคนนี้ เหลือเกินจริง ๆ”
“เหตุใดมิบอกข้าก่อนหน้านี้ เรื่องวันนี้ข้าจะมิยอมให้เกิดขึ้นแน่”
ฟู่เฉินหวนพูดด้วยน้ำเสียงเสียดาย รู้สึกสงสาร
ลั่วเยวี่ยอิง ร้องไห้ยิ่งกว่าเดิม “ตอนนี้ความบริสุทธิ์ของหม่อมฉันถูกเขาทำให้แปดเปื้อนแล้ว และหม่อมฉันยังถูกกล่าวหาว่าใส่ร้ายเขาอีก ไม่มีใครเห็นใจหม่อมฉัน พวกเขาจะคิดแค่ว่าหม่อมฉันสมควรได้โดนเช่นนี้แล้วเท่านั้น!"
“หม่อมฉันจะมีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไร...”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
สนุกมากๆค่ะ...
สนุกมากกกเรื่องนี้ ตอนแรกนึกว่างั้นๆ อ่านมาถึงบทที่600 เข้มข้นมากกหยุดอ่านไม่ได้ จนตอนนี้อ่านถึงบทที่1000 ละ อยากให้ลงวันละ10 ตอนได้ไหมคะ วันละ5 น้อยเกินอ่ะ 🥹🥹🥹💕💕 ตามต่อ...
ชอบมากค่ะ อยากได้เล่ม🙏🏻☺️🥹 หวังว่าไรท์จะเห็นนะคะ...
สนุกมาก...
พระเอกก็โง่ นางเอกก็งี้เง่าไม่สมเหตุสมผลอะไรสักอย่าง ตอนแรกก็อวยยศเป็นถึงปรมาจารย์ แต่สกิลอ่อนด๋อยมาก เสียเวลาอ่านจริงๆ จะครึ่งเรื่องละยังไม่มีสาระอะไรเลย...
หลงเข้ามาอ่านเสียเวลาตั้งนาน ในเรื่องมีแต่พวกสติไม้เต็ม พระเอกปัญญาอ่อน+ ไบโพล่า กลับกลอกชิบหาย นางเอกก็โง่จนเอียนหวังพึ่งพอ ช่วยพอ.มันทำห่าอะไร ทำดีไม่เคยได้ดี ประสาทแดก...
นังเอกนี่ควายมั้ย โง่บรม...
กำลังสนุกเลยค่ะต่อๆค่ะ...
เนื้อเรื่องไม่มีความฉลาดเลย แต่ละคน บ้าบอมาก...
ตายๆ ไปซะ นางเอกไร้น้ำยา ทำอะไรก้ไม่ได้ดีซักอย่าง...