ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 836

เว่ยอวิ๋นเซี๋ยล้มเหลวในการตกลงประเด็นเรื่องการยืมเงินและมิจ่ายคืน ยืมเงินแล้วมิคืนมิได้รับการไกล่เกลี่ย กลับทำให้เรื่องทุจริตรับสินบนของตระกูลเว่ยถูกเปิดโปงขึ้นมาแทน

ท้ายที่สุด โฉนดทรัพย์สินมีมูลค่ามากกว่าสองแสนตำลึง ใต้เท้าเว่ยเป็นเพียงข้าราชการระดับห้าเท่านั้น จะจัดหาทรัพย์สินมากมายขนาดนั้นได้อย่างไร

เมื่อเรื่องนี้ถูกเปิดเผย ตระกูลเว่ยก็ตระหนักได้ว่า ศัตรูที่อยู่ข้างหลังพวกเขามิเพียงมุ่งเป้าไปที่เว่ยอวิ๋นเซี๋ยเท่านั้น แต่ยังรวมถึงตระกูลเว่ยทั้งตระกูลด้วย

หลักฐานการทุจริตได้ถูกรวบรวมไว้นานแล้ว ทำให้ตระกูลเว่ยมิทันได้ตั้งตัว

เรื่องนี้ทำให้องค์จักรพรรดิตื่นตกใจ และผลลัพธ์ก็คลี่คลายในมิช้า

ตระกูลของใต้เท้าเว่ยถูกเนรเทศไปทั้งหมด

เนื่องจากเว่ยอวิ๋นเซี๋ยยังคงติดหนี้หอฝูเสวี่ย และลงนามในสัญญาไว้ นางจึงต้องขายตัวเองให้กับหอฝูเสวี่ยไว้เป็นหลักประกัน

ในวันที่ตระกูลเว่ยถูกเนรเทศออกจากเมือง เว่ยอวิ๋นเซี๋ยก็คลุ้มคลั่งและวิ่งไปอาละวาดที่ประตูตำหนักอ๋อง

“ลั่วชิงยวน เจ้าคนเลวทราม! เจ้าหลอกข้า เจ้าวางกับดักข้า! เจ้าทำลายตระกูลของข้า!”

“ใต้หล้านี้มิยุติธรรม! เมืองหลวงยิ่งใหญ่เพียงนี้ ลั่วชิงยวนมีอำนาจถึงเพียงนี้เชียวหรือ!”

“ลั่วชิงยวน! ออกมาเดี๋ยวนี้! แน่จริงเรามาเจอกันที่ศาล! นางสารเลว! นางสารเลว!”

เว่ยอวิ๋นเซี๋ยสาปแช่งจนเสียงแหบแห้ง

ลั่วชิงยวนเดินออกจากประตูอย่างช้า ๆ

ทันทีที่เว่ยอวิ๋นเซี๋ยเห็นนาง นางก็รีบวิ่งเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง หยิบมีดออกจากใต้แขนเสื้อของนางด้วยสายตาเหี้ยมโหด

“ลั่วชิงยวน หากต้องตาย ข้าจะลากให้เจ้าตายไปกับข้า!”

กริชแทงช่องท้องของลั่วชิงยวนอย่างดุเดือด

ใบหน้าของจือเฉาเปลี่ยนไปอย่างมาก

อย่างไรก็ตาม ลั่วชิงยวนกลับสงบนิ่ง คว้าข้อมือของเว่ยอวิ๋นเซี๋ยที่พุ่งเข้ามาแทง และผลักเว่ยอวิ๋นเซี๋ยออกไปอย่างเย็นชา

“พ่อของเจ้าสารภาพเรื่องการทุจริตรับสินบนของตระกูลเว่ยแล้ว เหตุใดเจ้าถึงยังแก้ตัวอยู่อีก?”

“ทำร้ายคนอื่นสุดท้ายก็ทำร้ายตัวเอง นี่คือกรรมตามสนอง”

ลั่วชิงยวนยิ้มเย็น

ชาวบ้านที่พากันมามุงดูต่างชี้นิ้วและพูดว่าเว่ยอวิ๋นเซี๋ยสมควรโดนแล้ว

ในเวลานี้ คนจากหอฝูเสวี่ยก็เข้ามาจับเว่ยอวิ๋นเซี๋ยทันทีและลากตัวนางไป

เว่ยอวิ๋นเซี๋ยทรุดตัวลงและตะโกน “ข้าเปล่า! ข้ามิได้ยืมเงินจากหอฝูเสวี่ย! พวกเขามิได้ให้เงินข้าสองแสนตำลึง! ทุกอย่างเป็นการหลอกลวง!"