จนกระทั่งใต้เท้าเหอนำเงินสองแสนตำลึงและลั่วไห่ผิงเข้าวังเพื่อเข้าเฝ้าองค์จักรพรรดิ
จากนั้นลั่วไห่ผิงก็ตระหนักได้ว่านี่เป็นกับดักที่ถูกคนขุดไว้
เขายังติดในร่างแหนั้นด้วย!
ข่าวใหญ่เยี่ยงนี้เผยออกไปแล้ว ตำแหน่งของอัครเสนาบดีสูงขนาดนี้แม้ว่าลั่วไห่ผิงจะบอกว่าเขาถูกใส่ร้าย แต่เขามิสามารถให้คำอธิบายแก่ราษฎรได้ องค์จักรพรรดิจึงให้ฟู่เฉินหวนตรวจสอบเหตุการณ์นี้ให้ละเอียด
จากการสืบสวนพ่อตาของตนทำให้ฟู่เฉินหวนตกอยู่ในภาวะที่กลืนมิเข้าคายมิออก
หลังจากที่ฟู่เฉินหวนสื่อสารกับลั่วไห่ผิงเขาก็นึกถึงหอฝูเสวี่ย และเถ้าแก่ของหอฝูเสวี่ยก็คือลั่วชิงยวน
ในลานบ้าน หลังจากที่ลั่วชิงยวนได้ยินข่าวที่จือเฉารายงาน ฟู่เฉินหวนก็ปรากฏตัวที่ประตูลานบ้าน
ลั่วชิงยวนหลับตาอาบแดด มิสนใจเขา
จนกระทั่งร่างนั้นบดบังแสงแดดของนาง
เสียงเย็นชาดังขึ้น “เรื่องเงินสองแสนตำลึงฝีมือเจ้าใช่หรือไม่?”
ลั่วชิงยวนตอบอย่างใจเย็น “ท่านอ๋องมีหลักฐานหรือ?”
ฟู่เฉินหวนเกือบจะแน่ใจว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับลั่วชิงยวน! เขารู้ว่านางช่วยทาสใบ้เอาไว้ และคงมิน่าแปลกใจเลยหากทาสใบ้จะเปิดเผยการมีอยู่ของทางลับนั้น
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ลั่วไห่ผิงมิจำเป็นต้องหลอกลวงตระกูลเว่ยเพื่อเงินสองแสนตำลึงเลย สิ่งที่ถูกค้นพบมาในตอนนี้มิใช่แค่เงินสองแสนตำลึงเท่านั้น แต่ยังรวมถึงกองเครื่องประดับทองและอัญมณีต่าง ๆ ในห้องลับของลั่วไห่ผิงด้วย
ในเวลานั้นทุกคนเห็นสิ่งเหล่านั้น และข่าวก็แพร่กระจายออกไป
สิ่งที่เกี่ยวข้องคือ การทุจริตของอัครเสนาบดี
เรื่องนี้ต้องให้เหตุผล และคำอธิบาย
นอกจากลั่วชิงยวนแล้ว ใครอีกเล่าที่จะวางแผนใส่ร้ายลั่วไห่ผิงอย่างรอบคอบเพียงนี้?
ฟู่เฉินหวนดูบูดบึ้ง “หากจะตรวจสอบเรื่องนี้ต่อไปก็มิยาก! เพียงแต่เจ้าอาจมิสามารถรักษาหอฝูเสวี่ยของเจ้าไว้ได้แล้ว!”
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ลั่วชิงยวนก็ตัวแข็งทื่อ
ทันใดนั้นนางก็ลืมตาขึ้น ดวงตาเย็นชา
“เอาสิ ท่านอ๋องไปตรวจสอบเถอะ ดีที่สุดคือให้ตรวจสอบมาที่หม่อมฉัน ตอนนี้หม่อมฉันยังเป็นพระชายาอ๋อง ท่านอ๋องเองก็ยากจะหนีความเกี่ยวข้อง!”
“ข้ามิกลัวตาย มีจวนอัครเสนาบดีและตำหนักอ๋องฝังไปพร้อมหม่อมฉัน หม่อมฉันก็ไม่มีอะไรต้องกลัว!”
“สิ่งที่เลวร้ายที่สุดที่อาจเกิดขึ้นได้คือเราทั้งคู่พังทลายไปพร้อมกัน!”
น้ำเสียงของลั่วชิงยวนเฉียบคม แฝงด้วยการข่มขู่ที่รุนแรง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
อาจารย์ก็ถูก รั่วให้เพียงใช้ประโยชน์ ตัวเองก็ถูกสู้เชิงหัวใจประโยชน์ เกือบตายหลายครั้ง แต่ก็ไม่ไปไหนสักที คอนจบรักกันดูดดื่มแน่นอนสินะ 5555...
มือสังหารในวังอ๋องก็องค์ชายห้าแหละ เดาตั้งแต่หมอกู้พูดว่า ไปหมดแล้วท่านเลิกแสดวได้แล้ว 555...
องค์ชายห้าตั้งใจ นางเอกก็รู้ทั้งรู้ว่ายิ่งเข้าใกล้องค์ชายห้ายิ่งมีเรื่องแต่ก็ไม่เลิก55555...
ยังรออ่านนะคะ...
นางเอกปลอมตัวเป็นผู้ชายทำไมถ้านิสัยยังเหมือนเดิม...
ผัวอย่างเลว้าย แต่นางเอกก็คงรักผัวขั้นสุด เกือบทิ้งชีสิตหลายครั้งเพราะช่วยผัว ในขณะที่ผัวก็พยายามฆ่าตัวเองตลอด กู่คงเป็นเพียงข้อองมากกว่า 5555...
เกิดอะไรขึ้นคะ ไม่เขียนต่อแล้วเหรอ...
คิดถึงอาเหลาอ่ะ... หายไปไหน2วันแล้วนะ...
สนุกมากค่ะ เนื้อเรื่องไม่น่าเบื่อ ดำเนินเรื่องดี เป็นเรื่องแรกที่อ่านทุกตอนเลยค่ะ...
ชอบมากเป็นเรื่องแรกที่อ่านครบทุกตอน...