ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 838

เสียงของจือเฉาเปิดเผยตำแหน่งของลั่วชิงยวนทันที

ประตูห้องตำราเปิดออกอย่างกะทันหัน ฟู่เฉินหวนเหลือบมองที่ลั่วชิงยวนด้วยความโกรธ

แต่ก่อนที่เขาจะพูดอะไร ลั่วชิงยวนก็รีบวิ่งหนีไป

“เกิดเรื่องอันใดขึ้น?” ลั่วชิงยวนรู้สึกมิดีเมื่อเห็นการปรากฏตัวของจือเฉา

จือเฉาเช็ดน้ำตาของนางตลอดทางและพูดอย่างรู้สึกผิด “บ่าวขอโทษเจ้าค่ะ ข้ามิได้สังเกต บ่าวมิคิดว่าลั่วเยวี่ยอิงจะไปห้องนอนของพระชายากะทันหันฎ”

หัวใจของลั่วชิงยวนอยู่ในลำคอของเขา

เมื่อรีบวิ่งเข้าไปในลาน ก็เห็นห้องที่วุ่นวายพร้อมเสียงทุบทำร้ายข้าวของอย่างต่อเนื่อง

ห้องอยู่ในความยุ่งเหยิง แจกันและถ้วยชาถูกทุบลงกับพื้น

แต่หม้อดินที่แตกบนพื้นทำให้ดวงตาของลั่วชิงยวนเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที

ขี้เถ้ากระจัดกระจายอยู่บนพื้น และลั่วเยวี่ยอิงก็เหยียบย่ำพวกมัน ทิ้งรอยเท้าไว้เต็มห้อง

ความโกรธพุ่งตรงขึ้นศีรษะของลั่วชิงยวน

ในขณะนั้น จิตใจของนางแทบจะระเบิด เมื่อเห็นลั่วเยวี่ยอิงคลุ้มคลั่ง และทุบสิ่งของต่าง ๆ ในห้อง ลั่วชิงยวนตาแดงก่ำรีบเข้าไป

นางคว้าผมของลั่วเยวี่ยอิงไว้ แล้วกระแทกนางเข้ากับผนัง

กริชจันทร์เสี้ยวถูกปลดออกจากฝักและแทงเข้าไปในผนังอย่างแรง

ลั่วเยวี่ยอิงตกใจมากจนตัวสั่น แต่นางยังคงตะโกนด้วยความโกรธ “ลั่วชิงยวน! เจ้ามันมิใช่มนุษย์! เจ้าคนเลวทราม! กล้าใส่ร้ายแม้แต่คนในครอบครัวของเจ้าเอง!”

ลั่วเยวี่ยอิงพยายามดิ้นรนอย่างสิ้นหวัง น้ำเสียงของนางเต็มไปด้วยความมิพอใจและความโกรธ

บิดาของนางเป็นถึงอัครเสนาบดี หากมีอะไรเกิดขึ้นกับจวนอัครเสนาบดี นางจะมิถึงวาระเช่นกันหรือ?

ลั่วชิงยวน เจ้าคนเลวทราม นางกล้าดีอย่างไร!

อย่างไรก็ตาม ดวงตาของลั่วชิงยวนแดงก่ำเช่นกัน จิกผมของลั่วเยวี่ยอิงแรงไว้และกดใบหน้าของนางเข้ากับผนังอย่างแรง

นางมองไปด้วยสายตาดุร้าย “มือไหนที่ทำโถใส่อัฐิแตก!”

ลั่วเยวี่ยอิงพูดด้วยความโกรธ “เจ้าจะทำอะไร? ลั่วชิงยวน นี่คือตำหนักอ๋อง เจ้ากล้าดีอย่างไร?!"

“ดี มิอยากพูดนักก็เสียมันทั้งสองมือนั่นแหละ”

ดวงตาของลั่วชิงยวนแดงก่ำ คว้ามือขวาของลั่วเยวี่นยิงกดกับกำแพง จับมีดสั้นรูปพระจันทร์เสี้ยวแน่น แล้วแทงลงอย่างแรง

ในขณะนั้นก็มีเสียงดุว่า “ลั่วชิงยวน! หยุด!”

ฟู่เฉินหวนรีบวิ่งไปอย่างรวดเร็วและดึงลั่วเยวี่ยอิงออกไป