ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 844

ทำลายโถใส่อัฐิ!

“หยุดนะ!” ลั่วชิงยวนตะโกน

แต่ทว่าลั่วเยวี่ยอิงกลับมิลังเลเลย นางถือโกศแล้วโยนมันลงบนพื้น

ทั้งยังกระทืบเท้าด้วยความโกรธอีกหลายครั้ง

นางจ้องมองไปยังลั่วชิงยวนอย่างขุ่นเคือง พร้อมนัยน์ตายั่วยุ

บางทีลั่วเยวี่ยอิงอาจต้องการระบายความโกรธที่นิ้วก้อยขาดต่อลั่วชิงยวน หรือบางทีนางอาจต้องการใช้สิ่งนี้เพื่อยั่วยุให้ลั่วชิงยวนโกรธอีกครั้ง ฟู่เฉินหวนจะได้ฆ่าลั่วชิงยวนไปเสียเลย

แต่คราวนี้ นางมิอาจบรรลุเป้าหมายใดได้เลย

เพราะใบหน้าของลั่วชิงยวนไม่มีอารมณ์ใด ๆ และไม่มีทีท่าว่าจะโกรธแต่อย่างใด

แต่ฟู่จิ่งหลีกลับเป็นคนที่หน้าเสีย พุ่งเข้ามาพูดว่า “เจ้าทำอะไรลงไป?!”

ดวงตาของลั่วเยวี่ยอิงแดงก่ำ มองลั่วชิงยวนด้วยความเกลียดชัง “ข้าฆ่าเจ้ามิได้! แต่ข้าจะไม่มีวันยอมให้เจ้าอยู่อย่างเป็นสุข!”

“เห็นหรือไม่ แม่ของเจ้าถูกเหยียบย่ำอยู่ใต้เท้าของข้า! ข้าจะโปรยอัฐิที่เหลือของนางให้หมด!”

ลั่วชิงยวนดูท่าทางดุร้ายของลั่วเยวี่ยอิงและเยาะเย้ย “ลั่วเยวี่ยอิง ข้าแนะนำให้เจ้าหยิบมันขึ้นมาเสีย มิเช่นนั้นเจ้าจะต้องเสียใจ”

แต่ในสายตาของลั่วเยวี่ยอิง นี่ถือเป็นการขู่กัน

นางคว้าอัฐิบนพื้น รีบวิ่งออกไปที่ประตู และโปรยมันทิ้งต่อหน้าลั่วชิงยวน

เมื่อลมพัดมา พวกมันก็สลายหายไป

กระจัดกระจายไปอย่างไร้ร่องรอย

ลั่วชิงยวนมองดูสีหน้าของลั่วเยวี่ยอิงที่สะใจเหมือนแก้แค้นสำเร็จแล้วหัวเราะเย็นชา

เมื่อมองดูอัฐิบนพื้น นางยิ้มเบา ๆ แล้วพูดว่า “แม่ของเจ้าให้กำเนิดลูกสาวที่ดีจริง ๆ”

ลั่วเยวี่ยอิงตกใจมากเมื่อเห็นท่าทางสงบของลั่วชิงยวน “เรื่องนี้เกี่ยวอันใดกับท่านแม่ของข้ากัน?”

ลั่วชิงยวนมิพูดอะไร แต่เลิกคิ้วอย่างมิใส่ใจ

เมื่อดูการแสดงออกที่มีความหมายของลั่วชิงยวนแล้ว ลั่วเยวี่ยอิงก็เริ่มลนลาน

“พูดมา! เจ้าหมายความเยี่ยงไร!”

ลั่วชิงยวนมิได้พูดสิ่งใด เพียงมองดูโถดินที่แตกอยู่บนพื้น นี่เป็นโถที่นางให้ซ่งเชียนฉู่ไปฝังไว้ก่อนหน้านี้

นางคิดว่าเป็นลั่วไห่ผิงที่ขุดขึ้นมา มิคาดคิดเลยว่าจะเป็นฝีมือของฟู่เฉินหวน

เหตุใดฟู่เฉินหวนจึงขุดมันขึ้นมา?

หรือเป็นเพราะเขารู้ว่านี่เป็นอัฐิแม่ของลั่วเยวี่ยอิง? หรือเพราะมีเหตุผลอื่น