ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 86

หลังออกจากเรือนทิศใต้มาแล้วลั่วชิงยวนก็ออกปากให้ฟู่อวิ๋นโจวส่งนางเท่านี้ ไม่ต้องถึงขั้นว่าอยู่ในห้องหับด้วยกันตามลำพังหรอก เพียงแค่เดินด้วยกันสองต่อสองยามค่ำคืนเช่นนี้หากว่ามีคนมาเห็นเข้าไม่แคล้วต้องโดนนำไปติฉินนินทาแน่

ขณะที่เดินกลับเรือนตามลำพัง นางก็ครุ่นคิดถึงเรื่องนี้ ยิ่งคิดนางก็ยิ่งรู้สึกว่ามีบางอย่างเกี่ยวกับท่านหมอที่ผิดปกติไป

ท่านหมอกู้นั้นมีสถานะสูงส่งในตำหนักนี้ นอกจากห้องตำราของฟู่เฉินหวนแล้ว เขาสามารถไปไหนมาไหนได้ทุกที่ การไปที่เรือนของนางก็ไม่มีใครสนใจเช่นกัน

ยิ่งไปกว่านั้นเขานั้นมีทักษะทางการแพทย์สูงส่งซึ่งสามารถปรุงยาที่ทำให้คนคลุ้มคลั่งได้อย่างง่ายดาย

น่าสงสัยยิ่งนัก!

นางไม่รู้ว่าเขามีเจตนาที่จะทดสอบนาง หรือเขาขอให้นางช่วยกำจัดวิญญาณร้ายในร่างเพื่อบรรเทาอาการจริง ๆ

นางใช้วิธีการวาดอักขระเวทย์ให้เขา ไม่ว่าจุดประสงค์ของท่านหมอคืออะไร ก็ไม่ควรเป็นปัญหา

ดูเหมือนว่าจากนี้ไปนางจะต้องคอยจับสังเกตท่านหมอกู้ให้มากขึ้น

บางทีเขาอาจจะเป็นปราชญ์ฮวงจุ้ยที่เร้นกายอยู่ในตำหนักก็เป็นได้

ขณะที่นางกำลังเดินไปตามทางเดิน จู่ ๆ ก็มีเงาร่างสีดำโผล่มาตรงหน้า ใจนางเต้นระรัวและกำหมัดเพื่อเตรียมโจมตีในทันที

เซียวชูชะงักไป เขารีบหลบการโจมตี ก่อนนิ่วหน้าและพูดเสียงทุ้มว่า “พระชายา ท่านอ๋องให้มาเชิญพ่ะย่ะค่ะ”

ลั่วชิงยวนรีบเก็บมือกลับมา ปฏิกิริยาตอบสนองแบบฉับพลันนี้เป็นสิ่งที่ได้มาหลังจากที่ผ่านอะไรมาหลายปี

แววตาของนางมืดครึ้มลง คราวนี้นางทำอะไรไปอีกล่ะ…

“ไปสิ”

……

เมื่อได้เห็นว่าห้องตำรายังมีแสงไฟสว่างอยู่ อารมณ์ของลั่วชิงยวนก็พลันหนักอึ้งขึ้นมาเล็กน้อย นางเกิดลังเลไม่แน่ใจขึ้นมา

นางจะสามารถเจรจาเงื่อนไขกับฟู่เฉินหวนได้หรือไม่นะ?

การไปเจรจาจะมีประโยชน์ใดหรือไม่?

แต่ตอนนี้นอกจากฟู่เฉินหวนแล้ว ยังจะมีใครที่สามารถช่วยนางได้อีกกัน?

แม้ฟู่อวิ๋นโจวกับนางจะมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน แต่เมื่อนางหวนคิดถึงห้องขององค์ชายที่ดูเรียบง่ายและอัตคัด นางก็ล้มเลิกความคิดนั้นไป ฟู่อวิ๋นโจวปกป้องตนเองยังมิได้ด้วยซ้ำ ดังนั้นนางจึงไม่ควรไปเพิ่มความหนักใจให้เขา

“พระชายา ท่านอ๋องทรงรออยู่พ่ะย่ะค่ะ”

เซียวชูที่อยู่ด้านหลังเอ่ยเตือน ลั่วชิงยวนจึงได้สติกลับมา