กล่องบรรจุสมุนไพรทั้งหมดถูกเปิดออก และสมุนไพรกระจายอยู่บนพื้น
ลั่วชิงยวนกระโดดลงจากหลังของเซียวชูอย่างร้อนรน และรีบวิ่งไปที่กองสมุนไพร “ท่านทำอะไร?!”
นางคุกเข่าลงหาสนหิมะเขาฉีซาน
ตอนนี้สนหิมะเขาฉีซาน สำคัญเท่าชีวิตของนาง
แต่เมื่อฟู่เฉินหวนเห็นท่าทางกังวลของนางเช่นนั้น เขาก็ดึงนางขึ้นมาด้วยสีหน้าโกรธขึ้ง
ขมวดคิ้วมองนาง แล้วเริ่มตั้งคำถาม
“เหตุใดเจ้าถึงอยู่ที่ซีหยางได้?!”
“ข้าไล่ตามคนลึกลับมาที่นี่ เหตุใดเจ้าจึงอยู่ที่นี่ด้วย?”
“เจ้าทำอะไรโดยมิบอกมิกล่าวข้า!”
“วันนี้ข้าเกือบจะจับคนผู้นั้นได้แล้ว!”
ในช่วงเวลานี้ แม้ว่าเขาจะมิได้ติดตามบุคคลลึกลับอย่างเปิดเผย แต่เขาก็ได้ส่งคนไปตามสืบและติดตามคนผู้นั้นอย่างลับ ๆ เขาใช้วิธีการไปมากมายจนพบโอกาสเช่นนี้ในวันนี้
แต่เขามิคาดคิดว่าเขาจะได้พบลั่วชิงยวนที่นี่
และนางก็เกือบต้องตายด้วยน้ำมือของคนลึกลับผู้นั้น
นางทำสิ่งที่อันตรายในซีหยาง เหตุใดนางมาคนเดียวโดยมิพูดอะไรสักคำ?
ลั่วชิงยวนเกิดความโกรธในใจ มองดูฟู่เฉินหวนด้วยสายตาที่เฉียบคม
“เหตุใดรึ? ท่านกล่าวโทษหม่อมฉันว่าทำลายแผนของท่าน ทำให้จับคนชุดดำมิได้หรือ?”
“ทว่าหากท่านมิทำลายวรยุทธของหม่อมฉัน หม่อมฉันจะโดนนางจับได้อย่างง่ายดายเช่นนี้หรือ?”
ในที่สุดน้ำเสียงโกรธนั้น ระบายความขุ่นเคืองในใจที่สะสมมาหลายวัน
ฟู่เฉินหวนสั่นสะท้านไปทั้งร่าง
ทันใดนั้นหัวใจของเขาก็บีบรัด เจ็บปวดหัวใจเป็นอย่างมาก
ตอนนี้เมื่อนึกถึงสิ่งที่ทำในตอนนั้นก็รู้สึกมิเชื่อตัวเองเลย ราวกับเขาเป็นคนละคนไปแล้ว
เมื่อเห็นว่าเขาเงียบ ลั่วชิงยวนจึงเริ่มค้นหาสมุนไพรที่อยู่บนพื้น และพยายามหาสนหิมะเขาฉีซาน
แต่มิพบอะไรเลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
หลงเข้ามาอ่านเสียเวลาตั้งนาน ในเรื่องมีแต่พวกสติไม้เต็ม พระเอกปัญญาอ่อน+ ไบโพล่า กลับกลอกชิบหาย นางเอกก็โง่จนเอียนหวังพึ่งพอ ช่วยพอ.มันทำห่าอะไร ทำดีไม่เคยได้ดี ประสาทแดก...
นังเอกนี่ควายมั้ย โง่บรม...
กำลังสนุกเลยค่ะต่อๆค่ะ...
เนื้อเรื่องไม่มีความฉลาดเลย แต่ละคน บ้าบอมาก...
ตายๆ ไปซะ นางเอกไร้น้ำยา ทำอะไรก้ไม่ได้ดีซักอย่าง...
พระชายยา เหี้ยไร ไร้น้ำยาสิ้นดี เหมือนนางทาส...
นางเอกก็หน้าด้านชิบหาย ผัวเกลี่ยดขนาดนี้ ก็ยังหน้าด้านทน...
🫠...
อ๋องคือโง่มากอะ เหมือนจะฉลาดแต่ก็ไม่พกสติเลย นางเอกก็โดนทรมานเกิน...
กลับมาแล้ว ว้าวววววววววววว...