ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 888

“ท่านยังอยากจะทำลายวรยุทธของหม่อมฉันอีกหรือ! ฟู่เฉินหวน มันไม่มีทางเป็นไปได้อีกแล้ว! ไม่มีวันเป็นไปได้ตลอดกาล!”

ลั่วชิงยวนพูดด้วยน้ำเสียงที่เฉียบคม พร้อมกับฝ่ามือที่รุนแรงหลายครั้ง บีบให้ฟู่เฉินหวนถอยร่นไป

ร่างกายของฟู่เฉินหวนสั่นคลอนอย่างมิมั่นคง เขาเอามือทาบที่หน้าอกพร้อมกับกระอักเลือดออกมา

ซูโหยววิ่งเข้ามาด้วยความตื่นตระหนก เข้าไปประคองฟู่เฉินหวน

เขาตะโกนว่า “พระชายา ท่านหยุดเถิดขอรับ ท่านมิรู้หรอกว่าท่านอ๋อง…”

ซูโหยวอยากจะพูดว่าท่านอ๋องกระอักเลือดออกมามากแล้วในช่วงนี้ และตอนนี้ร่างกายก็อ่อนแอมากด้วย

แต่ฟู่เฉินหวนกลับยกมือขึ้น ห้ามมิให้เขาพูดต่อ

เพียงแค่เหลือบมองลั่วเยวี่ยอิง แวบหนึ่งในหัวของฟู่เฉินหวนก็รู้สึกเหมือนจะระเบิดออกมา อยากจะพุ่งเข้าไปฆ่าลั่วชิงยวน

แต่สติก็บอกเขาว่าทำมิได้

เขาอดกลั้นความเจ็บปวดไว้ พลิกตัวแล้ววิ่งออกจากลานเรือนไป

“ท่านอ๋อง…” ซูโหยวรีบตามไป

ฟู่เฉินหวนเจ็บจนชนเข้ากับกำแพง อยากจะชนให้หัวแตก

ฟู่เฉินหวนเจ็บจนชนเข้ากับกำแพง อยากจะชนให้หัวแตก

“พาลั่วเยวี่ยอิงไปรักษา ไป!”

ซูโหยวก็ตกใจเช่นกัน “พ่ะย่ะค่ะ!”

ฟู่เฉินหวนอดทนตลอดทางกลับห้อง มิกล้าให้คนอื่นเห็น

แล้วก็ไปหลบใต้เตียงอีกครั้ง ทนทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส

ในลานเรือน ลั่วชิงยวนกำลังมองซูโหยวให้คนหามลั่วเยวี่ยอิงที่หมดสติไปโดยที่มิได้พูดอะไร

นางเพียงแค่สงสัย วันนี้ฟู่เฉินหวนดูแปลก ๆ โดนนางตีหลายฝ่ามือก็มิตอบโต้กลับเลย

และหน้าเขาก็ซีดเหมือนได้รับบาดเจ็บสาหัส

แต่มินาน ลั่วชิงยวนก็เลิกคิด

มันเกี่ยวอะไรกับนางเล่า

จือเฉาเดินเข้ามา “พระชายา ท่านมิเป็นไรจริง ๆ เหรอเจ้าคะ?”

ลั่วชิงยวนหยิบผ้าเช็ดหน้ามาซับเลือดที่หน้าผากของจือเฉา แล้วถามว่า “ซ่งเชียนฉู่เล่า?”

ดังนั้น จือเฉาจึงเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างที่ลั่วชิงยวนหมดสติไปให้ฟัง

หลังจากฟังจบแล้ว ลั่วชิงยวนรีบสั่งให้อู๋อิ๋งไปตามซ่งเชียนฉู่ทันที

เพื่อแจ้งให้เขาทราบว่านางปลอดภัยแล้ว

และเพื่อให้ซ่งเชียนฉู่คลายกังวล

น่าจะเป็นเพราะยาของสนหิมะเขาฉีซานและใบธารมรกตแรงเกินไป ทำให้นางรับมิไหวในตอนแรก จนเกือบเอาชีวิตมิรอด

แต่โชคดีที่นางมีเข็มทิศดูดซับพลังชีวิตที่บริสุทธิ์จากธรรมชาติ จึงช่วยนางให้รอดพ้นจากความตาย