ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 898

กดวิญญาณหมาป่าเอาไว้

เป็นหมาป่าตัวเดียวกับที่เห็นในกะโหลกหมาป่า

เป็นสิ่งชั่วร้าย

แต่พลังของมันมิแรงมาก ดังนั้นเข็มทิศจึงมิตอบสนองมากนัก

แต่สำหรับองค์จักรพรรดิสูงสุดที่กำลังป่วยหนักในขณะนี้ ถึงตายได้เลย

ลั่วชิงยวนขมวดคิ้วมองไทเฮาและคนอื่น ๆ “พวกเจ้าถอยไปหน่อย อย่าขวางแสงแดด”

ไทเฮาพยายามระงับความโกรธ และให้ทุกคนถอยไป

แสงสว่างขึ้นมาในทันที

ลั่วชิงยวนก้มตัวลงข้าง ๆ องค์จักรพรรดิสูงสุด “องค์จักรพรรดิสูงสุด ท่านได้ยินหม่อมฉันพูดหรือไม่เพคะ?”

“หากได้ยิน โปรดขยับนิ้วพระหัตถ์ด้วยเพคะ”

ลั่วชิงยวนจับข้อมือขององค์จักรพรรดิสูงสุด และรู้สึกว่านิ้วของเขาขยับ

ลั่วชิงยวนดีใจขึ้นมา

และพูดต่อด้วยเสียงต่ำว่า “ตอนนี้มีบางอย่างกดทับพระองค์อยู่ หม่อมฉันจะฝังเข็ม พระองค์อาจจะรู้สึกเจ็บปวดชั่วขณะ และอาจจะกระอักเลือดได้เพคะ”

องค์จักรพรรดิสูงสุดขยับนิ้วอีกครั้ง

ดังนั้น ลั่วชิงยวนจึงโล่งใจ

จริง ๆ แล้วมิใช่การฝังเข็ม แต่เป็นการขับไล่หมาป่าตัวนั้น

ลั่วชิงยวนหันหลังให้ทุกคน เพื่อมิให้ใครเห็นว่านางกำลังทำอะไร

จากนั้นจึงเจาะนิ้วของนาง วาดเครื่องรางด้วยเลือดแล้วแปะลงบนร่างกายขององค์จักรพรรดิสูงสุดทันที

เงาหมาป่าถูกโจมตี เตะเท้าแล้วกระโดดหนีไป

แต่ทันใดนั้นเอง ทำให้องค์จักรพรรดิสูงสุดลุกขึ้นนั่งทันที แล้วกระอักเลือดออกมาเป็นจำนวนมาก

“องค์จักรพรรดิสูงสุด!”

ทุกคนต่างตกใจอย่างมาก

ไทเฮารีบพุ่งเข้ามา ลั่วชิงยวนรีบซ่อนยันต์นั้นทันที มิให้ไทเฮาได้เห็น

นางหันไปมองนอกหน้าต่าง เห็นหมาป่าวิ่งหนีไปแล้ว

แต่มันมีลมหายใจแผ่วเบา พลังอ่อนแอ อยู่กลางแดดร้อนแรงมินานก็จะสลายไป

ดังนั้นลั่วชิงยวนจึงมิได้ตามไป

ในวินาทีที่ไทเฮาวิ่งเข้ามา นางก็ผลักลั่วชิงยวนอย่างแรง

“องค์จักรพรรดิสูงสุด! องค์จักรพรรดิสูงสุด!”