ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 902

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นก็ตกตะลึงจนหน้าซีดเผือด

“ว่ากระไรนะ?”

“อย่าได้พูดเหลวไหล!”

ขุนนางทุกคนต่างตกตะลึง

ฟู่เฉินหวนก็ประหลาดใจเช่นกัน เขาขมวดคิ้วมองไปทางลั่วชิงยวนด้วยสายตาลึกซึ้ง

ไทเฮาและมหาราชาจารย์เหยียนมองหน้ากัน แววตาเผยถึงความตึงเครียดอย่างปิดมิมิด

ความลับนี้ไม่มีใครล่วงรู้มาได้ตั้งนานหลายปี

ครั้งแรกที่มีคนเอ่ยปากขึ้น ลั่วชิงยวนเป็นคนเอ่ยขึ้นมา

พวกเขาจะมิตื่นตระหนกได้อย่างไร?

“ลั่วชิงยวน เจ้ารู้หรือไม่ว่าการลอบสังหารองค์จักรพรรดิสูงสุดเป็นอาชญากรรมร้ายแรงเพียงใด เจ้ากล่าวหาว่า องค์จักรพรรดิสูงสุดถูกคนวางยาพิษ โดยไม่มีหลักฐานน่ะหรือ”

“มิเช่นนั้น ก็สมควรตัดหัวเจ้าด้วยความผิดฐานหลอกลวงผู้คน!” ไทเฮาตรัสอย่างเฉียบขาด

เมื่อดูจากพฤติกรรมของไทเฮาแล้ว ดูเหมือนว่าจะมั่นใจว่านางไม่มีหลักฐาน

พวกเขาทำเรื่องทั้งหมดนี้ไว้ได้อย่างแนบเนียน ไม่มีทางหาหลักฐานได้แน่

แต่ที่จริงแล้ว พระตำหนักนี้เองก็เป็นหลักฐาน

ในเวลานี้ ฟู่เฉินหวนก้าวไปข้างหน้าจับมือของลั่วชิงยวนไว้แล้วพูดว่า “หากไม่มีหลักฐานที่แน่ชัด ก็อย่าไปข้องเกี่ยวด้วยเลย”

ฟู่เฉินหวนมองนางด้วยสีหน้าจริงจัง ในดวงตาที่ลึกซึ้งเต็มไปด้วยความเป็นห่วง

ฟู่เฉินหวนยังคงเผชิญหน้ากับนาง และพูดกับนางโดยไม่มีเสียงว่า “กลียุคในวัง”

หลังจากนั้นเขาก็ส่ายหัวเล็กน้อย เป็นสัญญาณ

ฟู่เฉินหวนกำลังเตือนนางว่า เรื่องฮวงจุ้ยเหล่านี้มิสามารถใช้เป็นหลักฐานได้

เกิดกลียุคในวังก่อนหน้านี้ หากนางเปิดเผยทุกอย่าง ตระกูลเหยียนก็จะจับตัวนางและกล่าวหาว่านางกล่าวาจาเท็จหลอกลวงผู้คน และรู้เรื่องอาคม

เมื่อถึงเวลานั้น แม้ว่านางจะช่วยองค์จักรพรรดิสูงสุดได้จริง ๆ แต่นางก็มิสามารถช่วยชีวิตตัวเองได้

เหนือสิ่งอื่นใด ในปีนั้นก็มิใช่เรื่องง่ายสำหรับฟู่เฉินหวนที่จะเอาชีวิตรอดมาได้ เขาเองยังถูกตระกูลเหยียนกล่าวหาว่าใช้วิชาอาคมก่อกวนในราชสำนักหลายครั้ง

พวกเขาแน่ใจในข้อนี้ จึงมักใช้วิธีเช่นนี้เพื่อพยายามฆ่าฟู่เฉินหวนเสมอ

มหาราชาจารย์เหยียนแค่นเสียงเย้ยหยันอย่างเย็นชา “เจ้าไม่มีหลักฐาน แล้วยังกล้าพูดเหลวไหลอีกรึ? พระชายาอ๋องผู้สำเร็จราชการช่างกล้าหาญเสียจริง!”

มหาราชาจารย์เหยียนเยาะเย้ยอย่างเย็นชา

จากนั้นเขาก็พูดว่า “รีบเรียกหมอหลวงจากสำนักหมอหลวงมาจะดีกว่า!”

ฟู่เฉินหวนยังส่งสัญญาณให้ลั่วชิงยวนหยุดเช่นกัน