ไทเฮาและมหาราชาจารย์เหยียนใบหน้าซีดขาว และแข็งทื่อมาก
พวกเขาไม่มีอะไรจะพูด
ฟู่เฉินหวนพูดอย่างเย็นชา “ในเมื่อพิสูจน์แล้วว่า สิ่งที่ลั่วชิงยวนพูดนั้นเป็นเรื่องจริง ที่ว่ามีคนต้องการทำร้ายเสด็จพ่อ ดังนั้นทุกคนในวังมีสิทธิ์ตกเป็นผู้ต้องสงสัย โดยเฉพาะผู้ที่ใกล้ชิดกับเสด็จพ่อ”
“มีเพียงลั่วชิงยวนเท่านั้นที่รักษาเสด็จพ่อได้!”
“ไทเฮา ท่านมีข้อคัดค้านประการใดหรือไม่?”
ใบหน้าของไทเฮาดูน่าเกลียดมาก ผู้ที่ใกล้ชิดกับจักรพรรดิสูงสุด มิได้พูดถึงนางหรือไร?
ไทเฮาจ้องมองลั่วชิงยวนด้วยสายตาเย็นชา พูดด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ “ในเมื่อลั่วชิงยวนสามารถค้นพบดอกไม้พิษนี้ได้ นางคงมั่นใจว่าจะสามารถรักษาพิษของจักรพรรดิสูงสุดได้”
“เช่นนั้น ข้าก็จะมอบหน้าที่สำคัญนี้ให้ลั่วชิงยวน หากนางมิสามารถล้างพิษ และทำให้การรักษาล่าช้า ตัวข้าจะมิละเว้นนาง!”
มีเพียงคนจากแคว้นหลีเท่านั้นที่สามารถล้างพิษนี้ได้ และแม้แต่ในแคว้นหลีเอง คนที่สามารถล้างพิษได้ก็นับว่ามีจำนวนน้อยมากทีเดียว
นางมิเชื่อว่าลั่วชิงยวนจะสามารถล้างพิษได้
เมื่อถึงตอนนั้น หากนางมิสามารถแก้พิษได้ ก็คอยดูเถิดว่านางจะถูกลงโทษอย่างไร!
เมื่อกลับถึงห้อง ไทเฮาสั่งให้คนย้ายจักรพรรดิสูงสุดไปอยู่อีกห้องหนึ่ง
แต่ลั่วชิงยวนหยุดพวกเขาไว้
“ตอนนี้ฝ่าบาทมิควรเคลื่อนไหว”
ไทเฮาจ้องมองนางด้วยความโกรธ และชี้ไปที่หลังคา “เจ้าดูสิว่าเจ้าทำอะไรลงไป มีรูใหญ่ขนาดนี้ จะให้คนอาศัยอยู่ได้อย่างไร?!”
ลั่วชิงยวนกล่าวอย่างใจเย็น “องค์จักรพรรดิต้องได้สูดอากาศบริสุทธิ์”
ฟู่จิ่งหานพูดทันที “เสด็จแม่ ในเมื่อลั่วชิงยวนมีวิธี ก็ทำตามที่ลั่วชิงยวนว่าเถิด”
ไทเฮาโกรธมาก
ลั่วชิงยวนยิ้ม ชำเลืองมองไทเฮาด้วยสายตายั่วยุ “หม่อมฉันจะเริ่มรักษาองค์จักรพรรดิสูงสุดแล้ว คนที่มิเกี่ยวข้อง โปรดออกไปก่อน”
“คนที่มิเกี่ยวข้อง? เจ้าหมายความว่าข้าเป็นคนที่มิเกี่ยวข้องรึ?” ไทเฮาโกรธมาก
ลั่วชิงยวนเอ่ยเสียงเย็น “ไทเฮาก็ทรงคิดเช่นนั้น ยังต้องการให้หม่อมฉันอธิบายให้ชัดเจนกว่านี้อีกหรือเพคะ?”
“เจ้า! อวดดีนัก!” ไทเฮาดุอย่างโกรธ ๆ
บรรดาขุนนางรอบ ๆ ต่างมิกล้าออกเสียง มีเพียงลั่วชิงยวนที่กล้าโต้แย้งไทเฮาครั้งแล้วครั้งเล่า
“เสด็จแม่ อย่าถือสานางเลย ระวังสุขภาพของท่านจะทรุดลง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
พระเอกก็โง่ นางเอกก็งี้เง่าไม่สมเหตุสมผลอะไรสักอย่าง ตอนแรกก็อวยยศเป็นถึงปรมาจารย์ แต่สกิลอ่อนด๋อยมาก เสียเวลาอ่านจริงๆ จะครึ่งเรื่องละยังไม่มีสาระอะไรเลย...
หลงเข้ามาอ่านเสียเวลาตั้งนาน ในเรื่องมีแต่พวกสติไม้เต็ม พระเอกปัญญาอ่อน+ ไบโพล่า กลับกลอกชิบหาย นางเอกก็โง่จนเอียนหวังพึ่งพอ ช่วยพอ.มันทำห่าอะไร ทำดีไม่เคยได้ดี ประสาทแดก...
นังเอกนี่ควายมั้ย โง่บรม...
กำลังสนุกเลยค่ะต่อๆค่ะ...
เนื้อเรื่องไม่มีความฉลาดเลย แต่ละคน บ้าบอมาก...
ตายๆ ไปซะ นางเอกไร้น้ำยา ทำอะไรก้ไม่ได้ดีซักอย่าง...
พระชายยา เหี้ยไร ไร้น้ำยาสิ้นดี เหมือนนางทาส...
นางเอกก็หน้าด้านชิบหาย ผัวเกลี่ยดขนาดนี้ ก็ยังหน้าด้านทน...
🫠...
อ๋องคือโง่มากอะ เหมือนจะฉลาดแต่ก็ไม่พกสติเลย นางเอกก็โดนทรมานเกิน...