จักรพรรดิสูงสุดโกรธเล็กน้อยและต้องการยกมือขึ้น แต่ไทเฮาก็รู้สึกได้และจับมือเขาไว้แน่น ป้องกันมิให้เขาขยับ
พละกำลังของจักรพรรดิสูงสุดในขณะนี้ย่อมด้อยกว่าไทเฮา และเขามิสามารถเคลื่อนไหวได้เลย
ขุนนางทั้งหลายพากันสรรเสริญ ไม่มีใครสังเกตเห็นสิ่งผิดปกติแม้แต่น้อย
ลั่วชิงยวนและฟู่เฉินหวนทราบเรื่องนี้ แต่พวกเขามิได้พูดอะไร
มหาราชาจารย์เหยียนกล่าวว่า”เนื่องจากพระพลานามัยขององค์จักรพรรดิสูงสุดดีขึ้นแล้ว ขุนนางทั้งหลายพากันสรรเสริญ ไม่มีใครสังเกตเห็นสิ่งผิดปกติเลย พระชายาอ๋องผู้สำเร็จราชการมีความดีความชอบอย่างมาก!”
ขณะที่มหาราชาจารย์เหยียนพูดสิ่งนี้ เขาก็ชำเลืองมองลั่วชิงยวนอย่างมีความหมาย
“ขอพระชายาโปรดพยายามรักษาองค์จักรพรรดิสูงสุดต่อไป หวังว่าการรักษาต่อจากนี้จะไม่มีปัญหาใด ๆ เกิดขึ้น!”
เมื่อคำพูดเหล่านี้เข้าหูลั่วชิงยวน ก็ฟังดูคล้ายคำขู่อย่างที่สุด
“องค์จักรพรรดิสูงสุดยังทรงต้องพักผ่อน ดังนั้นพวกกระหม่อมขอทูลลาไปก่อน”
“กระหม่อมขอทูลลา!”
หลังจากที่มหาราชาจารย์เหยียนทำความเคารพแล้ว เขาก็หันหลังจากไป
ขุนนางคนอื่น ๆ ก็ทยอยกันทูลลาและจากไปทีละคน
ในท้ายที่สุด มีองค์ชายเพียงมิกี่คนที่เหลืออยู่เบื้องหน้าองค์จักรพรรดิสูงสุด และสนทนากับเขาสักครู่
หลังจากนั้นทุกคนก็จากไป เนื่องจากมิต้องการรบกวนการพักฟื้นของจักรพรรดิสูงสุด
หลังจากเหล่าองค์ชายจากไป เป็นเวลาพักใหญ่ ขันทีหนุ่มคนหนึ่งก็เข้ามาหาลั่วชิงยวน
“พระชายา หมอหลวงมู่ต้องการพบพระชายาขอรับ”
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ลั่วชิงยวนก็ประหลาดใจเล็กน้อย “เขายังมิไปอีกหรือ?”
ขันทีตอบว่า “หมอหลวงมู่รออยู่ข้างนอกมาตลอดขอรับ”
จากนั้นลั่วชิงยวนก็เดินออกไป และหาสถานที่ลับตาคนเพื่อนั่งพูดคุยกับหมอหลวงมู่
หมอหลวงมู่ขมวดคิ้วและพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ข้าอยากจะถามท่าน ท่านใช้วิธีใดรักษาองค์จักรพรรดิสูงสุด?”
“องค์จักรพรรดิสูงสุดทรงพระประชวรมาหลายปีแล้ว ข้าได้ลองทุกวิธีแล้วแต่ก็มิสามารถทำให้องค์จักรพรรดิสูงสุดดีขึ้นได้เลย ท่านทำได้อย่างไร?”
“ขอเพียงท่านเต็มใจที่จะตอบคำถาม ข้าจะลาออกจากตำแหน่งและกลับบ้านทันที!”
ลั่วชิงยวนยิ้ม “จริง ๆ แล้ว มิใช่ว่าหมอหลวงมู่ไร้ความสามารถหรอก ทุกคนมิสามารถรู้ทุกอย่างในใต้หล้านี้ได้ ดังนั้นจึงมิอาจรู้จักพิษทุกชนิดในใต้หล้าได้”
“พูดตามตรง พิษในตัวท่านก็เป็นพิษชนิดเดียวกับองค์จักรพรรดิสูงสุด”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
พระเอกก็โง่ นางเอกก็งี้เง่าไม่สมเหตุสมผลอะไรสักอย่าง ตอนแรกก็อวยยศเป็นถึงปรมาจารย์ แต่สกิลอ่อนด๋อยมาก เสียเวลาอ่านจริงๆ จะครึ่งเรื่องละยังไม่มีสาระอะไรเลย...
หลงเข้ามาอ่านเสียเวลาตั้งนาน ในเรื่องมีแต่พวกสติไม้เต็ม พระเอกปัญญาอ่อน+ ไบโพล่า กลับกลอกชิบหาย นางเอกก็โง่จนเอียนหวังพึ่งพอ ช่วยพอ.มันทำห่าอะไร ทำดีไม่เคยได้ดี ประสาทแดก...
นังเอกนี่ควายมั้ย โง่บรม...
กำลังสนุกเลยค่ะต่อๆค่ะ...
เนื้อเรื่องไม่มีความฉลาดเลย แต่ละคน บ้าบอมาก...
ตายๆ ไปซะ นางเอกไร้น้ำยา ทำอะไรก้ไม่ได้ดีซักอย่าง...
พระชายยา เหี้ยไร ไร้น้ำยาสิ้นดี เหมือนนางทาส...
นางเอกก็หน้าด้านชิบหาย ผัวเกลี่ยดขนาดนี้ ก็ยังหน้าด้านทน...
🫠...
อ๋องคือโง่มากอะ เหมือนจะฉลาดแต่ก็ไม่พกสติเลย นางเอกก็โดนทรมานเกิน...