ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 945

คนบนเตียงรู้สึกประหม่าอย่างยิ่ง พลิกตัวเพื่อหลบเลี่ยงทันควัน

การแสดงออกของขันทีหลิวเปลี่ยนไปอย่างมาก

นี่มิใช่จักรพรรดิสูงสุด!

เขาพุ่งกริชไปอย่างรวดเร็ว ตั้งใจจะฆ่าคนผู้นี้โดยตรง แต่ก็เห็นใบหน้าของคนผู้นั้นทันที

เซิ่งไป่ชวน!

กริชของเขาหยุดเคลื่อนไหวทันที

เขากัดฟัน แล้วดึงมือกลับ

จากนั้นเขาก็ก้มลงมองดูว่าจักรพรรดิสูงสุดซ่อนอยู่ใต้เตียงหรือไม่

แต่กลับว่างเปล่า

เซิ่งไป่ชวนรู้สึกกังวลเป็นอย่างมาก แต่ก็ยังตะโกนว่า "ขันทีหลิว ท่านรับใช้จักรพรรดิสูงสุดมานานเพียงนี้แล้ว เหตุใดท่านจึงทำเช่นนี้ได้!"

“ยังมิสายเกินจะกลับตัวกลับใจ!”

ขันทีหลิวหาจักรพรรดิสูงสุดมิพบที่ไหนเลย เขากังวลมากจนต้องคว้าคอเสื้อเซิ่งไป่ชวนเอาไว้

กริชจ่อบนลำคอของเขา

“พวกเจ้าซ่อนองค์จักรพรรดิสูงสุดไว้ที่ใด?”

เซิ่งไป่ชวนพูดอย่างเย็นชา "ข้ามิรู้ และถึงข้ารู้ข้าก็จะมิบอกท่าน!"

ขันทีหลิวกำกริชไว้แน่น หมายจะข่มขู่เขา แต่ก็มิอาจลงมือได้

ทันใดนั้น ก็มีร่างหนึ่งเดินเข้าไปห้องบรรทมช้า ๆ

ขันทีหลิวตกใจ เขาคว้าคอเสื้อของเซิ่งไป่ชวนไว้แน่นกว่าเดิมแล้วจ่อกริชคมกริบไว้ที่คอของเขา

ลั่วชิงยวนเดินเข้ามาอย่างช้า ๆ "ขันทีหลิว เป็นเจ้าจริง ๆ สินะ"

ดวงตาของขันทีหลิวเฉียบคม เจตนาฆ่าฉายชัด

สายตานั้นเหมือนกับที่เคยเห็นในคุกหลวงเมื่อครั้งก่อน

“จักรพรรดิสูงสุดอยู่ที่ใด! ลั่วชิงยวนมอบจักรพรรดิสูงสุดมาเดี๋ยวนี้ แล้วข้าจะไว้ชีวิตเจ้าสักครั้ง”

“มิเช่นนั้น พวกเจ้าสองคนจะต้องตายที่นี่!”

ลั่วชิงยวนยิ้มอย่างเย็นชาและพูดอย่างมิสะทกสะท้านว่า "ฆ่าข้าหรือ? เจ้ากล้าเพียงนั้นเชียวหรือ?"

“สำหรับเซิ่งไป่ชวน เจ้าอยากฆ่าเขาก็ฆ่าเลย หมอหลวงตัวเล็ก ๆ ไม่มีใครรู้จัก ตายไปก็แค่นั้น”

“หากเขาตายเพื่อปกป้ององค์จักรพรรดิสูงสุด ก็ถือเป็นความดีความชอบอันใหญ่หลวง หลังจากนั้น ข้าจะทูลรางวัลจากองค์จักรพรรดิสูงสุดให้เขาเอง”

เมื่อขันทีหลิวได้ยินดังนั้น ใบหน้าของเขาก็โกรธจัด

ลั่วชิงยวนไพล่มือไว้ด้านหลังอย่างมิแยแส ยกยิ้มเย้ยหยัน