ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 946

“แน่นอนว่าต้องใช้ช่วยสตรีที่ข้ารักสิ”

ลั่วฉิงขมวดคิ้วและกัดฟัน “ลั่วเยวี่ยอิงเช่นนั้นรึ?!”

หรือการที่ลั่วเยวี่ยอิงกำลังจะตาบอด นางจึงต้องการสนหิมะเขาฉีซาน ลั่วเยวี่ยอิงเก็บมันไว้กับตัวนางงั้นหรือ

นางคิดไว้แล้วว่าลั่วเยวี่ยอิงคนนี้ไว้ใจมิได้!

แต่เหยียนผิงเซียวกลับยังมอบงานสำคัญเช่นนี้ให้ลั่วเยวี่ยอิง!

สนหิมะเขาฉีซานนั่น นางอุตส่าห์หามาอย่างยากลำบาก!

บัดซบ!

“ในเมื่ออ๋องผู้สำเร็จราชการบอกความจริงเช่นนั้นข้าก็จะมิอ้อมค้อมอีก”

“ต้องมีใครสักคน ต้องมีคนชดใช้ต่อสนหิมะเขาฉีซานของข้า!”

ดวงตาของลั่วฉิงแข็งกร้าว

นางยกมือขึ้นสะบัด เขี้ยวเหล็กสองเล่มพุ่งเข้าหาฟู่เฉินหวน และปักเข้าไปที่หัวไหล่ของเขา

ปึก…

เลือดพุ่งออกมาอย่างรุนแรง

เสียงกระดูกแตกดังเข้าหู

ความเจ็บปวดอย่างสาหัส ทำให้เขามิกล้าขยับร่างกายแม้แต่น้อย

เมื่อลั่วฉิงเห็นว่าฟู่เฉินหวนนิ่งเงียบมิร้องสักแอะ มุมปากของปากจึงยกยิ้มเย็นชา

“ใต้กล้านี้ ไม่มีใครทนเขี้ยวเหล็กเล่มที่สามของข้าได้ เมื่อพวกมันเข้าไปในร่างกายแล้ว กระดูกพวกนั้นจะแตกกระจายออกและเข้าทำลายหัวใจ ทำให้ทรมานจนอยากตายมากกว่ามีชีวิต”

“แต่หากนำเขี้ยวเหล็กออก เส้นลมปราณทั้งหมดจะเสียหาย พลังยุทธถูกทำลาย และนับจากนี้ไปท่านจะกลายเป็นคนไร้ค่า”

ฟู่เฉินหวนก้มหน้าลง อดทนต่อความเจ็บปวดสาหัสโดยมิส่งเสียงแม้แต่น้อย มีเลือดหยดออกจากมุมปากของเขา

ลั่วฉิงยกมือขึ้น ระหว่างปลายนิ้วคีบเขี้ยวเหล็กเล่มที่สามเอาไว้

“ขอข้าคิดดูก่อนว่าเล่มที่สามนี้จะปักที่ใดดี”

ฟู่เฉินหวนเอ่ยด้วยเสียงเย็นชา “เลิกเหลวไหลได้แล้ว เจ้าแค่ต้องการให้ข้ายอมรับผิด เพื่อที่เจ้าจะได้ไปรับรางวัลจากเจ้านายของตัวเอง”

“อย่าหวังเลย ข้าไม่มีวันพูดอะไรทั้งนั้น”

ลั่วฉิงที่ถูกเปิดโปงเจตนา มีสีหน้าดูบูดบึ้ง ส่งเสียงเย็นชา “มิน่าแปลกใจแล้วว่าเหตุใดข้าถึงต้องมาท่าน การลงโทษทั่ว ๆ ไปคงมิสามารถทำอะไรท่านได้จริง ๆ”

สายตาเย็นชาของฟู่เฉินหวนแฝงไปด้วยความดูแคลน

น้ำเสียงเต็มไปด้วยน้ำเสียงดูถูก “เจ้าก็เหมือนกัน”

ลั่วฉิงยกมือขึ้นและโบกมือ และเขี้ยวเหล็กก็พุ่งไปทันที มันกระแทกเข้ากับหน้าอกของฟู่เฉินหวน

ร่างกายของฟู่เฉินหวนสั่นสะท้านอย่างแรง