ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 947

ไม่มีใครอยู่ในห้องทรมานเลย

คนหายไปไหน?

“อ๋องผู้สำเร็จราชการอยู่ที่ไหน อ๋องผู้สำเร็จราชการอยู่ที่ไหน?” ฟู่จิ่งหลีคว้าตัวผู้คุมและถามทันที

“มีคนพาตัวท่านอ๋องไปเมื่อเช้านี้พ่ะย่ะค่ะ”

ฟู่จิ่งหลีร้อนใจอย่างหนัก “พาตัวไปที่ใด?”

"มิทราบพ่ะย่ะค่ะ"

“เขาเป็นอ๋องผู้สำเร็จราชการ เจ้าปล่อยให้เขาถูกพาตัวไปโดยที่ฝ่าบาทมิได้ทรงรับสั่งได้เยี่ยงไร!”

ฟู่จิ่งหลีโกรธ และปล่อยมือจากอีกฝ่ายทันที

ข้าเริ่มค้นหาไปทั่วเรือนจำ แต่หลังจากค้นหาไปรอบ ๆ ก็ไม่มีวี่แววของพี่สามเลย

ตระกูลเหยียนพาเขาไปซ่อนที่ไหน?

……

ในห้องบรรทม ลั่วชิงยวนและขันทีหลิวประมือกันอย่างดุเดือดมานานกว่าสิบกระบวนท่า และในที่สุด ลั่วชิงยวนก็เอาชนะเขาได้

แต่ทว่า ในระหว่างการต่อสู้ ลั่วชิงยวนได้ค้นพบว่า ทักษะวรยุทธของขันทีหลิวล้วนมาจากแคว้นหลีเช่นกัน

แถมยังเป็นวิชาสายของสำนักนักบวชจากแคว้นหลีด้วย

ขันทีหลิวเองก็ตกใจมิแพ้กัน เพราะเขาก็ค้นพบว่าทักษะวรยุทธของลั่วชิงยวนมาจากแคว้นหลีเช่นกัน

แต่ลั่วชิงยวนเป็นบุตรีของอัครเสนาบดีแห่งแคว้นเทียนเชวีย แล้วเหตุใดนางจึงมีวิชาของแคว้นหลีได้กัน?

แต่ก่อนที่เขาจะมีเวลาได้สืบสาวราวเรื่อง ลั่วชิงยวนก็จับตัวเขาไว้ได้เสียก่อน

ทันใดนั้นเอง มีเสียงฝีเท้าดังขึ้นข้างนอก มินานนักองครักษ์ก็ล้อมห้องบรรทมไว้อย่างรวดเร็ว

ไทเฮาเสด็จเข้ามาอย่างสง่าผ่าเผย

พระนางมองลั่วชิงยวนด้วยสายตาเฉียบคม "ลั่วชิงยวน เจ้าวางแผนสอบสังหารองค์จักรพรรดิสูงสุดและถูกตัวข้าจับได้ ทีนี้เจ้ายังมีอะไรจะพูดอีก"

“ใครก็ได้ จับนางไว้!”

ลั่วชิงยวนจ่อกริชไว้ในมือของนางบนลำคอของขันทีหลิว

ก่อนมองไทเฮาด้วยสายตาเย็นชา “หากไทเฮาต้องการจับหม่อมฉัน หม่อมฉันจะฆ่าเขาก่อน”

ไทเฮาหัวร่อ “เจ้าจะฆ่าก็ฆ่าเลยสิ”

ลั่วชิงยวนเลิกคิ้วและยิ้ม “จริงหรือ? ไทเฮาจะมิทรงรู้สึกเสียดายหรือเพคะ?”

“ถึงอย่างไร พวกท่านก็รู้จักกันมาหลายสิบปี ใกล้ชิดกันทั้งวันทั้งคืน ไทเฮาจะมิทรงคิดถึงความสัมพันธ์เก่า ๆ บ้างเลยหรือเพคะ?”

เมื่อได้ยินดังนั้น สีหน้าของไทเฮาก็เปลี่ยนไป

พระนางสบตากับขันทีหลิว ก่อนที่ขันทีหลิวจะพยักหน้าอย่างเคร่งเครียด