ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 948

ลั่วชิงยวนมองไทเฮาด้วยสายตาแข็งกร้าว "ฟู่เฉินหวนอยู่ที่ใด?!"

“หากพระนางมิบอก เราก็ไม่มีอะไรต้องพูดกันแล้วเพคะ!”

ความเยือกเย็นแวบผ่านดวงตาของลั่วชิงยวน นางกำจี้หยกไว้แน่น

ขันทีหลิวหัวใจเต้นมิเป็นส่ำ หากเรื่องนี้ถูกเปิดโปงทุกอย่างก็จะจบลงอย่างสิ้นเชิง!

ในเมื่อไทเฮามิสามารถตัดสินใจได้ ก็ปล่อยให้เขาตัดสินใจเอง!

ขันทีหลิวมองไทเฮาด้วยสายตาลึกซึ้งเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนคว้ามือของลั่วชิงยวน ดันกริชแล้วแทงเข้าที่หน้าอกตนโดยตรง

ลั่วชิงยวนตกตะลึง

สีหน้าของไทเฮาเปลี่ยนไปอย่างมาก

ขันทีหลิวล้มลงอย่างอ่อนแรง เขามองไทเฮา อ้าปากพะงาบ ๆ โดยมีเลือดไหลออกจากปาก

ลั่วชิงยวนมิคาดคิดเลยว่าเขาจะยุติเรื่องนี้ด้วยความตายของตน

บัดนี้เขาสิ้นลมลงแล้ว ถึงแม้เขาจะมีสัมพันธ์สวาทกับไทเฮา แต่ก็ยังไร้ข้อพิสูจน์

ทันใดนั้นไทเฮาก็ยื่นมือออกมา หัวใจของนางราวกับว่าถูกบีบรัด

นางอยากจะกระโจนตัวออกไปหาเขา แต่เหตุผลของนางบอกนางว่า ในฐานะไทเฮา นางมิควรสนใจความเป็นหรือความตายของขันทีคนหนึ่ง!

นางกลั้นน้ำตา มิยอมให้ใครเห็นความผิดปกติใด ๆ

เมื่อลั่วชิงยวนเห็นหน้ากากรอบคอของขันทีหลิวปริแตก นางจึงเอื้อมมือออกไปและฉีกหน้ากากนั้นออก

เมื่อเห็นใบหน้าที่ซ่อนอยู่ภายใต้หน้ากากของขันทีหลิว ลั่วชิงยวนถึงกับลืมหายใจ

ลั่วชิงยวนจุกในอก

“ท่านอาเจ๋อเฉิง…”

ในขณะนั้น ราวกับสายฟ้าฟาดอยู่ในใจของลั่วชิงยวน

มิคิดเลยว่าจะเป็นท่านอาเจ๋อเฉิง

เหตุใดถึงเป็นท่านอาเจ๋อเฉิงได้?

ชายผู้รักอิสระและมิยึดติดต่อสิ่งใดในความทรงจำของนาง บัดนี้ใบหน้าเต็มไปด้วยความชราภาพและลุ่มลึกเพิ่มขึ้นเล็กน้อย มิได้รักอิสระและมิยึดติดต่อสิ่งใดเมื่อครั้งที่เขาจากไป

เจ๋อเฉิงได้ยินเสียงของนาง ได้แต่มองนางด้วยความตกใจ "เจ้า… เจ้า..."

ลั่วชิงยวนรู้จักเขาได้เช่นไร?