ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 964

กองทัพพวกนอกด่านกำลังโจมตี ทุกคนเตรียมการป้องกันด้วยความตึงเครียด

กองทัพศัตรูประชิดเมืองในพริบตา การต่อสู้พร้อมปะทุ และพวกนอกด่านเริ่มโจมตีเมืองทันที

“ยิงธนู!”

ลั่วชิงยวนออกคำสั่ง ลูกธนูนับพันถูกยิงออกไป

ลั่วชิงยวนยกธนูและลูกธนูขึ้น แต่มิพบผู้นำของพวกนอกด่าน มีบางคนที่สั่งการอยู่ แต่ดูมิเหมือนเป็นผู้สั่งการ

ช่างมัน ฆ่าก่อนแล้วค่อยว่ากัน!

ลั่วชิงยวนเล็งทิศทาง ลูกธนูพุ่งออกไปด้วยเสียงแหวกอากาศ ทะลุผ่านร่างของศัตรู

ลูกธนูอีกหนึ่งดอก คร่าชีวิตคนไปหนึ่งคน

ลั่วชิงยวนยิงมิพลาดแม้แต่นัดเดียว ด้วยความสามารถในการสังเกตที่แม่นยำ นางสังหารหัวหน้าศัตรูได้หลายคน ทำให้เกิดความโกลาหลในหมู่พวกนอกด่าน

ในมิช้า ศัตรูก็ค้นพบตัวนาง

“ทุกคน ฆ่าสตรีนางนั้นเสีย!”

พวกนอกด่านฟังคำสั่งและโจมตีประตูเมืองที่ลั่วชิงยวนอยู่ทันที พวกเขาปีนไปบนกำแพงเมืองเหมือนฝูงมด กรงเล็บเหล็กของพวกมันทิ้งรอยไว้บนกำแพงเบื้องหน้ามากมาย

รองแม่ทัพหลิวเฝ้าดูจากระยะไกลและเยาะเย้ย ‘สตรีมิรู้จักที่ต่ำที่สูง รนหาความตายจริง ๆ’

ทหารเข้ามาขัดขวางพวกนอกด่านที่ปีนกำแพงเมืองขึ้นมา

“แม่นางลั่ว เหตุใดท่านมิลงไปซ่อนตัวก่อน พวกนอกด่านกำลังหมายหัวท่านแล้ว”

ลั่วชิงยวนหยิบลูกธนูสามดอกขึ้นมา ยิงสังหารศัตรูสามคนอย่างแม่นยำ

“ศัตรูทรงพลังประชิดเข้ามาเช่นนี้ จะมีเหตุผลอันใดให้หลบซ่อน”

“พวกเจ้ามิต้องห่วงข้า รักษาตำแหน่งของเจ้าไว้ให้ดี!”

มีศัตรูมากเกินไป และพวกนอกด่านหลายคนปีนขึ้นไปถึงประตูเมืองแล้ว การสู้รบโหมกระหน่ำ มองไปทางไหนก็มีแต่เลือด

ดวงตาของลั่วชิงยวนเปลี่ยนเป็นเย็นชา นางกระโดดขึ้นไปยืนบนกำแพงเมือง กลายเป็นเป้าหมายที่เด่นชัดที่สุด

นางสะบัดดาบยาว สังหารศัตรูมากมายที่กำลังปีนกำแพงขึ้นมา

สังหารพวกนั้นด้วยความอำมหิต

“ยิงธนู!” พวกนอกด่านสั่งการ

ผู้คนจำนวนมากยกธนูขึ้นและยิงไปยังเงาร่างบนกำแพงเมือง

กลิ่นอายสังหารอันดุเดือดจำนวนนับมิถ้วนพุ่งมาจากเบื้องหน้า ดวงตาของลั่วชิงยวนเปลี่ยนเป็นเย็นชา นางรวบรวมกำลังภายในไว้ที่ฝ่ามือ และกระโดดขึ้นไปคว้าลูกธนูทั้งหมดไว้