“แม่ทัพสวี่ ท่านยังมิตายหรอกหรือ?!”
แม่ทัพสวี่?
ลั่วชิงยวนคว้าเขาขึ้นมาแล้วถามว่า "เจ้ามิใช่พวกนอกด่านรึ?!"
แม่ทัพสวี่หลังจากถูกเปิดโปง แสดงสีหน้าลนลาน มิรู้จะหาข้อแก้ตัวอย่างไรไปชั่วขณะ
ดวงตาของลั่วชิงยวนเปลี่ยนเป็นเย็นชา แล้วบีบคอเขาอย่างแรง "ฉินเชียนหลี่อยู่ที่ใด?!"
สวี่อี้พูดด้วยความยากลำบาก "ข้ามิรู้"
"ข้ามิรู้จริง ๆ"
ลั่วชิงยวนโยนเขาลงบนพื้นอย่างแรง แล้วใช้ดาบยาวในมือแทงเข้าที่ข้อเท้าของเขาอย่างไร้ความปรานี แล้วสะบัดดาบขึ้น
"อ๊าก… "
เสียงกรีดร้องโหยหวนดังลั่นออกมา
สวี่อี้กุมเท้าและกลิ้งไปมากับพื้น
ลั่วชิงยวนขู่ด้วยน้ำเสียงเฉียบคม "หากเจ้ายังมิพูด ข้าจะตัดเส้นเอ็นที่มือของเจ้า ถ้ายังมิพูดอีก ข้าจะตัดขาทั้งสองข้างและมือทั้งสองของเจ้า เปลี่ยนให้กลายเป็นคนพิการเสีย!"
“ถ้าเจ้ามิอยากเจ็บปวดไปมากกว่านี้ ข้าแนะนำให้เจ้าบอกความจริง”
ใบหน้าของสวี่อี้ซีดลงด้วยความเจ็บปวด และมีเม็ดเหงื่อหนาผุดพรายไหลออกมาจากหน้าผากของเขา
“ฉินเชียนหลี่ อยู่ในมือของพวกนอกด่าน”
ลั่วชิงยวนถามอย่างเย็นชา "เขาถูกขังไว้ที่ใด?"
สวี่อี้ส่ายหน้า "เรื่องนี้ข้ามิรู้จริง ๆ"
“หนึ่งเดือนที่แล้ว ตอนที่เรากำลังไล่ตามกองทัพพวกนอกด่าน ข้าก็สวมรอยเป็นเขา”
“เขาถูกพวกนอกด่านจับตัวไป ข้าเองก็มิรู้ว่าเขายังอยู่หรือตายไปแล้ว”
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ลั่วชิงยวนก็ตกใจ
ถูกจับไปตั้งแต่เดือนก่อนแล้ว?!
ลั่วอวิ๋นสี่ก็ตกใจเช่นกัน "งั้นคนที่ข้าปกป้องจากเมืองหลวงมาตลอดก็คือเจ้าน่ะสิ!"
นางมิเคยคิดเลยว่า ฉินเชียนหลี่ซึ่งนางคอยแอบปกป้องมาตลอดนั้นเป็นตัวปลอม!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
สนุกมาก...
พระเอกก็โง่ นางเอกก็งี้เง่าไม่สมเหตุสมผลอะไรสักอย่าง ตอนแรกก็อวยยศเป็นถึงปรมาจารย์ แต่สกิลอ่อนด๋อยมาก เสียเวลาอ่านจริงๆ จะครึ่งเรื่องละยังไม่มีสาระอะไรเลย...
หลงเข้ามาอ่านเสียเวลาตั้งนาน ในเรื่องมีแต่พวกสติไม้เต็ม พระเอกปัญญาอ่อน+ ไบโพล่า กลับกลอกชิบหาย นางเอกก็โง่จนเอียนหวังพึ่งพอ ช่วยพอ.มันทำห่าอะไร ทำดีไม่เคยได้ดี ประสาทแดก...
นังเอกนี่ควายมั้ย โง่บรม...
กำลังสนุกเลยค่ะต่อๆค่ะ...
เนื้อเรื่องไม่มีความฉลาดเลย แต่ละคน บ้าบอมาก...
ตายๆ ไปซะ นางเอกไร้น้ำยา ทำอะไรก้ไม่ได้ดีซักอย่าง...
พระชายยา เหี้ยไร ไร้น้ำยาสิ้นดี เหมือนนางทาส...
นางเอกก็หน้าด้านชิบหาย ผัวเกลี่ยดขนาดนี้ ก็ยังหน้าด้านทน...
🫠...