ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 979

พวกนอกด่านแข็งแกร่งกว่าที่พวกเขาจินตนาการไว้มาก ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา พวกนอกด่านได้สะสมกำลังพลและซ่อนเร้นความแข็งแกร่งของพวกเขาไว้

แม้ว่าพวกเขาจะผลาญกำลังทหารของพวกนอกด่านไปมิน้อย แต่สำหรับพวกนอกด่านแล้ว ก็มิต่างจากน้ำหนึ่งหยดในถังเท่านั้น

แต่ละเผ่าที่ผลัดกันมาโจมตีเมืองนั้นแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ

ลูกธนูและเสบียงกำลังจะหมด ชีวิตของพวกเขาแขวนอยู่บนเส้นด้าย

แต่สำหรับพวกนอกด่าน ถึงจะมีบาดเจ็บล้มตายบ้าง แต่ในภาพรวมแล้วมิได้มากมายอะไร การทำลายเมืองเป็นเพียงเรื่องของเวลาเท่านั้น

……

ธารน้ำเฉี่ยนซี

เมื่อได้รู้ว่าพวกนอกด่านล่าถอยออกไปอีกครั้งแล้ว ซือซิงก็รู้สึกสับสน

ลั่วชิงยวนคนนี้นับว่าเกินที่เขาคาดคิดไว้มาก นางต้านทานมาได้หลายวันถึงเพียงนี้

ทันใดนั้น ทหารก็มารายงาน "ท่านแม่ทัพซือ มีสตรีนางหนึ่งต้องการพบท่าน"

ซือซิงตกใจเล็กน้อยเมื่อเขาเห็นสตรีที่ถูกพามา เขาก็มองไปรอบ ๆ อย่างระแวดระวัง

เดินนำอีกฝ่ายเข้าไปในกระโจมที่พัก

“องค์หญิงหล่างชิ่นมาที่นี่ด้วยตนเองเชียวหรือ?”

หล่างชิ่นสวมเสื้อคลุมสีดำ แต่ยังเห็นผ้าพันแผลสีขาวที่พันหูของนางไว้ และใบหน้าของนางซีดเซียวมาก

แต่ดวงตาของนางเย็นชา

“เจ้ายังจะรอไปถึงเมื่อไหร่?”

“ลั่วชิงยวนปกป้องเมืองมาได้หลายวันขนาดนี้แล้ว หากเจ้ายังมิลงมืออีก เมืองผิงหนิงคงมิถูกตีแตกแน่ อีกมิกี่วันกองหนุนที่อยู่ไกลออกไปก็คงมาถึงแล้ว”

“ตอนนั้นหากเจ้าส่งทัพสนับสนุนเมืองผิงหนิงตามอำเภอใจ นายของเจ้าคงมิปล่อยเจ้าไปง่าย ๆ เป็นแน่”

น้ำเสียงของหล่างชิ่นดุดันแฝงคุกคามเล็กน้อย

คำพูดและน้ำเสียงเหล่านี้ทำให้ซือซิงมิพอใจเป็นอย่างมาก

เขาพูดอย่างใจเย็น "องค์หญิงหล่างชิ่นพิชิตเมืองผิงหนิงด้วยตัวเองมิได้ จึงคิดจะให้กระหม่อมโจมตีเมืองผิงหนิงแทนงั้นหรือ?"

“นี่ท่านหรือกระหม่อมบ้ากันแน่?”

“กระหม่อมฟังคำสั่งให้อยู่เฉยได้ แต่จะมิช่วยท่านตีคนของพวกเราเองแน่นอน”

น้ำเสียงของซือซิงเย็นชา เขาปฏิเสธอย่างมิลังเล