ชีวิตบ้านนาของแม่นางลู่ม่าน นิยาย บท 573

“ไปกัน พวกเราไปอวยพรพวกเขากัน!” ฮ่องเต้พูดแล้ว ก็ก้าวออกไปข้างหน้า

ใต้เท้ากั๋วกงตัดสินใจแล้วว่า วันนี้ไม่ว่าจะเป็นใคร ก็ต้องแต่งลูกสาวออกไปอยู่แล้ว ดังนั้น ก็เลยส่งจดหมายเชิญมาร่วมพิธีงานแต่ง หลังจากที่ประลองเสร็จแล้ว ผู้คนจากตระกูลใหญ่โตก็จะมาอวยพรในพิธีแต่งงาน

ใต้เท้ากั๋วกงยืนอยู่หน้าประตู พอรับคำอวยพรจากทุกคนแล้ว กลับไม่คิดว่าฮ่องเต้จะมาร่วมงานด้วย เขาตกตะลึงอย่างมาก “ฝ่า...ฝ่าบาท ท่านมาได้อย่างไร?”

“ใต้เท้ากั๋วกงแต่งลูกสาวทั้งที คึกคักขนาดนี้? หรือไม่อยากให้ข้ามาร่วมสุขกับราษฎรหรือ?”

“มิบังอาจพ่ะย่ะค่ะ มิบังอาจ!” ใต้เท้ากั๋วกงรีบเชิญฮ่องเต้เข้าไปในงาน

ฮ่องเต้รีบปัดมือพูด “ไม่ล่ะ ข้าไม่เข้าไปดีกว่า ในเมื่อแต่งลูกสาว ข้าไปดูลูกสาวเจ้าก็พอแล้ว!”

“นี่เป็นเกียรติของลูกสาวพ่ะย่ะค่ะ!” ใต้เท้ากั๋วกงพูดจบ ก็รีบเชิญฮ่องเต้ไปหลังบ้าน

ลู่ม่านแต่งตัวแต่งหน้าเสร็จแล้ว ตอนนี้ พวกสาวรับใช้ในเรือนต่างก็ขวางเฉินจื่ออานไว้หน้าประตูไม่ให้เขาเข้าไป เมื่อกี้เฉินจื่ออานที่ยังมีสีหน้าท่าทีใจเย็น ตอนนี้ก็เหงื่อแตกท่วมตัวหมดแล้ว

“หยุดได้แล้ว!” ใต้เท้ากั๋วกงตะโกน เฉินจื่ออานเงยหน้าไปก็เห็นฮ่องเต้ที่อยู่ด้านหลังใต้เท้ากั๋วกง คิดว่าตัวเองจะโดนลงโทษอะไรอีก สีหน้าของเขาจึงเปลี่ยนไปทันที

หลี่หว่านถิงรีบส่ายหน้าให้เขา เขาก็ค่อยโล่งอกไปที

หรูอวี่ได้ยินเสียงทางนั้น ก็รีบเดินตามลู่ม่านออกไป

“ฝ่าบาท!”

“ลุกขึ้นได้!” ฮ่องเต้พูดต่อ “นี่เป็นงานมงคล อย่าเกรงกลัวเพราะการมาของข้าเลย ข้าบังเอิญออกมานอกวัง จึงไม่ได้เตรียมของขวัญมาด้วย งั้นก็แต่งตั้งให้กู้ชิงเหยียนเป็นจวิ้นจู่แล้วกัน! ชิงเหยียนจวิ้นจู่แต่งงานกับสามัญชน นั่นก็แสดงถึงบุญคุณของราชวงศ์”

ใต้เท้ากั๋วกงดีใจอย่างมาก ตอนแรกลูกสาวแต่งงานกับเฉินจื่ออาน ชาตินี้คงไม่มีหวังได้เป็นข้าราชการแล้ว พอแต่งงานกัน ก็ต้องไปอยู่ในหมู่บ้านไป่ฮัวอันแสนไกลอีก ต่อไปเขาก็ดูแลลูกสาวไม่ได้อีก

เขาเป็นห่วงว่าลูกสาวจะโดนคนอื่นรังแก ตอนนี้ก็ไม่ต้องห่วงแล้วล่ะ

ลูกสาวของเขาได้เป็นจวิ้นจู่ ใครจะกล้ารังแกอีก?

แต่ลู่ม่านกลับไม่เข้าใจ “ฝ่าบาท หม่อมฉันไม่เข้าใจเพคะ!”

นางไม่เข้าใจจริงๆ ที่จริงฮ่องเต้ไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ก็ได้ นางกับเฉินจื่ออานออกจากราชสำนัก และไม่อยากเกี่ยวข้องกับราชสำนักอีกต่อไป

“ตอนแรกข้าก็ไม่เข้าใจ แต่ตอนนี้เข้าใจแล้ว ที่แท้ ระหว่างคนจะมีความรู้สึกรักแบบนี้ได้ด้วย...”

เพราะเรื่องนี้เองเหรอ ลู่ม่านเม้มริมฝีปากบาง “ขอบพระคุณฝ่าบาท”

ฮ่องเต้ไม่พูดอะไรอีก พาหลี่หว่านถิงเดินออกไป

ไม่นาน ก็มีคนในวังมาอ่านราชโองการ แต่งตั้งลู่ม่านอย่างเป็นทางการ

ผู้คนที่ได้ข่าวแล้วก็แห่การมาแสดงความยินดี เพราะยังไงก็เป็นจวิ้นจู่ที่ฮ่องเต้แต่งตั้งขึ้นมา แสดงว่าจวนกั๋วกงสำคัญต่อฮ่องเต้มาก

พิธีแต่งงานว่าจะจัดถึงแค่บ่าย แต่ตอนนี้ดึกแล้วก็ยังไม่เสร็จเลย

จนกระทั่งตกดึก เฉินจื่ออานถึงจะกลับเรือนหอตัวเอง ลู่ม่านเหนื่อยจนนอนหลับไปแล้ว ลูกก็นอนอยู่ข้างนาง กำลังนอนกรนฝันดีอยู่

เฉินจื่ออานที่เมื่อยไปทั้งตัวก็หายเหนื่อยทันที เขาเหม่อมองดูภรรยากับลูกตัวเอง ในใจรู้สึกสงบมาก

เขากอดลู่ม่านกับลูกไว้ในอ้อมกอด จากนั้นก็นอนหลับไปด้วย

นี่คงเป็นครั้งแรกที่เขาหลับสนิทที่สุด ตั้งแต่ที่เขากลับจากชายแดนเป่ยจิ้ง