หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 102

หวงหย่งเฟิงทำสีหน้าโกรธขึ้นมาทันทีและพูดด่าว่า “คุณบอกความจริงมาเลยนะ สรุปคุณได้สบประมาทอาจารย์ท่านนั้นจริงหรือเปล่า”

คุณหญิงหวงพูดเสียงต่ำ “ฉัน…ฉันแค่รู้สึกว่าเขาชอบวางท่า ก็เลย…ก็เลยว่าเขาไป…”

หลินมั่ว “คุณหญิงหวง ผมอยากจะให้คุณพูดความจริง ”

“เรื่องนี้มันเกี่ยวพันถึงความเป็นความตายของสามีและลูกชายคุณ ถ้าคุณโกหกอีก ผมก็ช่วยคุณไม่ได้จริงๆ นะครับ”

สีหน้าของคุณหญิงหวงขาวซีด “เขา…ตอนนั้นเขาทะเลาะกับฉัน ฉันรู้สึกโกรธ ก็เลยให้คนไปจัดการเขา... ”

“แล้ว…แล้วก็จับลูกชายเขาไว้ บังคับให้เขามาจัดระเบียบสุสานบรรพบุรุษ…ที่บ้านเรา…”

“เป็นแบบนี้นี่เอง!” หลินมั่วยิ้มเยือกเย็น “ไม่น่าเขาถึงอยากจะเอาพวกคุณให้ตาย!”

“คุณ…คุณ…” หวงหย่งเฟิงโกรธจนตัวสั่น เวลาภรรยาคนนี้ทำเรื่องอะไร ไม่เคยให้เขาสบายใจเลยสักครั้ง

คุณหญิงหวงพูดด้วยเสียงที่สั่นเทา “ที่รัก ฉัน…ฉันไม่ได้ตั้งใจนะคะ ฉันจะไปรู้ได้ยังไงว่าเขาจะลงมือร้ายกาจขนาดนี้…”

“หุบปากไปเลยนะ!” หวงหย่งเฟิงตบเข้าไปที่หน้าของเธอ ตะโกนเสียงดังว่า “มือไม่พายยังเอาเท้าราน้ำ”

“ตั้งเเต่ตอนนี้เป็นต้นไป คุณห้ามยื่นมือมายุ่งเรื่องของที่บ้านอีก ”

“ไม่อย่างนั้น ผมตีขาคุณให้หักแน่ ชาตินี้ก็อย่าหวังจะออกจากบ้านอีก!”

คุณหญิงหวงกลัวจนตัวสั่น ไม่กล้าพูดอะไรอีก

หวงหย่งเฟิง “คุณหลิน งั้น…งั้นยังจะพอช่วยบ้านผมได้ไหมครับ”

หลินมั่ว “ผมรับเงินของคุณมา ก็ต้องช่วยคุณอยู่แล้วครับ”

หวงหย่งเฟิงถอนหายใจโล่ง “ขอบคุณครับคุณหลิน ขอบคุณจริงๆ!”

“งั้น…งั้นพวกเราจะไปที่สุสานบรรพบุรุษของบ้านผมเมื่อไหร่กันดีครับ”

หลินมั่วส่ายหัว “ไม่ต้องไปครับ! ”

“สุสานบรรพบุรุษที่บ้านคุณไม่มีปัญหาอะไร!”